پی‌گيری حفظ قرآن بايد با شوق و اشتياق باشد و با منطقی كه در درون كودك و بزرگسال شكل گرفته اين طرح اجرا شود، زيرا هيجانات و احساسات زودگذر ممكن است شكست‌هائی را ايجاد كند.
حجت‌الاسلام سيدعلی‌اكبر حسينی، عضو هيئت علمی پژوهشگاه
علوم و فرهنگ اسلامی ضمن ارائه راهكارهائی برای تربيت حافظان قرآن گفت: پيشنهاد اجراء طرح حفظ قرآن از طرف رهبر معظم انقلاب اسلامی بوده و مكانيزم آن اجراء توصيه مقام معظم رهبری است و ذاتاً ارزشمند است و اگر بخواهيم مزايای اين طرح را بيان كنيم بسيار زياد است.
وی افزود: مسلماً اين تأكيد فقط به معنای فعاليت كمی در اين زمينه نيست كه 10 ميليون حافظ قرآن داشته باشيم همانطور كه می‌دانيم در جوامعی مثل مصر و ليبی بسياری از مردمشان حافظ قرآن هستند، در صورتی كه تعداد حافظان قرآن ما محدود است و طبيعتاً هدف غائی رهبر معظم انقلاب نيز اين است كه بستری برای فهم قرآن فراهم شود.
حجت‌الاسلام حسينی عنوان كرد: يكی از مقدمات ايجاد جامعه قرآنی، توسعه حفظ قرآن است و طبيعی است اگر جامعه استقبال گسترده به حفظ قرآن داشته باشد زمينه برای توسعه حقايق قرآنی فراهم می‌شود و اين ايده‌آل و مطلوب است.
وی با بيان اين كه هر طرحی كه مطرح می‌شود آسيب‌هائی را دارد كه بايد به آنها نيز توجه شود، گفت: بايد با نگاه مديريتی دقيق و توجه به فاكتور آموزشی و دانش به روز برای انتقال معنا و تحقق هدف كار را دنبال كنيم و با توجه به شاخص‌های به روز به دنبال تحقق كمی هدف باشيم و بايد افرادی كه تخصص دارند جلساتی را برگزار كنند و به
نحو احسن هزينه‌ها تأمين و مصرف شود كه تحقق‌بخش اين هدف باشد و در آينده شاهد تربيت 10 ميليون حافظ قرآن باشيم.
مدير گروه تفسير ترتيبی مركز فرهنگ و معارف قرآن تصريح كرد: يكی از آسيب‌ها اين است كه ممكن است جوی را فراهم كنيم كه نوعی وازدگی ايجاد كند و نوعی تحميل باشد و بايد پی‌گيری حفظ قرآن با شوق و اشتياق باشد و با منطقی كه در درون كودك و بزرگسال شكل گرفته اين طرح اجرا شود، هيجانات و احساسات زودگذر ممكن است شكست‌های را ايجاد كند، همانطور كه ممكن است گاهی لايه‌ای از دين مانع از رسيدن به لايه‌های عميق‌تر شود و اين نبايد مورد غفلت قرار گيرد.
وی در ادامه بيان كرد: رهبر معظم انقلاب اسلامی در واقع سفره‌ای را گسترده‌اند كه محتوای قرآن در دسترس باشد و اگر طرحی سطحی مورد اهتمام قرار گيرد طبيعتاً بسنده كردن به كميت حافظان قرآن موجب غفلت می‌شود كه از محتوا باز می‌مانيم و در جامعه‌ای كه هزاران حافظ قرآن تربيت شده ولی به محتوای آيات توجه نشود می‌تواند زنگ خطری باشد و اهداف بايد به صورت شفاف بيان شود و حافظان قرآن صرف برخورداری از مزاياء حفظ قرآن به اين امر نپردازند و اين دو مورد نبايد از نظر كارشناسان و بويژه رسانه‌ها ناديده گرفته شود و آسيب‌ها را بايد متذكر شوند و در مسير تحقق اين طرح همه تلاش خود را به كار گيرند.
اين فعال قرآنی گفت: بايد آمار و ارقام و نسبت‌ها و معيار‌ها را داشته باشيم و كارشناسی و مديريت لازم است و هزينه‌ها و تعداد كسانی كه دوره‌ها را می‌گذرانند و مجموعه مديريتی كه طرح را بر عهده دارند نياز به مطالعات ميدانی دارد و بايد بررسی شود كه آيا كارهای آماری انجام شده است و تعداد مؤسساتی كه طرح را اجرا می‌كنند مشخص باشد.
وی حفظ قرآن را يك گام از گام‌هائی برای رسيدن به انديشه و فرهنگ قرآنی بيان كرد و افزود: بايد روابطمان، انديشه‌مان و باورها و تعاملاتمان با زيرساخت‌های فكری قرآنی صورت بگيرد و وقتی جامعه، جامعه مطلوب قرآنی خواهد بود كه اين گونه براساس انديشه قرآنی شكل گيرد و بايد شاخص معين شود، حفظ قرآن نقشه راه است كه جايگاهش بايد مشخص شود.
حجت‌الاسلام حسينی خاطرنشان كرد: حافظان قرآن بايد پاسدار خوبی برای معانی قرآن باشند كه اگر اين شود مطمئناً چشمه‌های جوشان معرفت قرآنی در جاي، جای جامعه اسلامی به جريان می‌افتد و مقصود از تلاوت خواندن و تبعيت از مفاهيم قرآن است و در قرآن نيز آمده فرد قاری بايد به دستورات قرآن عمل كند كه اگر اين تلازم برقرار شود و تلاوت‌ها با پيگيری دستورات قرآن انجام شود يك معجزه است و می‌توان به عنوان انقلاب بزرگ فرهنگی در تاريخ بشريت ثبت كرد و جامعه نيز می‌تواند در برابر مشكلات پابرجا بايستد