این باعث تداوم انتظار در انسان می‌شود. انسان منتظر بدون این ارزش اخلاقی، نباید برای برآورده شدن انتظارش توقعی داشته باشد.
با توجه به قرار گرفتن در دهه کرامت و نزدیک شدن به ایام پر برکت و مبارک ولادت ثامن الحجج، حضرت امام رضاعلیه السلام خبرگزاری شبستان مباحث و معارف مهدوی را در آموزه‌ها و گفتار حضرت شمس الشموس(ع) را با انتشار بخشی از مقاله «کارکردهای مهدی باوری با تکیه بر آموزه‌های رضوی» تالیف روح الله شاکری زواردهی بازخوانی کرده است. که در ادامه می‌خوانید.

شیخ صدوق دو روایت از امام رضا علیه السلام در کتاب عیون اخبارالرضا(ع) آورده است: یکی از رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله که فرمودند: «هر کس بمیرد و برایش امامی از فرزندان من نباشد، به مرگ جاهلیت مرده است و به آنچه در جاهلیت و اسلام عمل کرده است، مواخذه می‌شود»
(صدوق، ۱۳۷۸: ج۲، ص۵۸).
امام رضا علیه السلام در جای دیگر در ضمن مطالبی به مأمون عباسی چنین مرقوم فرمودند: «کسی که بمیرد و آنان (امامان) ‌را نشناسد، به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است» (همان: ص۱۲۰)؛ و ده‌ها نقل به همین مضمون در منابع روانی فریقین آمده است.
حال جای این سؤال وجود دارد که چگونه عدم معرفت به امام در زمان حیات و زندگی با مرگ در جاهلیت مساوی تعریف می‌شود؟
*  تبیین مرگ جاهلی
برای تبیین مرگ جاهلی لازم است مطالب ذیل را مورد توجه قرار دهیم:
مرگ جاهلی نشان از حیات جاهلانه دارد و زندگی جاهلی در فرهنگ وحی همسان مرگ است و قرآن کریم کسانی را که جاهلانه می‌اندیشند، زنده نمی‌داند: «لینذر من کان حیّا و یحقّ القول علی الکافرین» (یس: ۷۰). خدای سبحان در این آیه، زنده و کافر را مقابل هم قرار داده نه مومن و کافر را، گویا بر این باور است که انسان یا زنده است، یا کافر.