گزارش خبري کيهان از رقابت‌هاي انتخاباتي
سليقه‌هاي سياسي در ترازوي افکار عمومي
با اعلام ليست نهايي نامزدهاي انتخابات رياست جمهوري از سوي شوراي نگهبان، فضاي سياسي کشور جنب و جوش بيشتري به خود گرفته و رصد اخبار و تحولات نشان مي دهد روز به روز سرعت و گستره فعاليت هاي انتخاباتي از سوي نامزدها و هواداران آنان در حال افزايش است.
در حالي که رسانه هاي غربي و معاند نظام از مدت ها پيش سعي داشتند در فضاسازي هاي رسانه اي خود، يازدهمين دوره انتخابات رياست جمهوري را يک انتخابات سرد و يک سويه معرفي کنند، اما واقعيت هاي صحنه نشان مي دهد که حضور سلايق و جريان هاي مختلف در اين انتخابات از دوره‌هاي قبل نيز پررنگ تر بوده و علاوه بر رقابت هاي جناحي و جرياني، نوعي رقابت درون گفتماني نيز در اين دوره قابل مشاهده و بررسي است.
اگر بررسي سلايق مختلف سياسي را از جريان اصولگرايي آغاز کنيم به ترتيب حروف الفبا به نام "سعيد جليلي "مي رسيم. وي که در مهرماه سال 86 به عنوان دبير شوراي عالي امنيت ملي، جايگزين علي لاريجاني شد، با همه اما و اگرهايي که درباره آمدن و نيامدنش وجود داشت، بالاخره در آخرين روز مهلت قانوني به خيابان فاطمي رفت و با ثبت نام خود، رسماً وارد گود رقابت شد.
ثبت نام جليلي در حالي بود که پيش از او کامران باقري لنکراني به عنوان وزير جوان و موفق دولت نهم، وارد اين عرصه شده و جبهه پايداري حمايت خود را از وي رسماً اعلام کرده بود. بالاخره در روزهاي پاياني منتهي به اعلام اسامي افراد احراز صلاحيت شده، کانديداي جبهه پايداري در بيانيه اي رسمي انصراف خود را به نفع جليلي از ميدان رقابت اعلام کرد، هرچند طرفداران جليلي معتقدند که وي صرفا کانديداي يک جبهه يا جريان خاص نيست ؛ بلکه به نمايندگي از گفتمان انقلاب اسلامي به صحنه ورود پيدا کرده است .
جليلي که در جامعه او را بيشتر به عنوان يک ديپلمات مي‌شناسند و تصوير او را در مذاکرات هسته اي با کاترين اشتون-رئيس سياست خارجي اتحاديه اروپا- در ذهن دارند، علي باقري، معاون خود در شوراي عالي امنيت ملي را به عنوان رئيس ستاد فعاليت هاي انتخاباتي خود برگزيده و در سخنراني ها و مواضع خود بر عنصر «مقاومت» در عرصه سياست و اقتصاد تاکيد دارد. وي پيش از عهده دار شدن دبيري شوراي عالي امنيت ملي و رياست تيم مذاکرات هسته‌اي کشورمان با 1+5 ، معاون اروپا آمريکاي وزارت امور خارجه بود.
همچنين در طيف موسوم به اصولگرا سه نامزد «ائتلاف براي پيشرفت» - غلامعلي حدادعادل، علي اکبر ولايتي و محمد باقر قاليباف – (موسوم به ائتلاف 1+2 يا ائتلاف سه گانه) ثبت نام کرده و هر سه موفق به اخذ کارت سبز از شوراي نگهبان شدند.
اين ائتلاف از اوايل زمستان سال گذشته با انتخاب حسين‌مظفر به عنوان رئيس ستاد انتخابات، کار خود را جدي‌تر آغاز کرد. اعضاي اين ائتلاف بارها اعلام کردند که در نهايت يکي از آنان به عنوان نامزد نهايي وارد گود رقابت خواهد شد و ديگر اعضا از او حمايت خواهند کرد.
در اغلب تحليل هاي ارائه شده از سوي منابع مختلف، اين ائتلاف يکي از اضلاع اصلي رقابت در انتخابات آتي خواهد بود. حداد عادل که وجه فرهنگي به حضور سياسي اش تنه مي‌زند، ولايتي که او را ديپلماتي کار کشته مي‌دانند و قاليباف که از فرماندهي در جنگ آغاز و اکنون به شهرداري تهران رسيده، در اظهار نظرهاي مختلف خود، سامان دادن به اوضاع اقتصادي و تلاش براي پيشبرد آرمان هاي انقلاب را سرلوحه برنامه هايشان عنوان کرده اند.
در ديگر سو نام حسن روحاني و محمد رضا عارف به چشم مي‌خورد.
حسن روحاني که روزي دبير شوراي عالي امنيت ملي بوده است، 22 فروردين ماه در جلسه‌اي با حضور دو تن از فرزندان هاشمي، رسماً اعلام کانديداتوري کرده و دولت خود را دولت تدبير و اميد خواند. اغلب اعضاي اصلي ستاد روحاني را افرادي از طيف دولت هاشمي و حزب کارگزاران تشکيل مي‌دهند.
چند روز قبل، روحاني با بيان اينكه مشوق اصلي وي براي حضور در انتخابات هاشمي بوده است، افزود: در ملاقات اوليه، ضمن خطير دانستن شرايط کشور، حضور من در انتخابات را ضروري دانست. در ملاقات امروز هم من‌را به پايداري و استقامت در ادامه مسير تشويق کرد ولي هشدار داد تخريب‌ها و حملات بسياري در انتظارم خواهد بود. وي در خاتمه عنوان كرد: برنامه «دولت تدبير و اميد» حاصل بازنگري انتقادي تجربيات سياستگذاري و اجرايي دولت‌هاي پيشين از جمله دولت سازندگي است.
محمد رضا عارف که معاون اولي دولت دوم اصلاحات را در کارنامه خود دارد، رسما با تابلو جريان اصلاحات و دوم خرداد به ميدان آمده و مدعي شده دوم خرداد ديگري در راه است! عارف برنامه‌هاي خود براي اداره کشور را در يک سند 22 بندي ارائه کرده است.
از طيف موسوم به اصولگرا و اصلاح طلب که بگذريم، دو کانديدا هم با تابلوي مستقل به ميدان آمده اند؛ محسن رضايي و محمد غرضي.
رضايي که فرماندهي سپاه در دوران جنگ را در کارنامه خود دارد، سابقه چند دوره کانديداتوري رياست جمهوري نيز دارد و در اين دوره با شعار «پيروزي صداقت بر ثروت و قدرت» به ميدان آمده است. رضايي اصلاح ساختارهاي اقتصادي کشور را از جمله برنامه‌هاي اصلي خود عنوان کرده است و معتقد است که ائتلاف را بايد به پس از انتخابات موکول کرد.
محمد غرضي شايد براي نسل جوان جامعه چهره اي گمنام باشد. او يک دوره وزارت نفت، چندين دوره وزارت پست و تلگراف و تلفن سابق و استانداري را هم در کارنامه خود دارد. غرضي با شعار دولت ضدتورم وارد ميدان شده و گفته است نه در اردوگاه اصلاح طلبان است و نه کارگزاران.
حضور اين هشت چهره در عرصه رقابت در حالي است که مقام معظم رهبري نيز بر حضور سلايق مختلف سياسي در انتخابات تاکيد کرده اند. با توجه به اين آرايش انتخاباتي خبرهاي مختلفي از سناريوهاي انتخاباتي به گوش مي رسد؛ از تلاش برخي اصولگرايان و اصلاح طلبان براي وحدت و ائتلاف درون گروهي و انصراف نامزدها به نفع يکديگر، براي افزايش راي و غلبه بر رقيب.
بنظر مي رسد يکي از شاخصه‌هاي اصلي اين دوره از انتخابات رياست جمهوري، حساسيت و توجه مردم به برنامه هاي نامزدهاست. اگر چه شعارهاي انتخاباتي بازتاب دهنده طرز فکر نامزدهاي انتخابات است اما افکار عمومي با دقت در اين شعارها و تطبيق آنها با سوابق و توانايي و توانمندي افراد، آنها را در ترازو گذاشته و در نهايت فرد موردنظر خود را راهي پاستور مي کنند.