در زمان یکی از سفرهای متفکرانه آن حضرت به غاری در نزدیکی مکه، حضرت محمد (ص) وحی دریافت کرد. وحی الهی تایید دوباره ای بر این حقیقت است که دانش الهی در راهنمایی خرد بشری که به لحاظ فطری محدود است ضروری می باشد. نکته حکیمانه این درک این است که او دریافت کننده وحی الهی است و عظمت این کار از مرعوب ساختن اوپیشی می گیرد. در آغاز او این پیام را فقط با خانواده نزدیک خود و تعداد کمی از حامیان وفادارش در میان گذاشت. این موضوع بسیار جالب توجه و مبرهن است که آن فرد که بعدها درصدر با نفوذترین مرد در تاریخ بشری قرار گرفت در آغاز کار خود دچار تردید و عدم اطمینان راجع به رسالتش شده بود. این اطمینان از طریق قرآن داده شد و اعتماد به نقس و حمایت همسرش خدیجه و یاران نزدیکش بود که حمایتی که او لازم داشت را فراهم نمودند - که مطمئنا" برای ما درسی است که کمتر انتقام جویی کنیم.