رنج و ناراحتي والدين فرزندان مسالهدار، بيش از آن است که قبلا تصور ميشد. روانشناسان آمريکايي در جريان يک نظرسنجي متوجه شدهاند که حتي موفقيت فرزندان ديگر نميتواند فشار روحي ناشي از داشتن فرزند مساله دار را براي والدين کاهش دهد.
آرزوي هر پدر و مادري اين است که فرزندانشان در زندگي شخصي خود موفق باشند و هر خانواده به نوبه خود در اين راستا تلاش ميکند. اما اراده مادر و پدر هميشه در شکلگيري زندگي فرزندانشان موثر نيست و بسياري از آنها با مشکلات مختلفي مواجه ميشوند. در بيشتر موارد قبول کردن اين واقعيت براي خانواده به قيمت سلامتي و فشار روحي تمام ميشود.
نکته غافلگيرکننده اين است که عدم موفقيت فرزندان بيشتر از موفقيت آنها روي پدر و مادر تأثير ميگذارد. در يک نظرسنجي از 600 خانواده در مورد فرزندانشان و تأثير زندگي آنها در روحيه مادر و پدر سؤال شده است.
"کارن فينگرمن" روانشناس آمريکايي از دانشگاه "پوردو" Purdue University در اين باره ميگويد: «داشتن يک کودک موفق در خانواده صرفا نميتواند تأثيرات منفي وجود کودک مسالهدار را خنثي کند.»
در اين نظرسنجي 600 خانواده در مورد موفقيت فرزندان بالغ خود گفتهاند. بيشتر اين خانوادهها بيش از يک فرزند دارند و از اين رو "کارن فينگمن" بيش از 1200 گزارش در مورد فرزندان بالغ اين خانوادهها جمعآوري کرده است. در همين راستا از مادر و پدرها در مورد وضعيت روحي آنها و روابطشان با فرزندان خود سؤال شده است. آنها همچنين بايد به اين پرسش پاسخ ميدادند که آيا يکي از فرزندانشان مشکل خاصي در زمينه برخورد با ديگران و به طور کلي در سبک زندگياش دارد، از جمله درگيري با قانون، اعتياد به مواد مخدر و الکل و مشکلات جدي در زندگي مشترک.
نتيجه اين بررسي نشان داده که 68 درصد خانوادهها فرزندي دارند که در دو سال گذشته حداقل از يکي از مشکلات نامبرده رنج ميبرده است و 49 درصد فرزندي دارند که بسيار موفق بوده است. در اين ميان 17 درصد از فرزندان اين خانوادهها در روند زندگي خود هيچ مشکل بخصوصي نداشتهاند.
"کارن فينگرمن"، روانشناس آمريکايي در جريان اين بررسي مشاهده کرده که موفقيت فرزندان ميتواند در روحيه مادر و پدر تأثير خوبي بگذارد. اما او همچنين دريافته که عدم موفقيت آنها تأثير بسيار عميقتري بر روحيه و سلامت مادر و پدر دارد، حتي زماني که فرزندان ديگر موفق هستند.
دويچه وله