«سکسکه برای کودک مفید است»، شاید شما هم این جمله را شنیده باشید و ممکن است که واقعا درست باشد. به هر حال، سکسکه حالتی جزئی و بدون درد و عارضه است.
سکسکه به خاطر ورود هوا به معده کودک، در هنگام شیرخوردن به وجود می آید. انبساط ناگهانی معده به خاطر حجم زیاد هوا، موجب انقباض دیافراگم می شود و سکسکه را در پی دارد.
این حالت در نوزادن زیاد دیده می شود و احتمالا به خاطر این است که پرده دیافراگم، هنوز به طور کامل رشد نکرده است. اما خود به خود و عموما در دو ماهگی کاهش می یابد.
شاید این حالت برای بدن کوچک نوزاد، حالتی عجیب و سخت باشد، اما در واقع این انقباضات، همراه درد نیست، مشکلی برای او به وجود نمی آورد و باعث گریه اش نمی شود. همچنین بد نیست بدانید که کودک در دوران جنینی نیز سکسکه می کند و این حالت چندان برایش عجیب نیست، با این تفاوت که سکسکه جنین به خاطر هوا نیست، بلکه مایع آمنیون، موجب سکسکه می شود.
بین سکسکه، باد گلو و سریع شیرخوردن نوزاد هیچ رابطه ای وجود ندارد، زیرا سکسکه اصلا به مشکلات گوارشی بستگی ندارد .
● در مواقع سکسکه کودک چه کنیم؟
هیچ کار خاصی لازم نیست انجام دهید، فقط آرامش خود را حفظ کنید تا سکسکه برطرف شود. اگر سکسکه طول کشید، کودک را چند دقیقه به شکم صاف بخوابانید. همچنین می توانید مقداری آب به او بدهید. توجه داشته باشید که اگر کودک در حال سکسکه کردن است، بازهم می توانید با خیال راحت او را بخوابانید.
در هر صورت سکسکه بعد از چند دقیقه متوقف می شود. پس صبور باشید!
● لبخند فرشته های زندگی
از نخستین روزهای تولد نوزاد، اطرافیان و خصوصا پدر و مادر منتظر شکوفاشدن لبخند نوگل زیبا هستند. اما بهتر است خیلی بی صبر نباشید؛ چرا که از پنجمین هفته است که نوزاد با خندیدن توجه شما را به خود جلب می کند. علاوه بر شور و شعفی که ایجاد می شود، لبخندهای نوزاد در واقع زبان ارتباط او با دیگران است.
به نظر می رسد که نوزاد از ۳ یا ۴ هفتگی، با شیفتگی به سخنان مادر گوش می دهد، خیره خیره به او نگاه می کند، دهانش را باز و بسته می کند و گویا علاقمند است که با او هم صحبت شود. با شنیدن کلام و آواز مادر، او هم برای سخن گفتن تقلا می کند و آغون آغون می کند.
از شش هفتگی، وقتی به کارهای کودک رسیدگی می شود، او هم لبخند می زند. این خنده های واقعی با افزایش نگاه و بیان آواها، دو برابر می شود. در واقع خنده های کودک به این دلیل واقعی گفته می شود که با «لبخندهای فرشته گونه» که نمایانگر انگیزش های درونی نوزاد است و معمولا زمانی که چشمانش بسته است دیده می شود، فرق دارد. گفته می شود که نیمی از بچه هایی که به موقع دنیا آمده اند، بین یک تا دو ماهگی به محرک های اطراف با لبخند پاسخ می دهند. لبخندها با دیدن، تماس بدنی و احساس تنفس مادر بروز می کند.
خنده های کودک نمایانگر یک سری احساسات از خوشحالی تا نگرانی، سلام تا تشکر و ... است. در این مرحله، رفتارهای مادر می تواند تاثیرگذار و تغییر دهنده باشد و مادر خود را با برداشت های خاصی که از کودک خود دارد، وفق می دهد. به عنوان مثال صدای بلند و تیز، آرام می شود و حرکات صورت جای خود را به حالاتی پایدارتر می دهد. در نتیجه کودک نیز رفتار و عکس العمل خود در نگاه کردن، حرکات سر و... را تغییر می دهد.

روزنامه کیهان