پيرگوشي يک افت شنوايي تدريجي است که با افزايش سن اتفاق مي‌افتد.
پیرگوشی در واقع يک نوع معمول از کم‌شنوايي حسي-عصبي (اختلال شنوايي که به دنبال اختلال در حلزون يا عصب شنوايي رخ مي دهد) است که منجر به اختلال شنوايي دائم مي‌شود و اغلب افراد از ابتلای خود به آن آگاه نيستند.

مردان بيشتر از زنان دچار پيرگوشي مي شوند
قرار گرفتن در معرض سر و صدا (صداي ناخواسته مثل صداي بوق خودروها) يکي از دلاليل پيرگوشي است . افرادي که سالها در معرض سر و صدا قرار مي گيرند معمولاً دچار پيرگوشي مي شوند.
افزايش سن، فشار خون بالا، استرس زياد، برخي داروها و حتي عوامل ارثي در ابتلا به پيرگوشي نقش دارند.

علائم پيرگوشي
پيرگوشي با نشانه‌هايي بروز می‌کند. دشواري در تشخيص اصوات به ويژه اصوات زير مثل حرف "س" يکي از اين نشانه‌هاست.
در افراد پيرگوش فهم مکالمات مشکل است، به خصوص وقتي سرو صداي زمينه‌اي وجود دارد . ضمن اينکه افراد پيرگوش صداي مردان را بهتر از زنان مي شوند.
افت شنوايي معمولاً دوطرفه است و ممکن است با وزوز در يک يا دو گوش همراه باشد. يکي ديگر از نشانه ها ممکن است سرگيجه باشد .
افراد مبتلا به پيرگوشي معمولاً عنوان مي کنند که گفتار را مي شنوند ولي در فهميدن آن مشکل دارند.
همه نشانه هاي بالا توانايي هاي فرد را کاهش مي دهد روي کيفيت زندگي وي تأثير مي‌‌گذارد.
تحقيقات اخير در ايران نشان مي‌دهد که پيرگوشي نسبت به گذشته با سرعت بيشتر و در سنين کمتري اتفاق مي‌افتد و اين در حالي است که بسیاری از افراد به افت شنوايي‌شان اهميت نمي‌دهند؛ چه بسا دليل افسردگي، انزوا، ترس، اضطراب و عصبانيت آنها برخاسته از همين مشکل باشد.
بنابراين اگر احساس کم‌شنوايي مي کنيد بهتر است براي ارزيابي ميزان افت شنوايي‌تان به يک اوديولوژيست (شنوایی‌شناس) مراجعه کنيد.
مفيدترين کاري که يک شنوايي‌شناس مي تواند براي افراد با مشکل پيرگوشي انجام دهد سمعک ها و برنامه‌هاي توانبخشي است. از جمله برنامه هاي توانبخشي براي اين افراد مشاوره، تجويز سمعک، تجويز وسايل کمک شنيداري و مهارت‌هاي افزايش ارتباط است.
برنامه هاي توانبخشي سبب برقراري ارتباط بهتر و در نهايت بالابردن کيفيت زندگي براي افراد مبتلا به پيرگوشي مي شود.
*متخصص گوش و حلق و بینی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران 

همشهري آنلاين- دکتر ابراهیم رزم‌پا