شهادت فرمانده لشگر ۲۷ محمد رسول اللَّه، برادر پاسدار «علی اکبر حاجیپور» (۱۳۶۲ ش)
علی اکبردر سال ۱۳۳۰ در شهر «آذرشهر » از توابع «تبریز»، در خانواده ای مؤمن و مذهبی دیده به جهان گشود. شهید حاجی پور پس از شروع جنگ تحمیلی، عازم جبهه های جنوب شد و با آموزش و سازماندهی نیروها به مقابله با دشمن متجاوز پرداخت. وی معتقد بود که باید تا قطع کامل ریشه‌های استعمار و استکبار، با آنان جنگید و بر این باور، تا پای جان ایستاد. شهید ، در عملیات «فتح المبین» و «بیت المقدس» با مسئولیت فرمانده گردان وارد عمل می‌شود. وی در دو عملیات، رشادت و شهامت فراوانی از خود بروز می‌دهد. در عملیات بیت المقدس، بشدت از ناحیه پا مجروح شد. پس از بهبود یافتن نسبی، با دختری مؤمن ازدواج کرد؛ اما از ازدواج نیز تعلقی در دلش نیافکند که او را از جبهه باز دارد. بار دیگر برای عملیات «رمضان» خودش را به جبهه رساند که در این عملیات، فرماندهی گردان خط شکن «عمار» به او محول شد. شهید با شناسایی دقیق مواضع دشمن، در این عملیات ، خطوط پدافندی دشمن را با یورش جانانه در هم می‌شکند. حاجی پور برای انجام عملیات «زین العابدین» و «مسلم بن عقیل» خود را به جبهه رساند و به عنوان مسئول محور عملیاتی وارد عمل شد. وی در این دو عملیات، با فرماندهی مدبرانه، شهرهای «سومار» و «گیلانغرب» را از تیررس دشمن آزاد و شکست سنگینی را بر دشمن تحمیل کرد. در عملیات «والفجر مقدماتی» ، حاجی پور به عنوان فرمانده گردان عمار، در نوک پیکان حمله واقع شد و حماسه‌ای ستودنی خلق کرد. در عملیات دیگری در منطقه «مهران»، با طراحی مبتکرانه و هلی‌برد نیرو به عقب دشمن، نیروهای عراقی را از پای در آورد و فرمانده آنان را اسیر کرد. با شروع عملیات «والفجر ۴»، حاجی پور همراه نیروهای خود به جبهه غرب می‌رود و با سازماندهی نیروها به دشمن یورش می‌برد و به کلیه اهداف از پیش تعیین شده می‌رسد. از جمله ارتفاعات استراتژیک «۱۹۰۴» را که مشرف بر شهر «پنجوین» عراق است، از چنگ دشمن خارج می‌کند و با قدرت تمام به منطقه مسلط می‌شود. شهید حاجی پور پس از تثبیت مواضع به دست آمده در مرحله اول عملیات «والفجر ۴» در منطقه غرب، در مرحله دوم عملیات که برای شناسایی مواضع دشمن رفته بود، در دشت «پنجوین» مورد هدف تیر مستقیم تانک دشمن قرار می‌گیرد و در تاریخ ۱۴ آبان ۱۳۶۲ به فوز عظیم شهادت نایل می‌شود.