پژوهشگران استراليايي دريافتند كه بيدار شدن با خلق و خوي
بد و غمگين به تقويت حافظه كمك مي‌كند و موجب افزايش تمركز و كاهش خطر فريب دادن
ديگران مي‌شود.
به نوشته «تهران امروز»، گروهي از پژوهشگران دانشگاه نيوولز
جنوبي در تحقيقات خود دريافتند افرادي كه داراي حالت روحي منفي هستند، توجه و دقت
بيشتري نسبت به جهان پيرامون خود دارند اما كساني كه معمولا خوشحال هستند و روحيه
خوبي دارند به سادگي هر چيزي را كه به آنها گفته شود، باور مي‌كنند.
همچنين اين تحقيقات نشان مي‌دهد در روزهايي كه فرد، غمگين
از خواب بيدار مي‌شود و همه چيز را سياه مي‌بيند، كمتر زودباور و ساده‌لوح است و
توانايي قضاوت و حافظه بهتري دارد.
دانشمندان با نشان دادن فيلم‌ها يا يادآوري خاطراتي خاص،
حالت خوشحالي و غمگيني يكسري از داوطلبان را برانگيختند و سپس از شركت‌كنندگان
خواستند كه يكسري از شايعات و داستان‌هاي غيرواقعي شهري را ارزيابي كنند.
نتايج اين بررسي‌ها نشان داد كساني كه غمگين بودند به سختي
اين داستان‌ها را باور مي‌كردند، در به يادآوري حادثه‌اي كه شاهد آن بودند كمتر
دچار اشتباه مي‌شدند، در هنگام تصميم‌گيري‌هاي سريع احتياط بيشتري داشتند و كمتر
در مورد وقايع غيرواقعي پيش‌داوري مي‌كردند.
اين دانشمندان در مورد نتايج پژوهش‌هاي خود ابراز داشتند:
«درحالي كه حالت روحي مثبت براي خلاقيت، انعطاف‌پذيري، همكاري و توانايي استفاده
از راه‌هاي ميان‌بر ذهني بسيار مطلوب است، خلق‌وخوي منفي منجر به ايجاد افكاري مي‌شود
كه توجه به دنياي خارج را در فرد افزايش مي‌دهد. به عبارت ديگر، غمگين بودن
استراتژي‌هاي جديدي را براي پردازش اطلاعات سازگار با موقعيت‌هاي مخاطره‌آميز در
اختيار فرد قرار مي‌دهد.»