اعتماد به نفس و اطمینان، بی‏شک، لازمه پیشرفت در امور و کارهای روزمره می‏باشد. نوجوانان و جوانانی که اعتماد به نفس دارند با سلاح اعتماد، باورهای خویش را نسبت به زندگی عمیق‏تر می‏کنند. اعتماد به نفس به این دسته از نوجوانان نیرو می‏دهد که با تلاش، جدیت و سخت‏کوشی گام بردارند. اما نوجوانانی که نسبت به خود اعتماد ندارند و خودکم‏بین هستند، قدرتهای خلاقه درونی و ارزشهای وجودی خویش را باور ندارند و مدام در برابر مشکلات سر فرود می‏آورند. چنین اشخاصی نقاط ضعف خود را نمی‏شناسند و از رویارویی با حوادث آینده می‏ترسند.

مهمترین مشکل نوجوانان در این دوران، عدم اعتماد به نفس است که باعث بسیاری از عقب‏ماندگی‏های اجتماعی می‏شود و مانع آن است که نوجوانان و جوانان به دنبال کار و برنامه صحیح بروند. اما این عدم اعتماد به نفس هم خود در اثر عواملی همچون شتابزدگی، مقایسه خود با دیگران، ضعف اراده و ... به وجود می‏آید.

نوجوان و جوان چون حوصله کمتری دارد، می‏خواهد خیلی زود ثمره و نتیجه کارهایش را ببیند. زود درس بخواند، زود به درجات عالی برسد و بر همین اساس حوصله ندارد که روی مبنا و اصول پیش برود. همین امر باعث می‏شود که اگر در مرحله‏ای شکست بخورد، اعتماد به نفس خود را از دست بدهد و حتی از کرده‏های خویش پشیمان شود.

نقل شده حضرت علی(ع) در این زمینه فرموده‏اند: «عجله از شیطان و تأمل از اوصاف الهی است.» همچنین ضعف اراده نیز عامل مهمی در به وجود آمدن عدم اعتماد به نفس است. به طور مثال، بعضی از نوجوانان تصمیمات بزرگ می‏گیرند و می‏خواهند کاری بکنند ولی به دلیل سستی و ضعف اراده، نیمه‏کاره رها می‏کنند.

بسیاری از جوانان نیز می‏ترسند که دنبال کاری بروند، شکست بخورند یا دنبال شغلی بروند، شاید موفق نشوند و این ابعاد منفی در ذهن جوان مانع از پیشرفت او می‏شود و چه بسا او را به سقوط می‏کشاند.

با توجه به این نمونه و نمونه‏های فراوان دیگری، ملاحظه می‏شود که تقویت اراده، یکی از مهمترین گامهای رسیدن به اعتماد به نفس است. نوجوانان باید برای تسریع در رشد معنوی و مادی، اراده خود را تقویت کنند. افرادی که به شکوفایی و تقویت اراده خویش همت گمارند، در امور مادی به آنچه می‏خواهند می‏رسند و در امور معنوی نیز می‏توانند صفات رذیله را از خود دور کنند و به کسب فضایل نیک و اخلاقی بپردازند.

همچنین از گامهای دیگر برای رسیدن به اعتماد به نفس و پل پیروزی، توجه به تواناییها و استعدادها و امکانات خود می‏باشد، نه اینکه بدون توجه به توانایی خود، همیشه دنباله‏رو دیگران شویم و منتظر این باشیم که دیگران ما را تأیید کنند یا نکنند. باید از افکار و نیروهای درونی خویش بهره بگیریم. این افکار آدمی است که زندگی او را می‏سازد و انسان به درستی همان می‏شود که اغلب به آن فکر می‏کند.

«دیل کارنگی» روانشناس می‏گوید: «فکر خوب، معمار و آفریننده است.»

نهراسیدن از شکست و شکست را آغاز پیروزی دانستن، امید و ایمان را شعار خویش قرار دادن، متمرکز کردن افکار بر موفقیت، تکرار کلمات امیدبخش و دلگرم‏کننده، به دنبال کارهای متعدد نرفتن و تلاشی منظم و پایدار داشتن، از دیگر گامهای رسیدن به اعتماد به نفس و موفقیت است. ما نیز امیدواریم شما نیز در حال برداشتن گامهای بلند زندگیتان باشد.