خبرگزاری مهر - مدگرایی علاوه بر مشکلات روحی و روانی سبب بروز مشکلات جسمی و فیزیکی در فرد مدگرا می‎شود؛ افراد گرفتار مدگرایی، اغلب دچار بیماری‎های روحی و روانی مانند حسادت، چشم و هم چشمی و برتری جویی کاذب هستند.


مدگرایی اگر از روی غفلت یا برخی عوامل، میل اولیه به روز بودن را از مسیر طبیعی و درست خود خارج کند جنبه‏های ذوقی، آثار مفید و مثبت طبیعی به روز بودن را به آثار سوء تبدیل خواهد کرد که در مراحل پیشرفته به هوس بازی و رقابت ناسالم خواهد انجامید.

برای مثال، خود آرایی که نیازی طبیعی در وجود انسان است در صورت زیاده روی به خودنمایی تبدیل خواهد شد و مد افراطی سبب رقابت و چشم و هم چشمی و مقایسه در فرد می‎شود که این عوامل آرامش فرد مدگرا را از بین می‏برد و در نهایت موجب سلب سلامت روانی فرد می‎شود. افراد گرفتار مدگرایی افراطی، اغلب دچار بیماری‎های روحی و روانی مانند حسادت، چشم و هم چشمی و برتری جویی کاذب هستند.

محدودیت در ادای فرایض عبادی

گاهی زیاده روی افراد مدگرا در مصرف مواد آرایشی محدودیت‏هایی در ادای فرائض دینی از جمله نماز ایجاد می‎کند. رفع مواد آرایشی از صورت و دستها بسیار وقت گیر است وگاهی فرد برای پاک نکردن آنها از انجام فریضه خودداری می‎کند و همچنین استفاده از لباس‎های خاص در هنگام نماز به ویژه نماز جماعت می‎تواند شرایط عبادت را برهم بزند.

ایجاد مشکلات جسمی

استفاده نابجا از مد علاوه بر مشکلات روحی و روانی سبب بروز مشکلات جسمی و فیزیکی در فرد مدگرا می‎شود. در بسیاری از وسایلی که مدسازان تولید و به بازار عرضه می‎کنند به سلامت انسان‎‏ها توجه نمی‎شود و بسیاری از بیماری‎های جسمی مانند پادرد، کمردرد و انواع سرطان‏ها و اختلالات هورمونی و عصبی که افراد مدگرا به آن دچار می‏شوند به دلیل استفاده نابجا از کالاهای غیر استاندارد و غیر بهداشتی است. لباس‏های تنگ و چسبان و کفش‏های تنگ و پاشنه‏بلند و لوازم‏های آرایشی و بهداشتی غیر استاندارد که علاقه‏مندان به مد در استفاده از آن با هم رقابت می‎کنند بیشترین عوارض جسمی و بهداشتی را به همراه دارند که در تولیدات غربی این مشکلات بیشتر است.

لباس‏های تولیدی مدسازان با جنس‎های چرمی، جیر و پلاستیک که خاصیت چسبندگی و دوخت تنگ آن واکنش‎های تعریق، تنفس و دفع سموم از بدن را با مشکل روبرو و انسان را بیمار می‎کند؛ این در حالی است که شکل، جنس، و طراحی لباس در ایجاد یک زندگی سالم و راحت بسیار مفید و ارزشمند است، ولی غفلت از اصول سلامت و پیروی از هر فرم و مدی سبب شده انسان امروزی بدون توجه به جنبه‏های مفید و مضر لباس بدون اینکه برای رفاه و سلامت خود اهمیتی قائل شود از هر مدی استقبال می‎کند و لوازم آرایشی و بهداشتی غیر استاندارد که در ساخت آن به اصول بهداشتی توجهی نمی‏شود بیشتر محصولات مرطوب کننده مانند لوسیون‏های دست و سایر مواد ارایشی عرضه شده در بازار دارای پروپیلن گلیکول است که از این ماده در ساخت ضدیخ، روغن ترمز و ... استفاده می‎شود.

گاه مدگرایی، نوعی تبلیغ ناخواسته برای گروه‏های ضد فرهنگ و شرکت‏های خارجی است. کافی است برای درک این حقیقت به نوشته‏های خارجی و نشانه‏های روی وسایل و لباس‎های برخی جوانان مدگرا توجه شود بسیاری از این نوشته‏ها و علائم ، نمادها و نشانه‎های شرکت‏های خارجی و گروه‏های ضد فرهنگ است که با فرهنگ ملی-مذهبی ما سازگار نیست.

در بسیاری از موارد این تبلیغ‏ها بدون عضویت در گروه‏های خاص یا بدون دریافت کم‏ترین دستمزدی از شرکت خارجی صورت می‎گیرد در حالی که بسیاری از شرکت‏های تجاری و تولیدی برای اینکه از محصولات نشاندار آنها استفاده کنند، هزینه‏های هنگفتی می‏پردازند.

با توجه به آنچه گفته شد از مدگرایی که گاه انسان را به بازیچه و مبلغی رایگان تبدیل می‎کند باید پرهیز کرد، زیرا استفاده از هر مد می‎تواند تابلوی تبلیغات یک فرهنگ یا خرده فرهنگ باشد؛ از این رو استفاده کنندگان از یک مد باید به مثبت یا منفی بودن فرهنگ آن مد توجه کنند و زمام فکر و عمل خود را بدون بررسی دقیق در اختیار آن مد و صاحبان فرهنگی آن قرار ندهند.