روانشناسان توصيه مي‌كنند: كليد غلبه بر خجالت و كم رويي برقراري ارتباط است.
پيدا كردن كسي كه در طول حيات خود هيچ گاه خجالت نكشيده، كار دشواري است. كم رويي و خجالت واكنش معمول به شرايطي است كه فرد احساس مي‌كند از هنجارهاي اجتماعي و استانداردهاي خود افت كرده است. در واقع خجالت و كم رويي يك زنگ خطر دروني است كه به ما كمك مي‌كند دريابيم چه موقع در معرض خطر خارج شدن از خطر پذيرش و رضايت اجتماعي هستيم.
پژوهشگران دانشگاه آلبرتا با انتشار مقاله‌اي در اين زمينه در مجله انجمن روانشناسي انگليس موسوم به «روانشناسي و روانپزشكي» خاطرنشان كردند: هر چند خجالت و شرم در حد طبيعي واكنش ضروري و داراي ارزش است اما اگر از حد استاندارد فراتر رود زندگي انسان را فلج مي‌كند و اين امر نه تنها بهداشت رواني فرد را تهديد مي‌كند بلكه به تدريج او را از جامعه دور مي‌كند و به انزوا مي‌كشاند.
با اين تفاصيل پژوهشگران تاكيد مي‌كنند: تلاش براي برقراري ارتباط با ديگران كليد اصلي افزايش اعتماد و اطمينان به نفس و غلبه بر اين احساس شديد كم رويي است. بايد بدانيم كه هر انساني ممكن است كار اشتباه و خطايي انجام دهد اما اين نبايد ما را از مردم دور كند. بلكه بايد بعنوان يك انسان با ديگر همنوعان تماس و ارتباط داشت و اين تمرين را مي‌توان از خانواده و دوستان آغاز كرد.