خبرگزاری مهر- بی نظمی موجب اتلاف وقت و عمر آدمی میشود و انسان را از فعالیتهای سازنده و مفید باز میدارد. دقت در رمز موفقیت و کامیابی افراد بزرگ نشان می دهد که یکی از اسباب موفقیت آنان و جود نظم و انضباط است.
انسان برای دستیابی به اهداف خود در زندگی نیازمند نظم می باشد؛ نظم یکی از نیازهای ضروری و اساسی در زندگی بشر است و در ایجاد نظم عوامل بسیار مهم دخیل می باشد و یکی از این عوامل مهم برنامه ریزی است؛ برنامه ریزی در هر کاری نردبان موفقیت و کامیابی تلقی می شود.
انسان با برنامه ریزی منظم و دقیق و به موقع می تواند مشکلات احتمالی را پیش بینی و برای آنها راه چاره بیابد، فلذا دوراندیشی یکی از سودهای برنامه ریزی است. برنامه ریزی همواره باید با دورنگری و در نظر گرفتن تمام ابعاد موضوع مورد نظر باشد و اگر این اصول صورت نپذیرد ممکن است به اندازه بی برنامگی زیانبار و مضر باشد.
با برنامه ریزی انسان خود را از پشیمانی و حسرت دور نگه می دارد و یکی از رموز موفقیت و پیشرفت است و آثار سازنده و مفید آن بر همگان روشن است برنامه ریزی می تواند در ابعاد مختلف باشد:
- برنامه ریزی در زمینه اخلاقی: یعنی ایجاد روش های ویژه تربیتی برای شکل دهی به گفتار و رفتار فرزندانمان، تبیین ارزش های اسلامی و انسانی.
- برنامه ریزی در زمینه اقتصاد خانواده: یعنی هزینه های خانواده را مطابق با درآمدها و دوری از مصارف غیرضروری پرهیز از ریخت و پاش و اسراف.
- برنامه ریزی در زمینه اجتماعی: یعنی ایجاد منظم در دید و بازدیدها، تفریح ها، معاشرت ها.
آثار و فواید برنامه ریزی
- کارها به درستی، با سرعت و دقت بیشتر انجام می گیرد.
- فرصت های تازه برای برخی کارها پیدا می شود.
- انسان به آسایش و آرامش جسمی و روانی دست می یابد.
- وقت انسان صرف کارهای بیهوده و بی ارزش نمی شود.
- اهداف به موقع و به جا تحقق می یابد.
معاشرت با افراد منظم
دوستان و افراد منظم تاثیر بسیار بزرگی در بوجود آمدن نظم در زندگی انسان دارند، زیرا دوستان از یکدیگر تاسی می پذیرند، معاشرت و دوستی با افراد منظم انسان را به سوی نظم سوق می دهد.
آگاهی
فردی که از معجزات نظم در موفقیت انسان های بزرگ و شایسته آگاه است و از زیانهای بی نظمی آگاهی دارد، این شناخت در وجودش نیرویی بوجود می آورد که او را به سوی نظم به حرکت درمی آورد. شخص نامنظم از هوا و هوس پیروی می کند و این روش خودخواهانه می باشد و این سبب ضعف و سستی اراده اوست.
تقسیم کار
یکی از راههای دستیابی به نظم تقسیم کار است که موجب میشود هر فرد وظیفه خویش را به خوبی و به موقع انجام دهد و از دخالت در حیطه مسئولیت دیگران خودداری کند. نمونه آن را میتوان در زندگانی امیر مومنان علی (ع) و حضرت فاطمه(س) مشاهده نمود و پیامبر(ص) در تقسیم وظایف و کارها مسئولیت امور خانه را به فاطمه (س) داد و کارهای بیرون خانه را به حضرت علی(ع) سپرد.
تقسیم زمان
تقسیم وقت سبب افزونی آن میگردد و تقسیم زمان باعث به وجود آمدن نظم در کارها میشود و انسان می تواند از اوقات فراغت خود به خوبی بهره مند گردد برای اینکه در انجام امور تقسیم زمان کرده است و هر کاری را در زمان مخصوص خود انجام داده و برای همه اوقات خود برنامه ریزی صحیح نموده و با این کار می توان از فرصتها به خوبی بهره مند شد.
ایجاد انگیزه
انگیزه، نیروی درونی است که انسان را وادار به انجام دادن هر کاری میکند ا گر در آدمی شوق و اشتیاق ایجاد شود فعالیتهای خود را با عشق و علاقه و با میل و رغبت انجام میدهد این خود میتواند یکی از راههای دستیابی به نظم باشد.
امیر مومنان علی(ع) میفرماید: کسی که از زیان چیزی آگاه نیست توانایی اجتناب از آن را نخواهد داشت.