سلامت نیوز :یك دکترای روانشناسی تربیتی معتقد است: امروزه گسترش سوادآموزی در جهان، افزایش فرصت های یادگیری برای همگان و بهبود كیفیت آموزش از اهداف اصلی آموزش جهانی محسوب می شود.
دكتر رخساره فضلی در گفت‌وگو با ایسنا - در خصوص برنامه های آموزشی مدارس بیان كرد: برنامه های آموزشی كه در سطح مدارس ابتدایی صورت می گیرد باید در زمینه های چگونه با هم زیستن و پرورش استعداد ها نیز فعالیت مثمر ثمری داشته باشد.این کارشناس ارشد وزارت آموزش و پرورش پیرامون رویكرد این سازمان در جهت افزایش توانایی های كودكان گفت: این سازمان رویكردی در جهت پرورش استعدادها و توانایی های بالقوه افراد دارد و سعی می كند با اهداف تعیین شده به شكل دهی شخصیت كودكان و نوجوانان بپردازد به گونه ای كه زندگی خود و دیگران را بهبود بخشند و درعرصه های مهم و اساسی گام بردارند.
وی در خصوص استراتژی های مرتبط با گسترش سواد آموزی اظهار داشت: مشاركت در نظام های نظارتی و مدیریتی باید در زمینه های آموزش و مراقبت‌های ابتدایی كودك، ثبت نام در دوره ابتدایی و اولویت دادن به كیفیت آموزش صرف شود.دكتر فضلی با اشاره به بودجه ای كه به آموزش پایه اختصاص داده شده است، بیان كرد: در آموزش پایه باید شاهد افزایش بودجه باشیم، بودجه مالی و كمك های بین المللی در این زمینه باید بیشتر شود و البته مشاركت گسترده تری را در بخش های خصوصی و دولتی نیاز داریم.این دکترای روانشناسی تربیتی درخصوص تكامل كودك در مراحل مختلف زندگی بیان كرد: تكامل كودك فرآیندیست كه در آن كودك رشد یافته و مهارت فكر كردن، صحبت كردن، درك اجتماعی و عاطفی را پیدا می كند.
وی به ابعاد تكامل كودكان در مدارس و مراكز آموزشی اشاره كرد و گفت: ابعاد تكامل كودكان باید در زمینه های جسمانی، روانی، معنوی، اجتماعی، اعتقادی، عاطفی، شناختی، فرهنگی، اخلاقی و شخصیتی باشد.دكتر فضلی با اشاره به تاثیر برنامه های ابتدای كودكی اظهار داشت: برنامه های آموزشی و پرورشی در ابتدای كودكی باید با كیفیت بالا و مزایای فراوانی همراه باشد.
این کارشناس ارشد وزارت آموزش و پرورش پیرامون شاخص های اثر بخشی و هدفمندی برنامه های آموزشی بیان كرد: برنامه های آموزشی باید در اطفال ماندگار باشد، بهداشت به كودكان آموزش داده شود و در نهایت موجب تكامل شناختی آنها شود.وی در پایان خاطر نشان كرد: آگاهی در زمینه تكامل شناختی و اجتماعی كودكان بسیار كمتر از چگونگی تامین و تضمین وضع سلامت و تغذیه آنان است و این امر خود موجب مغفول ماندن مسئله رشد و تكامل كودكان خردسان می شود.