مدرس حوزه و دانشگاه با اشاره به شيوههای استفاده از آياتالقصص در ادبيات داستانی اظهار كرد: نويسندهای كه قصد دارد رمانی برگرفته از آياتالقصص خلق كند، بايد علاوه بر عناصر داستانی با مفاهم قرآنی آيات نيز آشنا باشد و مفاهيم بنيادی قصص قرآن را در داستان منعكس كند.
حجتالاسلام و المسلمين محمدتقی فعالی، مدرس حوزه و دانشگاه، در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، با اشاره به استفاده از آياتالقصص در ادبيات به ويژه رمان و داستان برای بزرگسالان اظهار كرد: استفاده از داستانهای قرآنی به دو صورت مستقيم و غيرمستقيم انجام میگيرد. اكنون روشهای مستقيم استفاده از آياتالقصص در قالب فيلم و كتاب رايج است.
وی افزود: ساخت مجموعه تلويزيونی درباره حضرت يوسف(ع) و فيلم سينمايی ملك سليمان و چاپ كتاب «قصص قرآنی» نشان از آن دارد كه در بحث استفاده از داستانهای قرآنی به روش غيرمستقيم عمل كردهايم.
اين مدرس حوزه و دانشگاه تصريح كرد: روايت قصص قرآن میتواند به شكل غيرمستقيم و عميق انجام شود. در هر يك از قصهها، مفاهيم بنيادی به كار رفته است كه میتوان در روش غيرمستقيم مفاهيم بنيادی را استخراج و در قالب داستان خلق كرد.
نويسنده كتاب «لطفاً فريب نخوريد» عنوان كرد: در قصه يوسف نبی(ع) مفاهيمی همچون صبر و بردباری و پاكدامنی را میتوان استخراج كرد، سپس با استفاده از عنصر تخيل و پردازش، رمان جديدی را خلق كرد؛ شيوهای كه در فيلمهای مؤثر جهان شاهد آن هستيم. آنها مفاهيم را كتاب استخراج و به صورت غيرمستقيم ابتدا در قالب فيلمنامه و سپس در قالب فيلم عرضه میكنند.
فعالی:
روايت قصص قرآن میتواند به شكل غيرمستقيم و عميق انجام شود. در هر يك از قصهها، مفاهيم بنيادی به كار رفته است كه میتوان در روش غيرمستقيم مفاهيم بنيادی را استخراج و در قالب داستان خلق كرد
فعالی تصريح كرد: نويسنده با استفاده از پردازش قوی و عنصر تخيل میتواند با الهام از مفاهيم قصص قرآنی بهترين رمانها و آثار را خلق كند و آثاری با رويكرد و شكلی نوين را به ظهور برساند.
وی افزود: ترويج دين هر اندازه به شيوه غيرمستقيم صورت بگيرد جذابتر و گيراتر خواهد بود؛ بنابراين بايد تلاش كنيم قصص قرآنی را به شيوهای غيرمستقيم به مخاطبان انعكاس دهيم تا تأثير بيشتری بر آنها بگذارد.
اين مدرس حوزه و دانشگاه تصريح كرد: نويسندهای كه قصد دارد اثری برگرفته از قصص قرآنی را خلق كند بايد علاوه بر اينكه از قوه تخيل و پردازش قوی برخوردار است، با مفاهيم دينی و قرآنی نيز آشنايی داشته باشد. در اين راستا قوه تخيل و پردازش به همراه آشنايی با مفاهيم دينی و قرآنی دو موضوع تفكيكناپذير هستند كه بدون يكديگر معنايی نخواهند داشت.