جام جم آنلاين: در حال حاضر بالغ بر 110هزار مدرسه در سراسر كشور وجود دارد كه همچنان حدود 25 درصد از اين مدارس به صورت دوشيفته اداره مي شوند . گرچه وزارت آموزش و پرورش مدعي است كه تمامي مدارس سه شيفته در سطح كشور برچيده شده است اما با نگاهي گذرا به مدارس برخي از شهرهاي مرزي كشور شاهد هستيم كه نه تنها برخي از مدارس سه شيفته همچنان به حيات خود ادامه مي دهند بلكه حتي گاهي كلاس هاي درس در كپرها يا فضاي بازهم برگزار مي شود.
مطابق اظهارات معاون عمراني وزارت آموزش و پرورش، چهار استان سيستان و بلوچستان، کرمان هرمزگان و لرستان از جمله استان هاي محرومي هستند كه به هيچ وجه بين تعداد دانش آموزان و تعداد مدارس، همخواني وجود ندارد.

از سوي ديگر، بسياري از همين 110 هزار مدرسه نيز كهنه ساز هستند و در مقابل بلاياي طبيعي از استحكام كافي برخوردار نيستند. به گونه اي كه مطابق آمارهاي پژوهشکده سازه پژوهشگاه بين المللي زلزله شناسي، حداقل 30 هزار مدرسه در كشور در برابر خطر وقوع زلزله، به هيچ وجه مقاومت لازم را ندارند.

شايد بتوان بدترين شرايط كيفي مدارس كشور را به مدارس استان سيستان و بلوچستان نسبت داد. مطابق آمارهاي رسمي وزارت آموزش و پرورش، در خوش بينانه ترين حالت، حداقل 800 مدرسه كپري در اين استان محروم وجود دارد. اين بدان معناست كه هزاران دانش آموز خردسال در اين استان در صورت وقوع زلزله اي نه چندان مهيب، جان خود را در كلاس هاي درس از دست خواهند داد.

دکترمحمد رضا حافظی، رئیس جامعه خیرین مدرسه ساز کشور كه خود نيز تا كنون بيش از 20 مدرسه در كشور ساخته است، در گفت و گو با خبرنگار جام جم آنلاين تاكيد كرد: 30 درصد مدارس کشور، توسط خیرین مدرسه ساز ساخته شده است و حتی این حرکت پرشور مردم برای مدرسه سازی موجب شده است تا دولت نيز برای مدرسه سازی به تکاپو بیفتد.

"افراد خیر برعکس آن چیزی که تصور می شود، بسیار واقع بین هستند، افق دیده گسترده ای دارند و فلسفه زندگی را بهتر درک می کنند."

حافظي از گسترش روز به روز فعاليت هاي خيرين مدرسه ساز در كشور خبر داد و اظهار داشت: بسياري از مدارس كشور نياز به نوسازي دارند و در بسياري از نقاط محروم كشور نيز ضروري است كه مدارسي جديد ساخته شود. خوشبختانه در حال حاضر بيش از 120 هزار خير مدرسه ساز در كشور فعاليت مي كنند كه بالغ بر هزار خير نيز در خارج از كشور به امرمقدس مدرسه سازي روي آورده اند.

وي با ذكر تجربه اي خواندني از عملكرد زيباي يك خير مدرسه ساز، عنوان كرد: یک چاه کن نابینا را می شناختم که یک عمر با کندن چاه دستمزد ناچیزی می گرفت. يك روز با کمال ناباوری شنیدم که این فرد نابینا، تمام پس اندازهایش را جمع کرده و با آن مدرسه ساخته است. حالا خودش نیز به عنوان سرایدار در همان مدرسه ای که ساخته است کار می کند!

علی لاهوتی، عضو هیات مدیره خیرین مسکن ساز کشور نيز در پاسخ به اين سوال خبرنگار ما كه تا كنون چه تعداد مدرسه در سطح كشور ساخته است، گفت: خیلی دوست ندارم مدارسی که ساخته ام را بشمارم. این شمردن، لذت کارم را از من می گیرد. من این کار را برای خداوند و اعتقادات خودم انجام دادم، نه برای چرتکه انداختن!

"از سال 1370 تصمیم گرفتم مدرسه بسازم. وقتی لذت بچه هایی که به این مدارس می رفتند را می دیدم و شاهد ارتقاي علمي آن ها در مدارج بالاتر بودم، تصمیم گرفتم کار مدرسه سازی را ادامه بدهم."

این خیر مدرسه ساز، درخصوص مشكلات فعلي ساخت و ساز مدارس كشور مي افزايد: اقدام جهادي خيرين مدرسه ساز و مسكن ساز نبايد موجب شود كه دولت از وظيفه خودش كه بهبود شرايط تحصيل و اسكان شهروندان است، كوتاهي كند. هنوز هم بسياري از كودكان از نعمت تحصيل بي بهره اند و ارتقاي سطح علمي كشور، منوط به صرف هزينه هاي بيشتري جهت ارتقاي ساختار فيزيكي مدارس است.

احسان رمضاني، كارشناس ارشد علوم تربيتي نيز در گفت‌وگو با جام جم آنلاين با بيان اين كه بايد عوامل روان شناختي در ساخت و ساز مدارس مورد توجه جدي قرار گيرد، گفت: برخي از مدرسه هاي دولتي كشور و به خصوص بسياري از مدارس غير انتفاعي ايران، در واقع يك منزل نقلي و كوچك هستند كه به صورت كلاس درس درآمده اند.

" حياط كوچك با اتاق هاي تنگ، اين پتانسيل را دارد كه دانش آموز را از مدرسه فراري دهد."

وي افزود: معماري مدارس ايران معمولا به گونه اي طراحي شده است كه فضاي خسته كننده و بسته اي را در اختيار دانش آموز قرار ميدهد. همچنين مي توان به راحتي و با يك مشاهده اجمالي دريافت كه به طور معمول، سيستم تهويه، گرمايش، سرمايش و نوررساني به اتاق هاي مدارس ايران، با سن و روحيه دانش آموزان تطابق چنداني ندارد.

امين جلالوند – خبرنگار جام جم آنلاين