نوشته: شيخ الاسلام، صدرالدين ابوالمجامع ابراهيم بن سعد الدين.

 

محمدابن المؤيد الجويني الخراسان.

 

تحقيق و تعليق: شيخ محمد باقر محمودى.

 

ناشر:مؤسسة المحمودى،بيروت.

مؤلف از بزرگان اهل سنت و حافظان حديث است. تذكره نويسان، او را به عظمت ستوده اند.ذهبي درباره وي مي نويسد:.

 (الامام المحدث الاوحد الاكمل فخر الاسلام... وكان شديد الاعتنا بالروايه وتحصيل الاجزاء وعلي يده أسلم غازان الملك...)(۳۵).

(جوينى) پيشوا، محدث، بي همتا، كامل، فخر اسلام...به روايت و تحصيل آن، بسيار عنايت داشته و با تلاش او، غازان الملك اسلام آورد.

وى، احاديث بسياري از علماي عراق، شام، حجاز و... نقل كرده و از برخي آنان اجازه روايت، دريافت داشته است.

جوينى،نوشته هاي بسياري دارد، از جمله نوشته هاي اوست:فرائد السمطين في فضائل المرتضي والبتول والسبطين والائمة من ذريتهم.

مؤلف، بخش زيادي از كتاب خود را به بيان چگونگي ظهور و قيام مهدي منتظر (عج) اختصاص داده است (از صفحه ۳۱۰، تا ۳۴۳، جلد دوّم).

نويسنده، در بيان و اثبات مطالب، از منابع روايي بهره مي جويد و عناوين رواياتي كه گردآوري كرده به شرح زير است.

بشارت ظهور مهدى(عج)، مهدى(عج) از ذريه پيامبر(ص)، قيام براي گسترش قسط و عدل پس از پرشدن دنيا از ظلم و جور، قيام حضرت مهدي پيش از رستاخيز امري قطعي و حتمي است، مهدى، دوازدهمين امام شيعيان است و خداوند امر ظهور او را يك شبه فراهم مي آورد.

امام رضا(ع) و بشارت ظهور مهدي و نوراني شدن دنيا به نور حضرت و روي آوردن سعادت دنيا و آخرت در ايّام ميمون و مبارك ظهور حضرت.