سوسکهای قارچ‌خوار زیست‌بوم اولیه‌شان را ترک کرده و با کشت قارچ درون تنه درخت‌های زنده، دارند باعث ویرانی جنگل‌ها می‌شوند. آنها پیش از مهاجرت تنها درخت‌های مرده را برای باغبانی انتخاب می‌کردند.
نمایش اسلایدقبلی بعدی دانلود عکسمحل حمل قارچ‌ها
این تصویر میکروسکوپی حفره‌هایی را در محل اتصال پاهای جلو به تنه نشان می‌دهد که در آنها قارچ‌ها -به رنگ قرمز- نگهداری می‌شوند.
بخشی از فجایع زیست‌محیطی را همزیستی‌هایی ایجاد می‌کنند که در نوع خود بی‌نظیر و بسیارجالب‌توجه هستند. از میان آنها می‌توان به 7000 گونه از گروهی موسوم به سوسکهای bark and ambrosia اشاره کرد که از مناطق بومی‌شان دارند به سرتاسر جهان گسترده می‌شوند و تغییر ذائقه غذایی‌شان دارد یک فاجعه زیست‌محیطی تمام‌عیار را رقم می‌زند.
واقعیت اینست که سوسکهای قارچ‌خوار هم نمی‌خواهند درخت‌های باارزش روی زمین از بین بروند اما مهاجرت، تغییر شیوه زندگی آنها و همزیستی پیچیده با قارچ‌ها باعث شده که همه‌چیز خراب شود. این سوسک‌ها به جای اینکه از پوسته مرده درختان که آلوده به سموم زیستی است، تغذیه کنند، قارچ‌هایی را می‌خورند که دارند این پوسته را تجزیه می‌کنند.
احتمالا در مورد مورچه‌های باغبان شنیده‌اید که نوعی آفت گیاهی هستند و برای کاشت قارچ‌ها از برگ‌های گیاهان استفاده می‌کنند. سوسک‌ها هم رویه مشابهی دارند با این تفاوت که تنه درخت را سوراخ می‌کنند و سپس قارچ‌هایی را که با خود آورده‌اند به آن انتقال خواهند داد.
به گزارش وایرد، این همزیستی عجیب در بخش وسیعی از جنگل‌های بارانی آمریکای‌جنوبی تقریبا همه درخت‌ها را تحت‌تأثیر قرار داده و پای هر درخت تلی از خاک اره دیده می‌شود که نشانه وجود سوسک‌ها و کاشت قارچ درون تنه درخت‌های زنده است.
جالب است بدانید هر کدام این گونه‌ها قارچ اختصاصی خودشان را دارند که می‌توانند آنرا زیر بازوها یا روی پشت‌شان حمل کنند. اگر سر یکی از این سوسک‌ها را قطع کنید و بدنش را آسیاب کرده، روی آگار بپاشید، شاهد رشد سریع قارچ‌ها خواهید بود و می‌بینید که آنها همیشه آماده کشت هستند.
نکته اینجاست که از زمانی که سوسک‌ها قلمروشان را ترک کرده‌اند، درخت‌های زنده را به جای تنه‌های مرده برای کاشت قارچ انتخاب می‌کنند، از سوی دیگر به دلیل قدرت خودباروری جنس ماده و بلوغ دوهفته‌ای نسل بعد به سرعت دارند، گسترش پیدا می‌کنند و کسی هنوز نمی‌داند چطور می‌شود آنها را متوقف کرد.
محققان احتمال می‌دهند شکلی از تکامل یا عدم‌آشنایی سوسک‌ها با بوی درختانی که در مسیر مهاجرت آنها قرار داشته‌اند، باعث این اشتباه کوچک اما ویرانگر شده و اگر چاره‌ای اندیشیده نشود، باید منتظر ویرانی بسیاری از جنگل‌های جهان باشیم.