شب نوزدهم ماه مبارک رمضان، شب قدر و مصادف با شبی است که در بامداد آن امیر مومنان علی (ع) ضربت خوردند، در کتاب مفاتیح الجنان برای این شب اعمالی ذکر شده است.
به گزارش خبرنگار مهر، شب نوزدهم ماه مبارک رمضان، شب ضربت خوردن امیر مؤمنان علی (ع) به دست ابن ملجم ملعون و اولین شب از شب‌های قدر است. حضرت محمد (ص) می‌فرمایند: «خداوند به امت من شب قدر را بخشیده و احدی از امت‌های پیشین از این موهبت بهره‌مند نبودند.»
در این شب به اذن پروردگار فرشتگان به زمین فرود می‌آیند و به محضر امام زمان (عج) می‌رسند و آنچه را که برای هر فرد مقدّر شده است، بر آن حضرت عرضه می‌دارند.برای این شب اعمالی وارد شده که اعمال ویژه شب نوزدهم ماه مبارک رمضان است.
اوّل: ۱۰۰ مرتبه «اَسْتَغْفِرُاللّهَ رَبّی وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ»
دوّم: ۱۰۰ مرتبه «اَللّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ اَمیرِ الْمُؤْمِنین»
سوّم: بخواند دعاء یا ذَاالَّذی کانَ که متن آن به این شرح است:
یا ذَاالَّذی کانَ قَبْلَ کُلِّشَیْءٍ ثُمَّ خَلَقَ کُلَّشَیْءٍ، ثُمَّ یَبْقی وَیَفْنی کُلُّشَیْءٍ یا ذَا الَّذی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیءٌ، وَیا ذَاالَّذی لَیْسَ فِی السَّماواتِ الْعُلی وَلا فِی الاْرَضینَ السُفْلی، وَلا فَوقَهُنَّ وَلا تَحْتَهُنَّ وَلا بَیْنَهُنَّ اِلهٌ یُعْبَدُ غَیْرُهُ، لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لا یَقْوی عَلی اِحْصاَّئِهِ اِلاّ اَنْتَ، فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمِّدٍ صَلوةً لا یَقْوی عَلی اِحْصاَّئِها اِلاّ اَنْتَ.
ای که بوده ای پیش از هر چیز و آفرید هر چیز را و سپس تنها او باقی ماند و هر چه هست فانی شود. ای که نیست مانندش چیزی، ای که معبودی جز او در آسمانهای بالا و نه در زمین‌های پایین، و نه فوق آنها و نه زیر آنها و نه در مابین آنها نیست. خاص تو است ستایش آن ستایشی که توانایی ندارد بر شماره اش کسی جز تو، درود فرست بر محمد و آل محمد درودی که توانایی نداشته باشد بر شماره‌اش کسی جز تو.
چهارم:
بخواند: اَللّهُمَّ اْجْعَلْ فیما تَقْضی وَتُقَدِّرُ مِنَ الاْمْرِ الْمَحْتُومِ، وَفیما تَفْرُقُ مِنَ الاْمْرِ الحَکیمِ فی لَیْلَةِ الْقَدْرِ، وَفِی الْقَضاَّءِ الَّذی لا یُرَدُّ وَلا یُبَدَّلُ، اَنْ تَکْتُبَنی مِنْ حُجّاجِ بَیْتِکَ الْحَرامِ، الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمُ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ الْمُکَفَّرِ عَنْهُمْ سَیِّئاتُهُمْ، وَاجْعَلْ فیما تَقْضی وَتُقَدِّرُ اَنْ تُطیلَ عُمْری وَتُوَسِّعَ عَلَیَّ فی رِزْقی، وَتَفْعَلَ بی کَذا وَکَذا.
خدایا قرار ده در آنچه حکم کرده و مقدر فرموده ای از سرنوشت حتمی، و در آنچه جدا کنی از فرمان حکیمانه ات در شب قدر و در آن قضا و قدری که برگشت و تغییر و تبدیلی ندارد که نام مرا در زمره حاجیان خانه محترمت (کعبه) بنویسی. آنان که حج‌شان مقبول و سعی‌شان مورد تقدیر و گناهانشان آمرزیده و کردار بدشان بخشوده شده است و قرار ده در آنچه مقدر فرموده‌ای که عمر مرا طولانی کرده و روزیم را وسیع گردانی و درباره‌ام چنین و چنان کنی.
و به جای این کلمه حاجت خود را ذکر کند.