حضرت فاطمه معصومه(س) جایگاه والایی نزد ائمه معصومین(ع) دارد و از معدود امامزادگانی است که پنج امام معصوم(ع) در عظمت شأن او سخن گفته‌اند.
حجت‌الاسلام علیرضا قبادی، جامعه‌شناس و کارشناس دین به مناسبت سالروز وفات حضرت فاطمه معصومه (س) در یادداشتی به تبیین مقام و منزلت آن حضرت پرداخته است که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.
در این گفتار به زندگی، فضائل و سخنان حضرت فاطمه معصومه (س) اشاره بسیار کوتاهی می‌کنم. دختر موسی بن جعفر (ع) در اول ذی‌القعده سال ۱۷۳ ق در مدینه به دنیا آمد. پدر بزرگوار او نامش را نام دختر پیامبر (ص) خدا، فاطمه نامید. دوران زندگی او با قدرت یافتن عباسیان و سخت‌گیری آنان بر اهل بیت (ع) همزمان شد. از این رو فاطمه دوران سخت و پر مشقتی را تجربه کرد. او شاهد زندانی طولانی مدت پدر بزرگوارش بود.
حضرت فاطمه (س) تنها شش سال داشت که پدرش در بغداد و در زندان به شهادت رسید. پس از آن حدود ۲۰ سال در سایه پرمهر برادرش امام رضا (ع) زندگی کرد. کریمه اهل بیت (ع) یک سال پس از آنکه امام رضا (ع) به خراسان فراخوانده شد، به قصد دیدار برادرش عازم خراسان شد. آن حضرت در مسیر زیارت برادر در ساوه بیمار گشت و به قم عزیمت کرد. ایشان سرانجام در روز دهم ربیع الثانی سال ۲۰۱ ه. ق دار فانی را وداع گفت و در قم مدفون شد.
این بانوی جلیل‌المنزلت، جایگاه والایی نزد ائمه معصومین (ع) دارد و از معدود امامزادگانی است که پنج امام معصوم (ع) در عظمت شأن او سخن گفته‌اند. لقب معصومه که از واژه معصوم گرفته شده است خود، نشان‌دهنده منزلت و طهارت این بانوی جلیل‌القدر است. در زیارتنامه مشهور آن حضرت که از سوی امام رضا (ع) روایت شده، به دو فضیلت بسیار مهم یعنی قرب معنوی میان ایشان با پیامبر خدا (ص) و مقام شفاعت تصریح شده است.
ائمه معصومین (ع) به زیارت حضرت فاطمه معصومه (س) بسیار سفارش فرموده و ثواب زیادی برشمردند. از مجموع سخنانی که از آن حضرت نقل شده است، محبت به امام علی (ع) و اولاد او را می‌توان وجه مشترک آن‌ها دانست. از خداوند منان تأسی به زندگی پاکدامنانه آن حضرت، همچنین، زیارت و شفاعتش را برای همگان مسئلت دارم. از خداوند منان ملتمسانه می‌خواهیم که به جاه و جایگاه این بانوی جلیل‌المنزلت در امور مردم مظلوم غزه گشایش ویژه‌ای بفرماید.