شرکت گردشگری فضایی «ویرجین گلکتیک» متعلق به ریچارد برانسون کارآفرین بریتانیایی برای اولین بار یک خدمه تجاری سه نفره را به لبه فضا برد.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اسپیس، شرکت فضایی خصوصی «ویرجین گلکتیک» پس از سالها شکست، بالاخره اولین پرواز تجاری خود را با موفقیت به پایان رساند که در آن ۱۳ محموله تحقیقاتی و سه مسافر از نیروی هوایی ایتالیا و شورای تحقیقات ملی ایتالیا به لبه فضا منتقل شدند.
در حالی مایکل ماسوچی فرمانده این پرواز و نیکولا پسیله به عنوان خلبان در هواپیمای فضایی VSS Eve حضور داشتند، مسافران فضاپیمای VSS Unity شامل والتر ویلادی، پانتالئونه کارلوچی، آنجلو لاندولفی و مربی فضانوردی کالین بنت را در ماموریت « Galactic ۰۱» به لبه فضا فرستادند.
این پرواز فضایی از پایگاه فضایی آمریکا در نیومکزیکو آغاز شد. سپس هواپیما که فضاپیما را زیر شکم خود داشت به هوا رفت و وقتی به ارتفاع ۱۳۵۰۰ متری رسید، VSS Unity را رها کرد. در آن لحظه موتور موشک هیبریدی آن روشن شد و فضاپیما را تا ارتفاع ۸۵.۱ کیلومتری از سطح زمین با حداکثر سرعت ۲.۸۸ ماخ رساند.
در آن بازه زمانی که شرایط گرانش صفر پیش آمد، یعنی زمانی که فضاپیما قبل از بازگشت به زمین در لبه فضا(مرز فضا) قرار گرفت، مسافران یک مجموعه آزمایشهای مستقل و غیرمستقل از جمله سنجش اثرات بیوزنی بر عملکرد شناختی و نحوه ترکیب مواد و همچنین نظارت بر عملکرد بدن انسان با استفاده از حسگرهای ویژه انجام دادند.
با پایین آمدن فضاپیمای VSS Unity، چترهای واقع در قسمت دُم آن برای کمک به کاهش سرعت تا زمانی که فشار هوا به اندازه کافی زیاد شود که کنترل کنندهها دوباره عملیاتی شوند، باز شدند و ماموریت پس از گذشت یک ساعت و ۱۲ دقیقه به پایان رسید.
به گفته ویرجین گلتیک، این پرواز در ماه اوت تحت عنوان ماموریت «Galactic ۰۲» دنبال میشود و پروازهای ماهانه برای مسافران غیرنظامی، از جمله گردشگران پس از آن انجام خواهد پذیرفت.
مایکل کولازیر مدیرعامل ویرجین گلکتیک گفت: امروز تیم ما با موفقیت شش نفر و بیش از دوازده محموله تحقیقاتی را در VSS Unity، آزمایشگاه علمی منحصربفرد و زیرمداری ما به فضا برد. این پرواز تاریخی اولین پرواز تجاری ما و اولین ماموریت تحقیقاتی تجاری اختصاصی ما بود که آغاز دوره جدیدی از دسترسی تکرارپذیر و قابل اعتماد به فضا برای مسافران و پژوهشگران خصوصی است.
وی افزود: ماموریت «Galactic ۰۲» اولین پرواز فضایی ما با فضانوردان خصوصی برای ماه اوت برنامهریزی شده است و ما انتظار داریم VSS Unity به ماموریتهای فضایی ماهانه خود ادامه دهد و در عین حال ما به طور همزمان برای افزایش ناوگان سفینه فضایی خود در آینده برای مخاطبان جهانی کار میکنیم.
آشنایی با مسافران این پرواز
سرهنگ «والتر ویلادی»(Walter Villadei)، یکی از اعضای ارشد «نیروی هوایی ایتالیا» است که از تجربیات خود به منظور آماده شدن برای سفر آینده به «ایستگاه فضایی بینالمللی» استفاده خواهد کرد.
اگرچه سرهنگ ویلادی در روسیه به عنوان فضانورد آموزش دیده، اما این اولین باری است که به فضا پرواز میکند.
ویلادی در سال ۲۰۲۲ برای آموزش در هیوستون انتخاب شد تا برای یک پرواز فضایی با شرکت «آکسیوم اسپیس»(Axiom Space) که مأموریتهای سرنشیندار خصوصی را به ایستگاه فضایی بینالمللی ترتیب میدهد، آماده شود.
همچنین، ویلادی به عنوان یک خدمه ذخیره برای ماموریت آینده آکسیوم حضور خواهد داشت. او پیشتر برای رزرو جای خود در این ماموریت که برای پایان سال ۲۰۲۳ برنامهریزی شده است، یک توافق اولیه را امضا کرد.
«پانتالئونه کارلوچی»(Pantaleone Carlucci)، یک خلبان و مهندس فنی از «شورای ملی تحقیقات ایتالیا» است که آزمایشهایی را به منظور تعیین معیارهای عملکرد انسان در طول پرواز به فضا انجام داد.
کارلوچی و سه خدمه دیگر در طول این پرواز ۹۰ دقیقهای، آزمایشهایی مانند تجهیزات آزمایشی برای اندازهگیری تشعشعات کیهانی و همچنین مطالعه مواد گوناگون را در شرایط ریزگرانش انجام دادند.
سرهنگ دوم «آنجلو لاندولفی»(Angelo Landolfi) نیز آزمایشهایی را انجام داد که در زمینه عملکرد شناختی در شرایط ریزگرانش و مطالعه اختلاط مایع و جامد بود.
آخرین نفر از این چهار خدمه، «کالین بنت»(Colin Bennett) مربی فضانوردی شرکت ویرجین گلکتیک بود که وظیفه مهمی را بر عهده داشت. او باید اطمینان می یافت که کیفیت تجربه سفر با ویاساس یونیتی مطلوب است و همچنین مسئول آموزش و آمادهسازی مسافران بود.
نحوه کار ویرجین گلتیک
روش پرتاب شرکت ویرجین گلکتیک با شرکتهایی مانند «اسپیسایکس»(SpaceX) و «بلو اوریجین»(Blue Origin) که پرتاب موشکهای عمودی را مانند ناسا انجام میدهند، متفاوت است.
ویرجین گلکتیک از یک هواپیمای حامل با دو خلبان استفاده میکند که از باند فرودگاه بلند میشوند و سپس ارتفاع زیادی میگیرند. هنگامی که این هواپیمای سفارشی در ارتفاع کمتر از ۱۰ مایل قرار بگیرد، هواگرد فضاپیمای متصل به خود را آزاد میکند که پس از آن موتور فضاپیما روشن میشود و به ارتفاع بالاتری میرود.
فضاپیمای ویاساس یونیتی قادر است با طی کردن بیش از ۸۰.۵ کیلومتر فاصله از سطح دریا، به مرز فضا که توسط نیروی هوایی آمریکا و ناسا تعریف شده است، برسد، اما نمیتواند بالاتر از «خط کارمان»(Kármán line) برود که مرز فضایی تعریف شده «فدراسیون بینالمللی هوانوردی»(FAI) در فاصله ۱۰۰ کیلومتری است.
شرکت ویرجین گلکتیک در طول دهه گذشته، حدود ۸۰۰ بلیط را برای سفرهای فضایی خود فروخته که قیمت اولیه هر بلیط ۲۰۰ هزار دلار است، اما اکنون قیمت بلیط برای هر نفر ۴۵۰ هزار دلار شده است.