آیت‌الله مجتهدشبستری کوشش‌های علمی در دفاع از آئین اسلام و رد اشکال‌ها و شبهات مخالفان و نیز تبیین اندیشه صحیح اسلام را از اقدامات عمیق امام حسن عسکری(ع) دانست.
آیت الله محسن مجتهد شبستری در گفتگو با خبرنگار مهر، ضمن تبریک میلاد با سعادت پیشوای یازدهم شیعیان امام حسن عسکری (ع)، اظهار داشت: امام عسکری، یازدهمین پیشوای شیعیان و سیزدهمین حجت الهی، در سال ۲۳۲ ه_ق چشم به جهان گشودند؛ پدر گرامی شأن امام دهم حضرت هادی (ع) و مادر ارجمندشان بانوی پارسا و شایسته محدثه نام داشت، البته برخی از ایشان با نام سوسن یاد می‌کنند.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام به دوران امامت امام یازدهم اشاره و عنوان کرد: امام حسن عسکری (ع) در سخت‌ترین دوران امامت و زعامت شیعیان را بر عهده گرفتند و بیشتر عمر مبارک خویش را در حبس، تبعید و محاصره سپری کردند.
وی درباره چگونگی برخورد خلفای عباسی و دشمنان با امام حسن عسکری (ع)، گفت: خلفای عباسی برای ضربه زدن به حضرت و به شهادت رساندن ایشان از هیچ اقدامی فروگذار نبودند؛ برخی بزرگان نقل کرده‌اند که روزی امام یازدهم را در مقابل درندگان انداختند تا آسیب ببینند اما امام در همان حال به نماز ایستادند و درندگان گرد حضرت جمع شده و آرام نشستند.
آیت الله مجتهد شبستری ادامه داد: همچنین نقل شده خلیفه عباسی اسب یا استری چموش داشت که هیچ کسی نتوانسته بود آن را رام کند و سوارش شود، یک روز از امام حسن عسکری (ع) خواست تا سوار آن اسب وحشی شود قصدش این بود که حیوان امام را به زمین بکوبد و یا با لگد به ایشان ضربه بزند امیدوار بود امام با این حادثه کشته و یا زخمی شود؛ امام حسن عسکری (ع) جلو رفتند، دستی به سر اسب کشیدند و در حالی که بر پیشانی اسب عرق شرم جاری بود بر اسب سوار شدند و به طرف خلیفه حرکت کردند و فرمودند این اسب که بسیار آرام و نجیب است؛ خلیفه نیز مجبور شد اسب را به حضرت هدیه دهد.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با اشاره به اوضاع سیاسی و اجتماعی عصر امام یازدهم، ابراز کرد: با وجود اینکه خلفای عباسی از هر گونه اعمال فشار و محدودیت نسبت به امامان دریغ نمی‌کردند و این فشارها در عصر امام حسن عسکری (ع) به اوج خود رسید اما حضرت با وجود همه این فشارها و کنترل‌های بی وقفه حکومت عباسی یک سلسله فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و علمی در جهت حفظ اسلام و مبارزه با افکار ضد اسلامی انجام دادند که بسیار حائز اهمیت بود.
وی افزود: از جمله اقدامات عمیق ایشان می‌توان به کوشش‌های علمی در دفاع از آئین اسلام و رد اشکال‌ها و شبهات مخالفان و نیز تبیین اندیشه صحیح اسلام، ایجاد شبکه ارتباطی شیعیان مناطق مختلف از طریق تعیین نمایندگان و اعزام پیک‌ها و ارسال پیام، فعالیت‌های سری سیاسی به رغم تمامی کنترل‌ها و مراقبت‌های حکومت عباسی، حمایت و پشتیبانی مالی از شیعیان به ویژه یاران خاص خود، تقویت و توجیه سیاسی رجال و عناصر مهم شیعه در برابر مشکلات، استفاده گسترده از آگاهی غیبی برای جلب منکران امامت و دلگرمی شیعیان و آخر آماده سازی شیعیان برای دوران غیبت فرزند گرامی شأن امام زمان (عج) اشاره کرد.
آیت الله مجتهد شبستری در خصوص کوشش‌های علمی حضرت، گفت: گرچه امام حسن عسکری (ع) به حکم شرایط نامساعد و محدودیت‌های بسیار شدیدی که حکومت عباسی برقرار کرده بود موفق به گسترش دانش دامنه دار خود در سطح کل جامعه نشدند اما در عین حال با همان فشار و خفقان شاگردانی تربیت کردند که هر کدام به سهم خود در نشر و گسترش معارف اسلام و رفع شبهات دشمنان نقش مؤثری ایفا کردند؛ شیخ طوسی تعداد شاگردان حضرت را متجاوز از صد نفر ثبت کرده است که در میان آنان چهره‌های روشن، شخصیت‌های برجسته و مردان وارسته‌ای چون احمد بن اسحاق اشعری قمی، ابوهاشم داود بن قاسم جعفری و … وجود دارد.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام آماده سازی شیعیان برای دوران غیبت را یکی از مهمترین مأموریت‌های حضرت برشمرد و عنوان کرد: از آنجا که غایب شدن امام و رهبر هر جمعی یک حادثه غیر طبیعی و نامانوس است و باور کردن آن و نیز تحمل مشکلات ناشی از آن برای نوع مردم دشوار می‌باشد امام حسن عسکری (ع) نیز همانند سایر اولیای الهی شیعیان را برای دوران غیبت آماده می‌کردند البته این معنا در عصر امام یازدهم جلوه بیشتری یافت به حدی که حضرت فرزند خویش را به بعضی از یاران خاص و بسیار نزدیک نشان می‌دادند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: روایت است امام حسن عسکری (ع) خطاب به احمد بن اسحاق می‌فرمایند: ای احمد بن اسحاق خدای تعالی از زمان آدم زمین را خالی از حجت نگذاشته است و تا روز قیامت نیز خالی از حجت نخواهد گذاشت، به واسطه اوست که بلا را از اهل زمین دفع می‌کند و به خاطر اوست که باران می‌فرستد و برکات زمین را بیرون می‌آورد، فرزند من همنام و همکنیه رسول خدا (ص) است، کسی است که زمین را پر از عدل و داد می‌کند همچنان که پر از ظلم و جور شده باشد. ای احمد بن اسحاق! مثل او در این امت مثل خضر و ذو القرنین است، او غیبتی طولانی خواهد داشت که هیچکس در آن نجات نمی‌یابد مگر کسی که خدای تعالی او را در اعتقاد به امامت ثابت بدارد و در دعای به تعجیل فرج موفق سازد.