عمليات غدير جهت دفع مجدد تجاوز دشمن از مرزهاي جنوبي در منطقه شلمچه (1367ش)

 

در پي قبول قطعنامه 598 از جانب جمهوري اسلامي ايران، رژيم عراق به تصور ضربه زدن مجدد به نظام اسلامي، حملات گسترده‏اي را عليه ايران آغاز كرد. از اين‏رو عمليات غدير جهت دفع اين تجاوز، در منطقه شلمچه توسط رزمندگان اسلام به اجرا درآمد. ماموريت بغداد آن بود كه تلاش كند خوزستان و منابع نفتي آن را طي چند روز به اشغال خود درآورد و شانس خود را در اين زمينه بيازمايد. تهاجم سنگين دشمن در سراسر خطوط مرزي به خاطر آن بود كه چنين هدفي را تعقيب كند و دقيقاً به همين دليل بود كه رسانه‏هاي استكباري و حتي مزدوران منطقه‏اي استكبار به احياي طرح جداسازي خوزستان از ايران دامن مي‏زدند. اما پاسخ سريع و قاطع ملت و نيروهاي اسلام، بسيار تكان دهنده و هشيارانه بود و تلفات سنگيني را به نيروهاي متجاوز در منطقه وارد آوردند. در اين عمليات، صدها كيلومتر از سرزمين‏هاي ميهن اسلامي‏مان كه به مدت 3 روز به اشغال متجاوزين در آمده بود، باز پس گرفته شد و رزمندگان موفق شدند بخش‏هايي از استان خوزستان در منطقه عمومي شلمچه، جاده خرمشهر، اهواز، پادگان حميد و جفير را آزاد ساخته و دشمن بعثي را در منطقه جنوب تا مرزهاي بين‏المللي عقب برانند. در اين عمليات علاوه بر كشته و زخمي شدن تعداد زيادي از قواي دشمن و چند درجه‏دار عالي رتبه، چندين تيپ و گردان زرهي و پياده و كماندويي بعث به ميزان 60 الي 100 درصد منهدم شد.

اشغال شهر قاهره پايتخت مصر توسط سپاهيان ناپلئون بُناپارت (1798م)

يكي از مسيرهاي مهم ارتباطي استعمار انگلستان با مستعمره بزرگ خود در شبه قاره هند، راه عبور از سرزمين مصر به طرف درياي سرخ و مناطق خاورميانه بود. در اين ميان، ناپلئون بُناپارت، امپراتور فرانسه براي قطع اين مسير ارتباطي درصدد اشغال مصر و ضربه زدن به انگلستان بود. از اين رو، پس از آن كه ناپلئون بُناپارت، بندر اسكندريه مصر را با استفاده از تجهيزات مدرن و به كار بردن حيله و نيرنگ اشغال نمود، به سوي قاهره بزرگ‏ترين شهر مصر و پايتخت سلسله مماليك، حركت كرد. در اين هنگام، مراد بيك حاكم قاهره، براي دفاع از اين شهر، با سربازان خود در حومه قاهره و در نزديكي اهرام مصر سنگر گرفت. با رسيدن قواي ناپلئون به نزديكي اهرام، جنگ سختي بين دو سپاه مصر و فرانسه روي داد. در اين نبرد كه به جنگ اهرام مشهور است، ارتش فرانسه به دليل برتري تجهيزاتِ خود به پيروزي دست يافت و فرداي آن روز، سپاه فرانسه به شهر بي‏دفاع قاهره وارد شد و به حكومت مماليك در مصر پايان داد. ولي پس از پيروزي‏هاي اوليه در اين عمليات و تصرف بخش بزرگي از خاك مصر و سواحل شرقي مديترانه، بر اثر حملات غافل‏گيرانه نيروي دريايى انگليس، بخش اعظم ناوگان جنگي فرانسه منهدم شد و ناپلئون عملا در محاصره قرار گرفت. در تابستان 1799م، ناپلئون با شكستن خط محاصره دريايي انگليس به فرانسه بازگشت تا با تجهيزات و نيروي تازه نفسي به صحنه عمليات بازگردد. ولي آشفتگي اوضاع فرانسه پس از انقلاب اين كشور و نارضايتي شديد مردم از حكومت هيأت مديره، ناپلئون را از حمله مجدد به مصر بازداشت و درصدد كسب قدرت مطلق در فرانسه برآمد.

تولد حضرت ابراهیم (ع)

درباره تولد حضرت ابراهیم علیه‌السلام چند راویت نقل گردید. بنا به روایت اول، که آن را در رویداد 25 ذی القعده بیان کردیم، آن حضرت در 25 ذی القعده دیده به جهان گشود.[۱]

اما بنا به روایتی که سید بن طاووس به نقل از شیخ صدوق و شیخ طوسی از امام موسی‌کاظم علیه‌السلام، در الاقبال آورده است، حضرت ابراهیم علیه‌السلام در نخستین روز ذی الحجه دیده به جهان گشوده و در همین روز، خداوند سبحان وی را به دوستی خلیل خویش برگزید.[۲]

در تأیید همین قول، در روایتی آمد که ابراهیم خلیل‌الرحمن علیه‌السلام در نخستین روز ذی الحجه دیده به جهان گشود، پس هر کس این روز را روزه بگیرد، کفاره شصت سال او خواهد شد.[۳]

شایان ذکر است، که حضرت ابراهیم علیه‌السلام پدر ارجمند حضرت اسماعیل علیه‌السلام و حضرت اسحاق علیه‌السلام می‌باشد. بر این اساس تمامی ادیان توحیدی معروف اسلام، مسیحیت، یهود، صابئین و مذاهب مختلفه آن‌ها به آن پیامبر عظیم و خلیل الهی منتهی می‌گردد.

پی‌نوشت‌ها:
1. ثواب الأعمال شیخ صدوق، ص 104.
2. الاقبال بالاعمال الحسنة سید بن طاووس، ج 2، ص 36؛ بحارالانوارعلامه مجلسی، ج 21، ص 31.
3.  من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج 2، ص 87.

منبع: نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام

مرگ "پير مارْيوو" نويسنده برجسته فرانسوي (1763م)

پيِر كارْلِه دو شامْبْلَن دو مارْيوو، نويسنده و داستان‏نويس فرانسوي، در هفدهم نوامبر 1688م در پاريس به دنيا آمد و پس از آشنايى با روشن‏فكران و اهل ذوق و ادب، در هجده سالگي به نمايش‏نامه‏نويسي روي آورد. موضوع آثار اوليه او هر چند بسيار عادي و متوسط بود، اما انديشه‏هاي اصلي و مهمي را كه ماريو در آينده در نمايش‏هاي خود مي‏پرورانْد، نمودار ساخت. ماريو از اوان جواني، استعداد خود را در تحليل رواني و تعمق در خصوصيت‏هاي اخلاق بشر آشكار نمود و در اين زمينه، مقاله‏هايى انتشار داد كه اشخاص و صفات خاص آنها از واقع‏بيني خاص برخوردار بود. ماريو طي سال‏هاي بعد نمايش‏نامه‏هاي متعددي از قبيل غافل‏گيري عشق، ناپايداري دوجانبه و كمدي جزيره عقل را بر روي صحنه برد و با موفقيت و شهرت فراواني مواجه گرديد. ماريو ساليان دراز نويسنده‏اي سبُك و جِلف شناخته مي‏شد، اما برخي ديگر از ادباي زمان پس از وي، او را نويسنده‏اي مي‏دانستند، با اصول و مباني فكري تازه و فلسفي و غير متعارف و عميق. امروزه ظرافت طبع و دقت و تيزبيني ماريو در تحليل رواني آشكار گشته است و هر يك از نمايش‏نامه‏هاي او تلاشي شناخته شده است در برافكندن نقاب‏هايى كه حيله‏ها و قراردادهاي مكّارانه را در خود مي‏پوشانده است. ماريو، پيچ وخم‏هايى را كه به تدريج در جريان نمايش به وجود مي‏آورد، ناگهان در پرده آخر از ميان مي‏برد و معماهاي هيجان‏انگيز و پرتحرك را به وسيله كشف حيله‏ها، نيرنگ‏هاي از پيش طرح شده، تلوّن‏ها، درددل‏ها و اعترافات تصادفي حل مي‏كند. ماريو به سبب معرفت درباره زواياي طبع آدمي و توصيف رنج و درد و به سبب شيوه نگارش، شهرت فراواني دارد. پيِر ماريو سرانجام در 23 ژوئيه 1763م در 75 سالگي درگذشت.