امضاي پيمان تحميلي سه جانبه بين انگلستان، شوروي و ايران در مجلس شوراي ملي (1320 ش)
پس از تجاوز نيروهاي شوروي و انگلستان به ايران در شهريور 1320 و نقض بيطرفي ايران در جنگ جهاني دوم، پيماني سه جانبه بين ايران، انگلستان و شوروي به امضا رسيد. بر اساس اين پيمان تحميلي، دولت وقت ايران به نخستوزيري محمدعلي فروغي به ناچار پذيرفت كه راهها و وسايل ارتباط زميني، هوايي و دريايي خود را در اختيار متفقين قرار دهد تا آنان با ارسال تجهيزات از طريق ايران، جبهه شوروي را در برابر آلمان نازي تقويت كنند. در برابر، دولتهاي شوروي و انگلستان، تماميت ارضي ايران را به رسميت شناختند و متعهد شدند كه حداكثر شش ماه پس از پايان جنگ، خاك ايران را ترك كنند. انگلستان و شوروي با اشغال ايران، نه تنها خساراتي جبرانناپذير به كشور وارد كردند، بلكه پس از پايان جنگ نيز بر خلاف پيمان نهم بهمن 1320، ارتش شوروي حاضر به ترك ايران نبود. حتي اتحاد جماهير شوروي تلاش كرد با تأسيس دولتي دست نشانده در شمال غربي ايران، زمينههاي تجزيه اين بخش از خاك ايران را فراهم كند. اما اين توطئه با مقاومت مردم مسلمان ايران، به ويژه مبارزان و آزاديخواهان آذربايجان شكست خورد و ارتش شوروي در نهايت، مجبور به ترك خاك ايران شد.
رحلت استاد بزرگ اخلاق و عارف كبير آيت اللَّه "ميرزا عليآقا قاضي طباطبايي" (1325 ش)
آيتاللَّه سيد علي قاضي طباطبايي در سال 1248 ش (13 ذيحجه 1285 ق) در تبريز و در خانوادهاي اهل علم و ادب و تقوي زاده شد. وي در تبريز از برخي فضلا و نيز پدر، استفادههاي علمي برد و در جواني براي ادامه تحصيلات راهي نجف اشرف گرديد. آيت اللَّه قاضي در نجف از محضر درس استادان نامداري همچون محمد فاضل شربياني، محمد حسن مامقاني، شيخ الشريعه اصفهاني، آخوند خراساني و ميرزا حسين خليلي تهراني بهرههاي فراوان برگرفت و در درس عارف كامل، سيد احمد كربلايي و نيز شيخ محمد بهاري شركت كرد. اين شخصيت والامقام پس از سالياني توقف در نجف، در فقه، اصول، حديث و تفسير متخصص و ماهر شد و از رجال اخلاق و عرفان گرديد. آيتاللَّه قاضي از آن پس علاوه بر تهذيب نفس به تربيت شاگردان همت گماشت كه حضرات آيات: علامه طباطبايي، سيد محمد حسن الهي (برادر علامه)، سيد رضا بهاءالديني، محمدتقي بهجت فومني و... از جمله دست پروردگان مكتب اخلاق و عرفان آيت اللَّه قاضي طباطبايي ميباشند. سرانجام اين عارف كامل در نهم بهمن 1325 ش برابر با 6 ربيع الاول 1366 ق در 77 سالگي به ديار قدس پر كشيد و در واديالسلام نجف اشرف نزديك مقام حضرت مهدي(عج) به خاك سپرده شد.
افزايش اعتراضات مردم نسبت به بختيار (1357 ش)
روز نهم بهمن 1357، تهران يك بار ديگر، شاهد يك جنگ خونين شش ساعته بود و طي اين درگيريها در نقاط مختلف شهر، صدها نفر شهيد و زخمي شدند. در اين حال، صداي رگبار مسلسلها از بالاي بام ستاد ژاندارمري و ميادين تهران، ساعتها به گوش ميرسيد و مردم در تهران و شهرستانها، با همبستگي كم نظيري، دست به تشكيل گروههاي امداد زده و خيابانها را سنگربندي كرده بودند. همچنين در اين روز، آيتاللَّه سيد محمود طالقاني به جمع متحصّنين روحانيان مبارز و انقلابي در مسجد دانشگاه تهران پيوست و استادان و طلاب حوزه علميه قم نيز در مسجد اعظم اين شهر متحصّن شدند. طبق اظهارات مطبوعات روز، دو ميليون شهرستاني براي استقبال از حضرت امام خميني در تهران بست نشستند و از طرف اهالي تهران، در مساجد و خانههاي شخصي مورد پذيرايي قرار گرفتند. در اين شرايط، خبرگزاريها با تفسير و گزارش از تشكيلات عظيم روحانيان و چگونگي تشكيل اداره راهپيماييها و جنبش اسلامي مردم سخن ميگفتند و كميته برگزاري مراسم استقبال در مدرسه رفاه تهران با تعيين مقررات استقبال، مردم را براي نمايش قدرت بيسابقه ملي بسيج مينمودند.
شهادت سردار رشيد اسلام، برادر "غلامحسين افشردي" معروف به "حسن باقري" (1361 ش)
غلامحسين افشردي معروف به حسن باقري در 25 اسفند 1334 ش در تهران به دنيا آمد. اين شهيد گرانقدر در نوجواني در كلاسهاي مذهبي كه زير نظر آيتاللَّه دكتر بهشتي برگزار ميشد شركت ميكرد و شديداً تحت تأثير وي قرار گرفت. ايشان پس از گذراندن دروس ابتدايي و دبيرستان وارد دانشگاه اروميه شد ولي به دليل فعاليتهاي سياسي، پس از دو سال از دانشگاه اخراج گرديد. از آن پس به سربازي رفت و در لبيك به فرمان امام خميني(ره)، از پادگان گريخت. شهيد افشردي در جريان انقلاب، در تصرف يك كلانتري و نيز پادگان عشرت آباد تهران مشاركت نمود و با پيروزي انقلاب به كميته انقلاب اسلامي پيوست. وي همچنين مدتي به روزنامهنگاري پرداخت و در سال 58 در رشته حقوق قضايي دانشگاه تهران پذيرفته شد. او با شروع جنگ تحميلي، به سوي جبهههاي جنوب شتافت و به سرعت، استعدادهايش شكفته شد و در مناصب فرماندهي نظامي سپاه و بسيج رشد كرد تا جايي كه فرماندهي چندين عمليات نظامي و موفق از جمله ثامنُ الحُجَج، طريق القُدس، فتح المبين، بيت المقدَّس، رمضان و محرَّم را در برخي محورهاي مهم بر عهده گرفت. شهيد افشردي همچنين در آزادسازي شلمچه و خرمشهر نقش مهمي داشت. وي سرانجام در حالي كه به عنون جانشين فرماندهي نيروي زميني سپاه، در حين يك عمليات اكتشافي و اطلاعاتي در جبهه فكه حضور داشت، بر اثر اصابت گلوله توپ دشمن، در 27 سالگي شربت شهادت نوشيد.
درگذشت سالک الی الله "حاج اسماعیل دولابی" (1381 ش)
محمد اسماعیل دولابی در روستای دولاب از توابع تهران زاده شد. در جوانی به شغل کشاورزی اشتغال داشت و در عین حال به صورت آزاد به دانشآموزی در جلسات علمای دینی معاصر مانند آیتالله سید محمد شریف شیرازی، آیتالله شاهآبادی، آیتالله تقی بافقی، شیخ غلامعلی قمی و شیخ محمدجواد انصاری پرداخت. اسماعیل دولابی در محافل پیرامون خود نماینده درک متفاوت و فراگیری از دین با تکیه بر مفاهیم محبت و زیبایی بود و این بیان جدید باعث جذب جوانان و قشر تحصیلکرده در جلسات هفتگی وعظ او بود. وی در حرم مطهرحضرت فاطمه معصومه (س) در قم به خاک سپرده شد.
شهادت حضرت زهرا(س) به روایت 95 روز و آغاز ایام فاطمیه ی دوم(11 ق)
حضرت زهرا(س) از کودکی تحت راهنمایىهای پدرش، پیامبر اکرم(ص) با معارف عالی الهی آشنا شد. ایشان از جمله خواص درگاهِ خداوند بود که از سرچشمهی علوم الهی بهرهی فراوانی داشت. حضرت زهرا(س) دختر رسالت، همسر ولایت و مادر امامت میباشد و او حلقهی اتصال نبوَّت و امامت است. فاطمهی زهرا(س) در سراسر زندگی خود، سخاوت، ایثار، گذشت، صبر، قناعت، عبادت پروردگار و کمک به زیردستان را به زیباترین شکل ممکن جلوه گر ساخت وانسانهای بزرگ و تاریخسازی همچون امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در دامانِ او پرورش یافتند. سوم جمادی الثانی به روایتی سالروز شهادت حضرت صدیقهی طاهره، فاطمهی زهرا(س) میباشد. آن بانو، پس از پدر بزرگوار خویش، اولین شخص از خاندان بنیهاشم است که به آن حضرت ملحق شده است. حضرت زهرا(س) در هنگام شهادت هجده سال سن و چهار فرزند به نامهای امام حسن(ع)، امام حسین(ع) و حضرت زینب(س) و ام کلثوم(س) داشت.
تولد "آنتوان چخوف" نويسنده شهير و برجسته روسي (1860م)
آنتوان پاولوويچ چخوف نويسنده بلندآوازه روسي در 29 ژانويه سال 1860م در خانوادهاي فقير در روسيه به دنيا آمد و پس از اتمام تحصيلات پزشكي به طبابت پرداخت. ولي اين روال چندان طول نكشيد و با انتشار نوشتههايش از نوزده سالگي، چنان مورد استقبال قرار گرفت كه از طبابت دست كشيد و كار نويسندگي و ادبيات را دنبال كرد. چخوف طبعي روان و نبوغ درخشاني در زمينه نويسندگي داشت و در داستانهاي خود، پستيهاي طبع آدمي را به سختي مورد انتقاد قرار ميداد. وي در صنعت ايجاز و خلاصهنويسي و هنر داستان نويسي و نگارش داستانهاي كوتاه قدرتي شگرف و در خلق شخصيتهاي جالب، مهارتي بسزا داشت. علاوه بر اين، چخوف، بشر دوستي و نيك نفسي و خدمت به مردم را نيز وظيفه هر انسان شرافتمندي ميدانست و اين علاقه شديد انسان دوستي به شكلي گيرا و دلانگيز، در آثارش به چشم ميخورد. آثار چخوف در عين حال كه خواننده را ميخندانَد، به فكر و دقت نيز واميدارد و معايب اجتماعي را در نظرش جلوهگر ميسازد. چخوف يكي از بزرگترين استادان داستانهاي كوتاه است كه آثار درخشان و نافذ او از حيث انشاء فوق العاده روان، حاكي از مهارت عجيب وي در برگردانيدن ناگهاني يك وضعيت مضحك به صحنهاي حزنانگيز و دردناك است. چخوف در ادبيات روسيه، خالق سبكي تازه در شيوه نمايشنامهنويسي و داستان نويسي شده است. آثار چخوف مورد ستايش نويسندگان بزرگ زمان واقع شد و به طور مستقيم يا غيرمستقيم در بيشتر رماننويسان معاصر او نفوذ فراوان برجاي گذاشت. چخوف از بزرگترين و برجستهترين داستاننويسان رئاليسم و واقع بين روسيه در دوران قبل از انقلاب اين كشور به شمار ميآيد. از آثار متعدد چخوف ميتوان فاجعه در شكارگاه، دهقانان، سه خواهر، مرغ دريايي، اتاق شماره شش، گمگشتهها و باغ آلبالو را نام برد. آنتوان چخوف سرانجام در 15 ژوئيه سال 1904 در 44 سالگي درگذشت.
تولد "امانوئل سودنْبِرْگ" عالم و عارف سوئدي (1688م)
امانوئل سودِنْبِرگ، متفكر نامدار سوئدي در 29 ژانويه 1688م در استكهُلْمْ سوئد به دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات خود، در رياضيات تبحّر يافت و مهندسي معروف شد. امانوئل در 54 سالگي اعلام داشت كه دنياي واقعي را در رؤياهايى چند، مشاهده كرده است. سودنبرگ از آن پس به مطالعات فراواني در فلسفه پرداخت و به نشر عقايد و افكار خود مشغول شد. وي اعلام داشت كه فلسفه او، انفصال از دنياي مادي و غرق شدن در تماشاي عالم معنوي است. سودنبرگ در مشاهده عالم معنا چنان تيزبين و دقيق بود كه آن را به شيوه دانشمندان، با همه جزئياتش توصيف ميكرد. سودنبرگ ميگفت كه دنياي مادي و دنياي روحي، هر دو، داراي طرح و الگويى قابل انطباق هستند و بنابراين، وحدت پذيرند. هر آنچه در اين دنيا هست، نظير آن در دنياي ديگر نيز هست. وي معتقد بود كه هر چه انسان شريفتر باشد فهم و درك وجود خداوند برايش ممكنتر است زيرا خداوند، شبيه و المُثنّاي نامرئي و نامشهود انسان است. سودنبرگ تاكيد داشت كه همه اينها در سيرهاي عارفانه وي به عالم بالا، براي شخص او يقيني شده است. هر چند سودنبرگ خود را "مردي هر دو جهاني" ميخواند. با اين حال در او چيز غير معمول و نامتعارفي وجود نداشت. دارا بودن زندگي عملي، ساده و معتدل، پرهيز از هرزگي و بي بند و باري، علاقه به مصاحبت با ديگران و علاقه به گياه خواري و دوري ازگوشت خواري از جمله ويژگيهاي زندگي او بود. امانوئل سودنبرگ انديشههاي فلسفي خود را در بيش از پنجاه جلد كتاب بيان داشت كه مهمترين آنها، كتاب اسرار عالم ملكوت يا رموز آسماني است كه آن را در هشت جلد به نگارش درآورد. او در اين كتاب عنوان ميكند كه: تنها خدا زنده است و حضور او در انسان و مخلوقات ديگر است كه به آنها نمودي از زندگي ميبخشد و در ما توهّمِ وجود اختلاف ميان انواع موجودات كه همه بهرهاي از ذات واحد الهياند ايجاد ميكند. اسرار عالم ملكوت نه تنها مهمترين اثر سودنبرگ است، بلكه يكي از بارزترين و جالبترين جلوههاي انديشه عرفاني اروپاي شمالي در قرن هجدهم ميباشد. سودنبرگ در انگلستان و ايالات متحده امريكا داراي پيروان بسياري بود. امانوئل سودِنبرگ سرانجام در 29 مارس 1772م در هشتاد و چهار سالگي درگذشت.