حجت الاسلام رهبر گفت: امام هادی(ع) پرچم ولایت اهل بیت را در زمانی به دوش گرفت که متوکل دست و سرها را از بدن ها جدا می کرد و قبر امام حسین(ع) را خراب می کرد تا یاد اهل بیت را از ذهن ها ببرد.
حجت الاسلام محمد تقی رهبر در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد امام هادی (ع) گفت: امام هادی (ع) روزگار بسیار سختی داشتند. هم زمان با متوکل عباسی بودند. در زمان حضرت رضا (ع) اوضاع ایشان در خراسان بهتر بود. اما امام جواد (ع) سختترین شرایط را داشتند تا این که به امام هادی (ع) می رسیم. امام هادی (ع) نیز در عصر متوکل شرایط سختی را داشتند. تخریب قبر ابا عبدالله الحسین به وسیله متوکل در زمان ایشان انجام شد. کسانی که به زیارت میرفتند شکنجه میشدند.
امام جمعه موقت اصفهان افزود: در همین روزگاران، امام هادی (ع) ۲ زیارت مهم دارند. یکی زیارت جامعه کبیره که واقعاً حضرت در این دعا داد سخن داده است و از معتبرترین زیارات ماست. پدر علامه مجلسی میگوید من وقتی عتبات عالیات بودم زیارتی که با اطمینان و اعتماد و با شوق و علاقه میخواندم زیارت جامعه کبیره بود. اینها را باید بیشتر در فرهنگ مان رواج دهیم. زیارت دیگر حضرت، زیارت امیرالمومنین در روز غدیر است. به این زیارت کمتر توجه داشته ایم. بنده این زیارت را که در مفاتیح الجنان موجود است در قالب کتابی تحت عنوان «میثاق با غدیر» شرح داده ام.
مشاور فرهنگی مجلس شورای اسلامی سپس گفت: امام هادی (ع) در این زیارت دانه دانه مقامات امیرالمومنین را آورده اند. در زمانی که متوکل آن گونه وحشیانه با شیعیان امیرالمومنین برخورد میکرد این زیارت از شاهکارهای فرمایشات امام هادی (ع) است. همه ائمه ما نقش جهادی، علمی و فرهنگی خودشان را در زمان خود داشته اند و از لحاظ مقامات تفاوتی میان ائمه نیست. امام هادی (ع) پرچم ولایت اهل بیت را در زمانی به دوش گرفت که متوکل دست و سرها را از بدنها جدا میکرد و قبر امام حسین (ع) را خراب میکرد تا یاد اهل بیت را از ذهنها ببرد.
نماینده سابق مجلس شورای اسلامی ادامه داد: در کتاب تحف العقول از امام هادی (ع) نامهها و احادیث و کلماتی غیر از زیارات ایشان موجود است. بخش مفصلی در جبر و تفویض از امام هادی (ع) در این کتاب وجود دارد. یا گفتگوهایی که با یحیی بن اکثم داشته اند. یحیی بن اکثم خدمت ایشان میآید و از ایشان سوالاتی میکند و پاسخهای ایشان بخش مفصلی از این کتاب را به خود اختصاص داده است. یکی از مواعظ امام هادی (ع) که در این کتاب وجود دارد این است که ایشان میفرمایند: دنیا بازاری است که یک عده در این بازار سود میبرند و عدهای نیز ضرر میکنند. یعنی به ما هشدار میدهد که از این دنیا به عنوان یک بازار استفاده کنیم. خسارت عمر و آینده و جهان و آخرت و … در این جا مقصود است.
محمد تقی رهبر افزود: یا روایت دیگری از ایشان است که میفرمایند کسی که برای خودش ارزشی قائل نیست و ارزش خود را نمیشناسد، از شرش در امان نباشید. کسانی که مرتکب شر میشوند کسانی هستند که برای خود ارزش قائل نیستند. در روایت دیگر میفرمایند کسی که تقوای خدا را پیشه کند مردم از شر او در امان اند. یعنی کسی از آدم باتقوا ترسی ندارد. در ادامه میفرماید کسی که خدا را اطاعت کند دیگران از او فرمان میبرند و کسی که خدا را اطاعت کند از نارضایتی مردم باکی ندارد. به قول سعدی: رضای دوست به دست آر و دیگران بگذار. همچنین میفرماید کسی که خدا را به خشم بیاورد مطمئن باشد که خشم مخلوقین هم شامل حال او میشود. تمام این نکات در این رویات این را میگوید که در زندگی و کارهایتان رضای دوست یعنی رضای خالق را به دست بیاورید.
وی سپس گفت: یکی از کارهایی که ما میتوانیم انجام دهیم این است که وقتی بعد از نماز میایستیم و به ائمه سلام میدهیم، یعنی ابتدا به ابا عبدالله سلام میدهیم و بعد رویمان را به سمت مشهد میکنیم و سپس به سوی حضرت صاحب الزمان بر میگردیم، خوب است رویه بهتری را پیگیری کنیم. مثلاً بایستیم و بگوییم السلام علیک یا رسول الله، السلام علیک یا فاطمه الزهرا و همین طور در ادامه به ۱۴ معصوم سلام دهیم. یعنی در این سلامهایی که بعد از نماز و … به ائمه اطهار میدهیم ۱۴ معصوم را شریک کنیم. یک دقیقه هم بیشتر وقت نمیخواهد. برای این که یادمان نرود که ما ۱۴ معصوم را داریم. یکی از راهها برای این که این فرهنگ احیا شود این است که این را رسم کنیم.
محمد تقی رهبر اضافه کرد: نکته دیگر این که هر کدام از ائمه ما در روزگار خودشان نهضتی داشتند، مجاهداتی داشتند، تعلیم و تربیتی داشتند، زندان و شکنجه و شهادت داشتند. کدام امام است که او را شهید نکرده باشند؟ امام جواد (ع) در اوج جوانی به شهادت رسید، امام هادی (ع) در حدود ۴۰ سالگی شهید شدند و …. تأکید میکنم که منبریها و خطبا و نویسندگان ما نسبت به ائمهای که کمتر نام شأن برده میشود این مظلومیت را برطرف کنند و راهش این است که یادآوری و تبیین و تفسیر بیشتری درباره شأن ارائه شود.