سلامت نیوز :در طول چند دهه گذشته، انجام تحقیقات متفاوت نشان می‌دهد سال‌های اولیه زندگی یک کودک تاثیر بسیاری روی شخصیت، سلامت ذهنی و حتی سلامت جسمی او دارد.
اکنون گروه دیگری از تحقیقات که توسط استاد روانشناسی داریا ناروائز صورت گرفته نشان می‌دهد هر چه قدر یک فرد در دوران نوزادی و سال‌های اولیه زندگی خود عشق و محبت بیش‌تری از جانب والدین خود دریافت کند و رابطه مثبت‌تری با آن‌ها داشته باشد، به همان اندازه در زندگی آینده باهوش‌تر و مهربان‌تر می‌شود و نسبت به دیگران توجه بیش‌تری از خود نشان می‌دهد.
در این مطالعات سه موضوع کاملا متفاوت مورد توجه دانشمندان قرار گرفت. اول شیوه‌های متفاوت تربیتی والدین در آمریکا و چین مقایسه شد. در مطالعه دوم زندگی تعداد زیادی از مادران نوجوانی بررسی شد که در یک پروژه بزرگ پیشگیری از سوء استفاده کودکان شرکت داشتند. در مطالعه سوم هم چگونگی رفتار پدر و مادرهای کودکان سه ساله با آن‌ها به دقت مورد ارزیابی قرار گرفت.
تمام این تحقیقات دانشمندان را به یک نتیجه رساند. کودکانی که در ماه‌ها و سال‌های اولیه زندگی خود عشق و محبت زیادی دریافت می‌کنند نسبت به کودکان دیگر موفقیت‌های بسیار بیش‌تری کسب می‌کنند. در این بین کودکانی که بیش‌تر در آغوش مادرانشان قرار می‌گرفتند، سریع‌تر به صدای گریه آن‌ها پاسخ داده می‌شود و بدون تنبیه بدنی تربیت شده‌اند در زندگی آینده خود بهتر می‌توانستند با دیگران ارتباط برقرار کنند و افکار بقیه را بفهمند.
دانشمندان معتقدند هزاران سال پیش، کودکانی که در جوامع شکاری زندگی می‌کنند عشق و علاقه بسیاری از جانب والدین خود دریافت می‌کردند و به همین دلیل است که در طول دوره تکاملی مغز کودکان برای آن‌که به بهترین حالت رشد برسد نیاز به محبت و توجه زیادی دارد.
شیوه پاسخ‌دهی مادر به نیازهای فرزندش یکی دیگر از فاکتورهایی بود که در این مطالعات مورد بررسی قرار گرفت. برای مثال دانشمندان بررسی کردند که در زمانی که یک نوزاد شروع به گریه کردن می‌کند، آیا مادرش با احساسات مثبت یا منفی با این حالت برخورد می‌کند و این موضوع چه تاثیری در رشد کودک دارد.
دانشمندان متوجه شدند همین عامل به ظاهر ساده به رشد شخصیت منطقی، افزایش بهره هوشی، داشتن رفتارهای اجتماعی و سلامت ذهنی کودکان کمک بسیاری می‌کند.
حتی تحقیقات انجام شده روی موش‌ها نیز دانشمندان را به این نتیجه رساند که این موضوع در دنیای حیوانات نیز برقرار است. برای مثال موش‌هایی که توجه بیش‌تری از جانب مادر خود دریافت کرده‌اند سالم‌تر بوده و رشد سریع‌تری داشتند. اما در عوض موش‌هایی که توجه مادر خود بهره نبرده‌ بودند در تمام زمینه‌ها دچار کمبود بودند و عملکرد ضعیف‌تری داشتند.
دکتر بروس پری که این تحقیقات را انجام داده است در این باره گفت: البته سال‌های اولیه زندگی تنها عامل موثر در موفقیت و افزایش احساسات مثبت در یک کودک نیست. ما نمونه‌های بسیاری داریم که یک فرد بسیار دلسوز و نوعدوست، در دوران کودکی خود در شرایط بسیار بدی زندگی کرده و به شدت مورد بی‌توجهی و بی‌مهری واقع شده‌ است.
درست است که انسان‌ها بسیار انعطاف پذیر هستند و ممکن است بتوانند خود را با شرایطی که برایشان پیش می‌آید وقف دهند، اما چگونگی گذراندن دوران کودکی نقش بسیار زیادی در زندگی آینده کودکان دارد.


به گزارش ساینس دیلی، پژوهش‌ های دیگر هم نشان داده بود، افرادی که در دوران کودکی سختی ها و مشکلات اقتصادی و اجتماعی را تجربه کنند، در زندگی آینده خود به مشکلات طولانی مدت احساسی و متابولیکی دچار می شوند که می تواند خطر ابتلا به بیماری های مختلف را در آن‌ها افزایش دهد.
در مطالعه ای که روی بیش از هزار و 37 نفر در کشور نیوزیلند که در بین سالهای 1972 و 1973 متولد شده و در ده سال اول زندگی خود با مشکلات اقتصادی و اجتماعی روبه رو بودند مشخص شد دوران کودکی تاثیر بسیار زیادی در وضعیت سلامت انسان ها در تمام دوران زندگیشان دارد. نزدیک به 31 درصد از این کودکان به افسردگی مبتلا شده و نزدیک به 32 درصد نیز ممکن است به بیماریهایی مانند فشار خون و کلسترول بالا و اضافه وزن دچار شوند.
منبع:خبرآنلاین