^{علل افسردگي}

^{موارد متعدد و بيشماري به عنوان علل يا عوامل به وجودآورنده ي افسردگي(كه برخي شايد عوارض آن نيز محسوب شوند) مطرح شده اند كه در اين جا به برخي از مهم ترين آن ها اشاره ي مختصر مي شود.}

^{- اتفاقات ناگوار و استرس هاي در هم شكننده ،مثل از دست دادن دارايي در اثر سيل، زلزله و شرايط بحران}

^{- از دست دادن افراد مورد علاقه}

^{- خاطرات ناراحت  كننده ي دوران كودكي و نوجواني مثل مورد سوء استفاده واقع شدن، يا تعاملات غلط كودك و والدين}

^{- جدايي از خانواده كه از آن به عنوان غم غربت تعبير مي شود و در صورت عدم مداخله مي تواند به افسردگي منجر شود.}

^{- طرد شدن از طرف  اجتماع}

^{- ترس از شكست}

^{- ضعف جسماني و خود پنداري ضعيف در مورد بدن، لهجه، پوشش و …}

^{- افكار آرماني يا كمال گرايي مفرط}

^{- نگراني بيش از حد در مورد  آينده}

^{- سوء مصرف الكل ، مواد مخدر يا داروها}

^{- شكست شغلي و ورشكستي}

^{- مورد تمسخر قرار گرفتن يا تفكر خود انتقادي}

^{- وراثت، وجود والدين بيمار، افسرده يا مبتلا به اختلالات رواني ديگر}

^{- تحريف هاي شناختي و ديدگاه منفي مثل تفكر همه يا هيچ، تعميم دادن غلط و …}

^{- درماندگي آموخته شده و بروز اين تفكر كه هر گونه تلاش براي حل مسائل، به شكست يا بن بست منتهي مي شود.}

^{سن بروز و شيوع افسردگي:}

^{اين اختلال تقريبا تمامي گروه هاي سني را درگير مي كند و سن خاصي را براي شروع آن نمي توان ذكر كرد. همان طور كه قبلا گفته شد از اين اختلال در مرحله ي كودكي، به اختلال افسردگي دوران كودكي يا اختلال دلبستگي واكنشي ياد مي شود. افسردگي هاي دوران نوجواني و جواني، اغلب با رفتارهاي ناسازگار و افت عملكرد تحصيلي مشخص مي شود و شامل اختلال سازگاري با خلق افسرده است. در دوران ميانسالي  نيز انواع ديگر افسردگي قابل تشخيص است. در مقايسه با مشكلات رواني ديگر، اين اختلال همراه با اختلالات اضطرابي، درصد زيادي از مردم را مبتلا مي كند و به عبارت ديگر يكي از شايع ترين اختلالات رواني محسوب مي گردد. افسردگي معمولا در زنان شايع تر از مردان است.}

^{برخي از راه هاي مقابله اي در انواع افسردگي:}

^{سوگ يا غم فقدان:}

^{- براي ياد آوري شخص مورد علاقه ي از دست رفته، راه هايي ايجاد كنيد، فعاليت هايي مثل خاطره نويسي براي تجديد خاطرات.}

^{- از نظر روحي خود را در مركز توجه قرار دهيد و سعي كنيد شيوه هايي را كه شخص از دست رفته براي موفقيت شما در نظر داشت به ياد آوريد و بر روي آنها كار كنيد.}

^{- آينده اي پر اميد را براي خود مجسم كنيد. افكار و احساسات خود را به ديگران بگوييد و اجازه دهيد ديگران در اين مقطع حساس زندگي با شما همراه باشند.}

^{- سعي كنيد از نظر جسمي فعال بمانيد و به زيبايي هاي اطراف زندگي خود حساس باشيد.}

^{- به هنگام سوگواري به ديگران كمك كنيد، به صحبت هاي شخص سوگوار گوش كنيد و در مورد فقدان با او صحبت كنيد.}

^{- از قضاوت در مورد احساسات شخص به هنگام سوگواري خودداري كنيد و سعي كنيد احساسات آن ها را بپذيريد وبا آن ها همدلي و همدردي كنيد.}

^{- به شخص سوگوار اجازه دهيد تا مطمئن شود در دسترس او هستيد و اهميت ارتباط حمايتي با او را مورد توجه قرار دهيد.}

^{- خود را براي اين موضوع  كه شخص سوگوار سوالات دشواري در مورد زندگي و مرگ خواهد داشت، آماده كنيد.}

^{غم غربت يا افسردگي ناشي از دوري از خانواده:}

^{- بپذيريد كه به آن دچاريد. واقع بينانه با آن روبرو شويد و بدانيد كه غم غربت پاسخي طبيعي به اين احساس فقدان است.}

^{- با خواهر و برادر خود يا دوستي كه او هم از خانه دور است، در اين باره صحبت كنيد.}

^{- چند وسيله ي آشنا و مأنوس را از خانه تان به محل جديد بياوريد تا حس تداوم به شما بدهند.}

^{- سعي كنيد در اطراف محيط جديد قدم بزنيد و با آن بيشتر آشنا شويد ، بدين ترتيب بهتر مي توانيد بر احساسات خود مسلط شويد.}

^{- از ديگران بخواهيد شما را در كشف محيط تازه كمك كنند. دوستيابي، قدمي بزرگ در تخفيف غم غربت است.}

^{- با اعضاي خانواده تان در تماس باشيد؛ اما تلفن هاي خود را محدود كنيد.}

^{- سعي كنيد انتظارات خود را منطقي و واقع بينانه كنيد. شما با تنظيم يك هدف كمال گرايانه، خود را به دردسر مي اندازيد.}

^{- كاري كنيد. منتظر نشويد تا غم غربت، خود برطرف شود. سرگرمي هايي براي خود دست وپا كنيد.}

^{اختلال خلقي فصلي:}

^{- نشانه هاي خود را با متخصص بهداشت رواني در ميان بگذاريد. داروهاي ضد افسردگي ، اغلب مي تواند مؤثرباشد.}

^{- به منظور به دست آوردن حمايت و توجه خانواده و دوستان نزديك، خودتان و آن ها را در مورد ماهيت اين اختلال آموزش دهيد.}

^{- در فصل زمستان تا آنجا كه ممكن است از نور استفاده كنيد و از حضور در مكان هاي تاريك اجتناب كنيد.}

^{- وقتي دماي هوا مناسب است اجازه دهيد نور طبيعي از پنجره بتابد. ديوارها را با رنگ روشن نقاشي كنيد، پرده هاي ضخيم را برداريد.}

^{- براي خودتان سرگرمي هايي پيدا كنيد و تا پايان موقعيت فشار زا، انرژي و توجه خود را به آن معطوف كنيد.}

^{- عبادت مي تواند تأثير آرام بخشي بر بدن تان داشته باشد.}

^{- استفاده از روش هاي آرام بخش براي كاهش تنش ها، مي توانند به شما كمك زيادي در اداره كردن فشار رواني بنمايد.}

^{- روش آرام سازي عضلاني يا تن آرامي را به طور روزانه تمرين كنيد: راحت بنشينيد، چشمان تان را ببنديد، تمام عضلات خود رابه صورت عميق آرام و رها نماييد و حالت آرامش را حفظ كنيد. از طريق بيني نفس بكشيد. به موازات بيرون دادن نفس در مورد كيفيت تنفس خود فكر كنيد و واژه اي(مثلا عدد يك) را به طور آرام براي خود تكرار كنيد. از طريق تمركز بر تكرار واژه، جلوي حواس پرتي توسط افكار پراكنده را بگيريد. اين عمل را 10تا20 دقيقه ادامه دهيد. بعد از تمرين، سريع و ناگهان بلند نشويد و با چشمان باز چند دقيقه بنشينيد}