براساس تحقيقات انجام گرفته در دانشگاه دورهام كاهش شديد چمنزارها و علفزارها دليل اوليه انقراض ماموت‌هاي پشمالو است.براساس فرضيات قبلي دليل اوليه انقراض اين ماموت‌ها شكار آنها توسط انسان و رقابت بر سر زمين و محل سكونت است. اكنون اين فرضيه با توجه به نتايج به دست آمده با چالش جدي مواجه شده است.
اين مطالعات بخشي از فراگيرترين تحقيقات انجام شده در مورد پوشش گياهي و آب و هواي نيم‌كره شمالي طي آخرين دوره يخبندان و پس از آن در 21000 سال قبل است.
تغيير در ميزان مراتع و سهولت دسترسي به آن همزمان با افزايش و گسترش انسان‌هاي انديشه‌ورز زمينه‌ساز آغاز تحولي عظيم در پستانداران گياهخوار و پستانداراني كه به وسيله شكار اين گياهخواران زنده بودند، گشت. به احتمال فراوان كاهش مراتع يكي از اصلي‌ترين دلايل انقراض بسياري از پستانداران بزرگ در اوراسياي شمالي و شمال غربي آمريكاي شمالي در 11400 سال قبل بوده است و اين آغاز دوره گرم كنوني بوده است. اگر چه بعضي گونه‌ها هزاران سال پس از آن در مكان‌هاي بسيار محدودي مي‌زيسته‌اند.
پروفسور برايان هانتلي از بخش علوم بيولوژيكي و زيست دارويي دانشگاه دورهام مي‌گويد: ماموت‌هاي پشمالو 14000 سال قبل به سمت شمال سيبري عقب‌نشيني كردند و در اين مسير كه بخش‌هايي از اروپا را در بر مي‌گرفت به چرا و پرسه زدن مشغول بودند.
با نگاهي به نواحي وسيع جغرافيايي شامل اوراسيا، برينگ‌لوز در آمريكا، يوكان در كانادا و سيبري مشخص شد گرماي پس از دوره يخبندان و تغييرات مربوط مانند آب و هواي مرطوب و افزايش سطح دي‌اكسيد كربن باعث ازدياد درختان و كاهش مراتع شده است. فرضيه‌هاي مختلفي به عنوان دلايل انقراض موجودات غول‌پيكر مانند ماموت‌ها وجود دارد، اما تغييرات آب و هوايي در زماني خاص و از دست رفتن محل سكونت پستانداراني چون ماموت‌ها كه بسياري از مكان‌هاي روي زمين را زير پا گذاشتند عامل مهمي محسوب مي‌شود.
اين موضوع مي‌تواند الگويي براي پيش‌بيني آنچه ممكن است در نتيجه تغييرات سريع آب و هوايي طي اين قرن و قرن آينده اتفاق افتاده باشد پس بايد اكنون در فكر تاثير تغييرات آب و هوايي بر محل سكونت انسان و فعاليت‌هاي او بود و درس‌هايي را كه از اين تحقيقات گسترده نتيجه شد، بدرستي آموخت.
منبع: physorg
مترجم: آتنا حسن‌آبادي