* 11 آذر در گذر تاریخ

*  شهادت «میرزا کوچک خان جنگلی» رهبر قیام مردمی جنگل (1300ش)
اشاره:
میرزا یونس معروف به میرزاکوچک خان
 در سال 1259 ش برابر با 1298 قمری
در شهر رشت چشم به جهان گشود و
 بیشتر تحصیلات خود را در شهرهای رشت
 و تهران گذراند. میرزا در 1286 شمسی
در گیلان به صفوف آزادی خواهان پیوست و برای سرکوبی محمدعلی شاه قاجار،
روانه تهران شد. میرزا کوچک‏خان بعدها نهضت جنگل را پایه‏گذاری نمود و
 در اواخر سال 1294 ش، همزمان با جنگ جهانی اول،
 چون اوضاع ایران را پریشان و آن را
 در اشغال بیگانگان می‏دید، با گرایش
 به اندیشه اتحاد جوامع اسلامی، کمیته‏ای به نام
 «اتحاد اسلام» را در حوالی تالش تشکیل داد.
 در سال 1919 م قراردادی میان ایران و انگلیس امضاء شد که در صورت اجراء،
 نفوذ بیشتر انگلیسی‏ها را در ایران به دنبال داشت. انعقاد این قرارداد، زمینه حرکت‏های مخالف
دخالت بیگانگان در ایران، از جمله نهضت جنگل را
 فراهم ساخت. در نهایت قیام مسلحانه
 میرزا کوچک خان با تعداد اندک یاران با وفایش
 که مجذوب اندیشه‏های انقلابی و معنوی وی
 شده بودند در گیلان آغاز گردید و
 در اندک مدت، از حمایت بی‏دریغ مردم آن سامان
 برخوردار شد.
در این حال، قزاق‏های روسی و نیروهای انگلیسی و قوای دولتی، هر کدام جداگانه
 و یا متفقاً برای سرکوبی این حرکت،
 با گروه‏های چریکی جنگل درگیر شدند و
 این نشان می‏داد که افکار و آرمان‏های سردار جنگل
 با منافع و مقاصد هیچ کدام وفق نمی‏داد.
 اگرچه میرزا در ابتدء پیروزی‏های چشمگیری به دست آورد، اما پس از چند درگیری
 با قوای دولتی، بر اثر توطئه‏های روسیه و انگلیس و بروز تفرقه میان اعضای اصلی نهضت،
 نیروهای میرزا پراکنده شدند.
میرزا هم که به منظور گردآوری نیرو از زادگاهش خارج شده بود، در اثر برف و سرمای شدید در جنگل‏های شمال ایران توان خود را
از دست داد.
مزدوران رضاخان که در تعقیب او
 بودند، وی را نیمه جان یافتند و در نهایت یکی از یاران خائن جنگلی، سر میرزا
 را به نشانه پایان قیام جنگل برای رضاخان به ارمغان بُرد. میرزا کوچک خان جنگلی، سخت به اتحاد جهان اسلام عشق می‏ورزید و در راه آن تلاش می‏کرد.
 او بارها در برابر مردم گیلان، هدف
از نهضت خود را احیاء قوانین اسلام معرفی نمود و متذکر شد که میرزا کوچک هرگز اسلحه را از خود دور نخواهد کرد مگر وقتی که مطمئن باشد افراد ایرانی
 از تطاول متجاوزان بیگانه و ستمکاران داخلی،
 در امان بوده و از رفاه برخوردار شوند.
 تاخت و تازهای خارجی در صحنه سیاست و
 اقتصاد کشور و سیاست بازی عناصر منافق،
وضع آشفته کشور و بی‏کفایتی دولتمردان، انگیزه‏هایی بود که این روحانی جوان و دلسوخته را
به میدان سیاست و سپس صحنه کارزار
 کشاند تا این که در این راه به شهادت رسید.
پس از شهادت میرزا، تلاش‏های چند تنِ دیگر
 از یارانش برای زنده نگه‏داشتن نهضت جنگل
 راه به جایی نبرد و این جنبش پایان پذیرفت.

* شیخ صفر برادر شیخ شارجه که در جزیره ابوموسی از نیروی ایران استقبال نموده بود به ضرب 2 گلوله از پای درآمد(1350ش)

* دولت عراق از شیخ شارجه
 که با ایران برای واگذاری
 جزیره ابوموسی توافق نموده است شکایت کرد(1350ش)

*  از بلغارستان
یک هیئت بلندپایه بازرگانی
 به ایران آمد(1352ش)

*  احمدعلی بهرامی سفیر ایران
در پکن شد (1353ش)













* شعاع الدین شفا سفارت ایران
 در قطر را عهده دار گردید(1353ش)

* درخواست امام خمینی(ره)
از سربازان برای فرار از پادگان‏ ها
(1357 ش)
اشاره:
در حالی که با آغاز محرم، مبارزه مردم علیه دستگاه جور پهلوی، به اوج خود
 نزدیک می‏شد و رژیم در حال فروپاشی طاغوت،
 برای نگاه داشتن خود، دست به هر کاری می‏زد، حضرت امام خمینی(ره) با صدور پیامی
عنوان کردند: «اخبار طاقت‏فرسای ایران عزیز
 تا این ساعت که یک روز از محرم نگذشته است، روح و جان اینجانب را معذب نموده است. من، آنان را که با سکوت و احیاناً
 با اعمال خود از شاهِ خیانتکار پشتیبانی می‏کنند نصیحت می‏کنم که به ملت مظلوم که
 برای اسلام خون می‏دهند و فداکاری می‏کنند، بپیوندند. من از سربازان سراسر کشور
 خواستارم که از سربازخانه‏ها فرار کنند.
 این وظیفه‏ای است شرعی که در خدمت ستمکار
 نباید بود. اعتصاب بزرگ خود را هرچه بیشتر
 ادامه دهید و دستگاهِ این خائنینِ یاغی را فلج کنید».
 این پیام امام با استقبال وسیع سربازان و
 نیروهای مسلح قرار گرفت و نیروهای متدین ارتش
 و قوای انتظامی که حاضر به رویارویی
با مردم نبودند، از پادگان‏ها فرار کردند.
 این عمل باعث پیوستن نیروهای مذهبی ارتش
 به مردم شد و حرکت انقلاب را
 شتاب بیشتری داد.

*  مراسم چهلمین روز شهادت حاج سید مصطفی خمینی از سوی حوزه علمیه قم در مسجد اعظم برپا گردید.(1356ش)
اشاره:
عده ای از وعاظ برجسته قم در این مجلس سخنرانی کردند. در این مجلس قطعنامه های حوزه علمیه قم توسط محمدجواد حجتی کرمانی
 قرائت گردید که در آن بازگشت آیت الله خمینی
 به وطن و آزادی زندانیان سیاسی
 تأکید گردیده بود.

* همه ‏پرسی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
(1358 ش)
اشاره:
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به منظور اجرای احکام و قوانین الهی، طی انتخاباتی، مجلس خبرگان قانون اساسی تشکیل و
 به تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران پرداخت. این قانون در 24 آبان 58
به تصویب اکثریت نمایندگان مجلس خبرگان
 رسید و سرانجام در همه‏پرسی که
 طی روزهای دهم و یازدهم آذر ماه 1358 انجام گرفت، مردم مسلمان ایران با 99/5 درصد،
 رأی قاطع و موافق خود را درباره قانون اساسی
 دادند. حضرت امام خمینی(ره) پس از تنفیذ
 قانون اساسی فرمودند: قانون اساسی،
یکی از ثمرات عظیم، بلکه بزرگ‏ترین ثمره جمهوری اسلامی است.

* انتخاب هفت تن
 از فقهای عظام به عنوان
مرجع تقلید توسط جامعه مدرسین (1373ش)
اشاره:
پس از ارتحال حضرت آیت‏الله العظمی اراکی،
 به علت عدم وجود مرجع جامع الشرائط علی‏الاطلاق،
 جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در جلسه خود،
تعداد هفت نفر از علماء جائزالتقلید و
 مرجع علی‏التعیین را معرفی نمودند که عبارتند از:
 حضرات آیات عظام: سیدعلی حسینی خامنه‏ای
 (مقام معظم رهبری)، محمد فاضل لنکرانی، محمدتقی بهجت فومنی، حسین وحید خراسانی،
 ناصر مکارم شیرازی، میرزا جواد تبریزی و سیدموسی شبیری زنجانی. (حَفَظَهُمُ الله تعالی اَجمَعین).

* 20 صفردر گذر تاریخ

* اربعین حسینی « روز زیارتی مخصوص حضرت سیدالشهدا »
اشاره:
اربـعین در لغت، به معنای چهل، چهار دهه (لغت نامه دهخدا، 5/164) و در اصطلاح، سپری شدن چهل روز از مرگ کسی و بر پای داشتن مراسمی برای بزرگداشت اوست. این واژه در اصطلاح شیعه، به طـور خـاص بـر روز بـیـسـتـم مـاه صـفـر یـعـنـی چـهـل روز پـس از واقـعـه عـاشـورا و شهادت
امام حسین (ع) و یارانش اطلاق می گردد (همان) و به اربعین حسینی نامبردار است.

* ورود اهل‏بیت سیدالشهداء
 به کربلای حسینی (61 ق)
اشاره:
بنا بر روایتی مقارن چهلمین روز شهادت امام حسین(ع) کاروان اهل بیت پیامبر(ص)، پس از افشای ماهیت ضد اسلامی یزید و حقانیت امام حسین(ع)، به سرزمین کربلا بازگشتند. بنابر همین روایت، خاندان
 امام حسین(ع) در آنجا با صحابی بزرگ پیامبر، جابر بن عبدالله انصاری و عده‏ای دیگر از یاران امام(ع) مواجه شدند که برای زیارت قبر امام حسین(ع) آمده بودند. آنان با سوگواری و سوز و گدازی حسرت بار، یاد آن امام شهید و مظلوم را گرامی داشتند و پس از مدتی راهی مدینه شدند.

* ورود «جابربن عبدالله انصاری» به سرزمین کربلا و زیارت قبر مبارک امام حسین(ع) (61 ق)

* درگذشت شیخ «جعفر شوشتری» محقق و عالم بزرگ مسلمان (1303 ق)
اشاره:
شیخ جعفر بن حسین بن علی شوشتری ازمحققین و علمای بزرگ اسلام و
فقیهان عالی مقام و مجتهدین امامیه بود.
 اوقات او در امور دینی و ارشاد مردم و موعظه سپری گردید. وی از شاگردان محمدحسن نجفی، صاحب جواهر،
 شیخ مرتضی انصاری و شریف العلمای مازندرانی و دیگر بزرگان بود. وی اولین کسی است که درمسجد سپهسالار تهران اقامه‏ی جماعت نمود.
وی در حوالی کرمانشاه بدرود حیات گفت و جنازه‏اش به نجف منتقل و مدفون شد. از شیخ جعفر شوشتری تألیفات ارزشمند و متعددی به جای مانده که هر یک از آن‏ها، نشان دهنده‏ی وسعت فکر و دقت نظر اوست. اصول الدین، الخصائص الحسینیه و مجالسُ البُکا از آن جمله‏اند.

* تولد آیت الله العظمی «مرعشی نجفی» (1315 ق)
اشاره:
سیدمحمود مرعشى و همسرش در نجف در خانه‏اى ساده اما در کمال صفا و محبت روزگار مى‏گذرانیدند. آنان در بین‏الطلوعین روز پنجشنبه 20 صفر 1315ه. ق (1276ه. ش)، در موجى از شادى و شعف قرار گرفتند زیرا چشم‏شان به روى نوزادى خجسته روشن شد.
 درخت امیدشان در باغ آرزو به بار نشست؛ بهار زندگى آن زوج جوان رونقى شکوهمند یافت و آن آشیانه محقر زینتى دیگر به خود گرفت. با ولادت این کودک فرخنده صداى سپاس، حمد و شکر و دعا از خانه سیدمحمود به درگاه خداوند متعال بلند گردید و مادر پس از آن همه رنج و زحمت دوران باردارى و مدت‏ها چشم‏انتظارى با شوقى زایدالوصف خداى خویش را شکر مى‏گفت چرا که کودک خود را با سلامت و سربلندى به دنیا آورده بود. این شادى‏ها و سرورها تمامى رنج‏ها و آلام او را به بوته فراموشى سپرد.
انتخاب نام نیک براى کودک بیانگر شخصیت دینى و فکرى و طرز نگرش و میزان علایق والدین است. هر چه نام آشناتر و پرمحتواتر باشد در شکل‏گیرى ابعاد گوناگون شخصیت طفل تأثیرگذارتر است. بدین خاطر در فرهنگ اسلامى انتخاب نام جهت فرزندان اهمیت وافرى دارد و براى مراسم نامگذارى، آداب ویژه‏اى در نظر گرفته شده است.
 بر اساس سنت‏هاى خانوادگى در نجف رسم بر این بود که هر مولودى را نزد علما مى‏بردند تا نامى برایش مشخص کنند. این طفل را پس از ولادت، تطهیر و تنظیف، به آستان مقدس علوى دخیل نمودند.
در واقع نخستین روزهاى زندگى وى با رایحه عطرآگین و باقداست ضریح امیر مؤمنان (ع) عبیرآگین گشت.
سپس کودک را نزد محدث نورى بردند که وى پس از گفتن اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ، نام خودشان یعنى «محمدحسین» را برایش تعیین نمودند. اگرچه امروزه ایشان به چنین نامى معروف نمى‏باشند، بعد او را خدمت زاهد زمان و شیخ فقها و مجتهدین میرزا حسین بن‏میرزا خلیل بردند و آن فقیه عارف اسم «آقانجفى» را مرحمت نمود.
سپس نوزاد را خدمت عارف معروف سیدمرتضى کشمیرى بردند و آن جمال سالکان و زینت عارفان، کُنیه «ابوالمعالى» را براى آن کودک تعیین نمود. همچنین وى را خدمت آیت‏الله سیداسماعیل صدر بردند که آن سید فقها، لقب «شهاب‏الدین» را برایش مشخص کرد. در خاتمه نوزاد را به محضر شیخ محمد طه نجف بردند و آن عالم عامل ادعیه و اذکار وارده را در باره طفل قرائت نمود.

* 2 دسامبردر گذر تاریخ

* ساخت اولین پیل هسته‏ای جهان توسط «انریکو فرمی»
و آغاز عصر اتم (1942م)

* روز جهانی لغو بردگی