«شاهزاده روم» نمونه و الگوی مناسب از ایده «تولید آثار مشترک سینمایی» است که دارای دلایل متعددی است و نگرانیهایی از جنس نفوذ فرهنگی در آن دیده نمیشود.
خبرگزاری فارس ـ سجاد اسلامیان: این روزها در سینماها فیلمی بر روی پرده قرار گرفته و توانسته است در صدر قرار بگیرد که کارگردان آن یکی از رویشهای سالهای اخیر پس از حوادث فتنه 88 است؛ فردی که به واقع به تهاجم فرهنگی غرب اعتقاد دارد و برای مبارزه با آن گام برمیدارد.
انیمیشن سینمایی «شاهزاده روم» به کارگردانی هادی محمدیان بر خلاف فیلمهای این روزها یک کار مشترک هم هست؛ کاری مشترک با کشور لبنان به گونهای که خود محمدیان میگوید: ما یک کار کوتاه با نام میلاد موعود درباره تولد حضرت مهدی(عج) انجام داده بودیم. دوستان لبنانیمان آن را دیدند و باب همکاری شکل گرفت و این کار بلند انجام شد.
این انیمیشن سینمایی 75 دقیقهای ساخته لبنان و ایران است و در آن مجله کودکان مهدی متعلق به «کشافة الهمدی(عج)»(موسسه پیشاهنگی حزبالله لبنان) و «مرکز بینالمللی تولیدات فرهنگی بیروت» در لبنان و همچنین دو موسسه «هفت سنگ» و «سلوک افلاکیان» در ایران مشارکت داشتهاند.
این کار مشترک اما برخلاف بسیاری از آثار مشترک سینمایی نه تنها نگرانیهایی را ایجاد نکرده بلکه توانسته است علیرغم بضاعت اندک سازندگان آن حضور خوبی هم در اکران بینالمللی داشته باشد تا جایی که اکران آن در خردادماه گذشته در لبنان جایگاه ششم پرفروشهای سینمای لبنان را نصیب این فیلم کرد آن هم در رقابت با فیلمهای قدر هالیوودی که همیشه سالنهای محدود سینمایی لبنان را پر کردهاند.
علاوه بر این «شاهزاده روم» در عراق و در شهرهای بغداد، کربلا، نجف اشرف و بصره، در قطیف عربستان و در بحرین اکران شد و حتی عتبه مقدس امام حسین(ع) حق پخش این فیلم در کربلا را خرید و در کویت نیز حق پخش در اختیار «جمعیت فرهنگی اجتماعی» قرار گرفت.
بنابر این گزارش به نظر میرسد «شاهزاده روم» نمونه و الگوی مناسب از ایده «تولید آثار مشترک سینمایی» است که از دلایل آن میتوان به داستان بینالمللی و اسلامی یاد کرد در حالی که بسیاری از آثار مشترک در سالهای گذشته تولید شده که اینگونه نبوده است که از جمله آنها میتوان به فیلمی چون «برلین منفی هفت» اشاره کرد.
از دیگر نکات مهم در این کار مشترک، جایگاه طرف مقابل است؛ طرف مقابل به دلیل همراهی خوب با طرف ایرانی و درک متقابل، بر داستان تولید شده تفاهم داشتهاند و در پی این تفاهم سرمایهگذار نیازی به تاثیرگذاری بر طرف ایرانی نمیدیده است.
این در حالی است که در بیشتر آثار مشترک دیگر در سینما، اعمال نظرهای جزیی یا کلی اما مهمی در محتوای آثار صورت میگیرد که موجبات نفوذ فرهنگ غرب را به کشور فراهم میسازد.
شاید بتوان به دلایل دیگری در این زمینه از جمله انتخاب هوشمندانه مخاطب هدف «شاهزاده روم» در عرصه بینالملل، هدفگذاری برای بیان این حرف، بومی (ایرانی) و در عین حال بینالمللی بودن کلام فیلم و ... اشاره کرد اما مهمتر آن است که بسیاری از کشورهای همراه با جمهوری اسلامی در جهان از جمله در منطقه مشتاق این نوع تولیدات مشترک هستند.
چه اینکه احمد زینالدین از مسئولان «مرکز بینالمللی تولیدات بیروت» و از طرفهای سازنده «شاهزاده روم» میگوید: ما در لبنان با ایران کارهای مشترک زیادی انجام دادهایم و میدهیم و این اشتیاق وجود دارد و ما و ملت ایران و شرکتهای ایران یکی هستیم و ما از هر شرکت ایرانی که به دنبال همکاری باشد استقبال میکنیم و اگر ببینیم که شرکت ایرانی تولیدات خوبی دارد، ما به سراغ آنهایی میرویم و میگوییم که به دنبال همکاری هستیم.
و در این راستا فلسطین، سوریه، مصر، ترکیه، افغانستان و ... کشورهایی هستند که به نظر میرسد باید مورد توجه سیاستگذاران دیپلماسی فرهنگی و دیپلماسی سینمایی کشور باشند.
نکته دیگر درباره «شاهزاده روم» و اکران بینالمللی آن اتکای سازندگان این فیلم به فرآیندهای بومی و منطقهای برای اکران این فیلم است که این کار میتواند الگوی بسیاری از فیلمهای سینمای ایران و انقلاب باشد که در یافتن اکرانکنندههای جهانی بازماندهاند و در کنار آن میتواند الگوی تاسیس اکرانکنندههای جهان اسلام قرار بگیرد.