حجة الاسلام ميرزا محمد تقي متخلص به «نير» فرزند دوم آخوند ملامحمد ممقاني به سال ۱۲۴۸ قمري در تبريز تولد يافت و در ۲۲ سالگي براي تحصيل به نجف اشرف رفت و پس از استفاده از اساتيد وقت به تبريز برگشت.فقيه، محدث، مجتهد در ميان علماي شيخيه از مشايخ معروف بود. در فنون شعر وادب نيز سرآمد عصر بود و در سه لغت فارسي و عربي و تركي شعر مي‌گفت ولي اشعاري كه در مراثي سروده پرسوز و گداز است. ديوان اشعار او شامل سه بخش است: الف) مثنوي آتشكده در مراثي كه تعداد ابيات آن ۲۰۸۶ بيت است و اين مثنوي را در سال ۱۳۰۹ ه. سروده كه گزارشي از وقايع كربلا واتفاقات روز عاشورا و بعد از آن مي‌باشد. ب)لآلي منظومه كه متضمن قصايد و قطعات و مراثي و مدايح حاوي ۹۵۹ بيت است كه در حدود سال ۱۳۱۴ ه. سروده. ج) ديوان غزليات : شامل غزليات و رباعيات، مفردات و سه قصيده عربي اوست

.