* 2   تیر    در گذر تاریخ

*  به توپ بستن مجلس شورای ملی به فرمان محمدعلی شاه قاجار (1287ش)
اشاره:
محمدعلی شاه قاجار، از همان آغاز کار، مصمم به برانداختن مشروطیت بود، اما بهانه‏ای
در دست نداشت.
اما در جریان سوء قصدی که به وی شد، بهانه لازم را به دست آورد و آن را به گردن آزادی‏خواهان انداخت، تا اینکه سرانجام پس از ماه‏ها کشمکش میان مجلس و دربار و عدم دسترسی به نتیجه مطلوب، در
روز سه‏شنبه دوم تیرماه 1287 ش برابر با
23 جمادی اولِ 1326 ق، هنوز آفتاب طلوع نکرده بود که قشون محمدعلی شاه به سوی مجلس روان شدند و راه‏هایی را که به مجلس منتهی می‏شد، بستند.
مجاهدان که در میدان بهارستان بودند در سنگرهای خود به حال آماده‏باش درآمدند.
 چون خبر به گوش حضرات آیات بهبهانی و طباطبایی، از رهبران روحانی مشروطه، رسید،
با بی‏پروایی و دلیری از خانه بیرون آمدند و خود را به مجلس رسانیدند تا شاید از وقوع حادثه
جلوگیری نمایند.
ناگهان مجلس شورای ملی که هنوز مدت زیادی از بدو تشکیل آن نمی‏گذشت به دستور
محمد علی شاه مستبد و توسط کلنل لیاخوف، افسر روسی به توپ بسته شد.
در پی این حمله، نعش خونین آزادی‏خواهان،
صحن بهارستان را پُر کرد و صدای ناله و فریاد از هرسو به گوش می‏رسید. مجاهدان نیز مردانه، تفنگ
در دست گرفته و از خود و مجلس دفاع می‏کردند. جنگ درحدود چهار ساعت به طول انجامید و سرانجام به نفع شاه پایان یافت. در این ماجرا، محمدعلی شاه که مورد حمایت دولت روس بود به اعدام و تبعید و زندانی کردن نمایندگان مجلس پرداخت.
شاه دستور داد که آقا سیدعبدالله بهبهانی را
به کرمانشاه تبعید کرده، آیت الله سیدمحمد طباطبایی را در شمیران خانه‏نشین نمایند.
عده‏ای از آزادی‏خواهان را، زنجیر به گردن انداخته و کِشان کشان به باغشاه بردند. از میان این جمع،
تنها ملک المتکلمین و میرزا جهانگیرخان صوراسرافیل از مشروطه‏طلبان مشهور و مخالف استبداد قاجاری را به حضور شاه آوردند.
وی پس از این‏که مدتی به آن دو دشنام داد، دستور قتل هر دوی آنها را صادر کرد.
در این واقعه بیش از سیصد تن از مجاهدان، آزادی‏خواهان و مشروطه‏طلبان کشته و پانصد تن دیگر زخمی و تعداد زیادی بازداشت شدند.
هم‏چنین انجمن‏ها تعطیل، روزنامه‏ها توقیف و مشروطیت دو ساله ایران به پایان رسید. بدین ترتیب مجلس، منحل شد و دوره استبداد صغیر آغاز گشت.

*  تصویب طرح اجباری شدن
کلاه شاپو برای مردان  در مجلس شورای ملی  (1306 ش)
اشاره:
رضاخان پهلوی پس از به دست گرفتن قدرت، دائماً در تلاش برای نابودی مظاهر دینی و
سنتی مردم بود و قصد جایگزینی فرهنگ غرب در ایران را در سر می‏پروراند. وی در این راه، در هر مدت قانونی، را
به مردم ابلاغ می‏کرد که طرح اجباری شدن استفاده از کلاه شاپو یکی از آنان بود.
این قانون ابتدا در مورد وزراء، وکلا و رؤسای ادارات و مستخدمان دولت اجرا گردید که باید لباس متحدالشکل بپوشند و کلاه شاپو یا پهلوی برسرگذارند.
سپس این دستور برای مدارس اجباری گردید و دانش‏آموزان موظف به پوشیدن لباس یک شکل شدند. دراین میان، بازاریان از تغییر لباس ناراضی بوده و
با تمام فشار و توصیه‏های کلانتری‏ها، از آن روی گردان بودند. از آن طرف، چون قانون برای پوشیدن لباس کوتاه و کت و شلوار وجود نداشت و بسیاری از طبقات مردم، مایل نبودند از لباس اجدادی خود دست بکشند و لباس جدید را در بر نمایند، بنابراین مشکلاتی به وجود آمد.
از این رو، برای اینکه این عمل صورت قانونی پیدا کند با اشاره دربار به مجلس، نمایندگان با تصویب طرحی، در دوم تیرماه 1306 استفاده از کلاه شاپو را اجباری اعلام کردند. با تصویب این طرح، مأموران دولت
بر فشار خود بر مردم افزودند و آن را در سطح کشور رائج ساختند. در مقابل، اشخاص بسیاری بودند که
در مخالفت با این طرح، دیگر به سر کسب و کار خود نرفتند و خانه‏نشین شدند.

*  در گذشت شعیشع ،
رئیس انجمن قراء مصر (1390ش)
اشاره:
«ابوالعینین شعیشع» رئیس انجمن قراء مصر متولد شهر «بیلا» در استان «کفرشیخ» مصر در سال 1922 بود و در دوران کودکی حافظ کل قرآن شد و در
سال 1936 در شهر «المنصوره» به شهرت رسید. وی در سال 1939 در رادیو قاهره به تلاوت قرآن مشغول شد و در نیمه دهه 40 میلادی روش خاص خود را در تلاوت قرآن اتخاذ کرد؛ وی اولین قاری است که در مسجد الأقصی به قرئت قرآن پرداخت. وی در دهه هفتاد تلاش خود را برای ایجاد
انجمن قراء مصر دنبال کرد و در سال 1988 وی به عنوان دبیر این انجمن انتخاب شد.
«ابوالعینین شعیشع» عضویت شورای عالی
امور اسلامی مصر، ریاست مؤسسه بین‌المللی
حفظ قرآن کریم و عضویت کمیته عالی قرآن کریم وزارت اوقاف مصر را بر عهده داشت و در طول حیات خود نشان‌های عالی کشورهای لبنان، سوریه، فلسطین، ترکیه، سومالی، پاکستان،‌امارات و برخی کشورهای دیگر اسلامی را دریافت کرد.
وی که از دوستداران اهل بیت(ع) بود،
یکی از علاقه‌مندان جدی انقلاب اسلامی و به‌ویژه
مقام معظم رهبری به حساب می‌آمد و رهبر معظم انقلاب اسلامی در توصیف شعیشع وی را
«پیر قرآن کریم» و «کسی که عمرش را با قرآن گذرانده است» نامیده‌اند.

*  درگذشت «احمد ابراهیمی» پیشکسوت آواز ایرانی (1392ش)

* 6 رمضان درگذر تاریخ

*  نزول کتاب مقدس تورات
بر «حضرت موسی بن عمران»
 به نقل از نبی اکرم(ص)
اشاره:
تورات، لفظ عربی شده کلمه «تورا» به زبان عبری است که به‌معنای تعلیم و آموزش یا ارشاد است، یهودیان آن را ناموس، شریعت و قانون می‌دانند، اما «تورات» در متداول‌ترین کاربرد، نام پنج سفر کتاب اول عهد عتیق (تورات) و از کتاب مقدس یهودیان است که به «اسفار خمسه» نیز مشهور است.
 واژه تورات، گاه بر کل«عهد عتیق» اطلاق می‌شود. این تورات را به عقیده یهودیان، خداوند از طریق موسی کلیم‌الله،
 یکی از پیامبران اولوالعزم(صاحب کتاب)
در کوه سینابه بنی اسرائیل در پنج کتاب (سفر) ابلاغ کرده است.
 از همین‌رو، اعتقاد به آسمانی بودن تورات
 از ضروریات دین یهود است بیش‌تر یهودیان معتقد هستند که تورات به دو صورت کتبی و شفاهی،
در مدت چهل سال اقامت بنی اسرائیل در بیابان
 بر موسی نازل شد و او آن را بر قوم خود آموخت و این مطالب
 بر سطح دو لوح سنگی بود.
در این کتاب (تورات) که دستورات اصلی مربوط به راه و رسم زندگی اخلاقی
 و جسمانی آمده است، از ابتدای آفرینش شروع و
 با بیان مرگ حضرت موسی (ع)، قبل از تسخیر کنعان توسط بنی اسرائیل، تمام شده است.
باید گفت کهیکی از مجموعه کتاب‌های دینی یهودیان که به اختصار «تنخ»
 می گویند، «تورا» یا «اسفار خمسه» معروف
به شریعت حضرت موسی است.
این پنج سفر کتاب اول یا این پنج کتاب سفر از کتاب مقدس
 عبارت‌اند از:
۱- سفر تکوین یا پیدایش؛ در اینجا داستان آفرینش جهان و سلسلةالنسب انسان،
 سرگذشتی از آدم و حوا، نوح، ابراهیم، لوط، اسماعیل، اسحاق، یعقوب و فرزندان اوست و با سرگذشت مرگ حضرت یوسف (ع) به پایان می‌رسد.
 ۲- سفر خروج؛ در اینجا مطالبی چون ماجرای بردگی بنی اسرائیل در مصر، تولد و پیامبری حضرت موسی (ع)،
 خروج بنی اسرائیل از مصر و سرگردانی آن‌ها در بیابان است. در این سفر خروج، احکام بسیاری گفته شده و اعطای ده فرمان یا «احکام عشره» به حضرت موسی (ع)
 در همین بخش است.
۳- سفر لاویان؛ شامل احکام دینی و شرعی و آداب وقواعدی است که درواقع به‌منزله کتاب راهنمای کاهنان
 بنی اسرائیل از «سبط لاوی» و آداب عبادت
 در معبد و حدود طهارت و پاکی و نهی از زنا با محارم وسایر روابط جنسی و اوقات مقدس و اعیاد خاص است.
 ۴- سفر اعداد؛ شامل مسافرت بنی اسرائیل
در دشت (بیابان) و حوادثی که بین راه مصر و سرزمین موعود
 بر این قوم گذشت و فتح اراضی کنعان است. ۵- سفر تثنیه؛ تکرار شرائع و مقررات و
فرمان‌های اسفار قبلی از زبان حضرت موسی (ع) خطاب به بنی اسرائیل به‌طور اختصار و تعیین یوشع به‌عنوان
 رهبر بنی اسرائیل و درنهایت، درگذشت حضرت موسی (ع) پیغمبر است و چون تکرار احکام و گزارش‌های قبلی است، گاه آن را «تکرار تورات» یا «تورات مکرر» گویند. در سنت یهودیت و مسیحیت، تورات را
به موسی (ع) نسبت می‌دهند ولی چنین برداشتی ندارند که عین الفاظ تورات،
وحی الهی است.
لذا از این نظر با مسلمانان فرق دارند، زیرا مسلمین تورات تحریف نشده را
 عین وحی الهی می‌دانند. کلمه تورات ۱۸ بار و عناوین دیگری از آن مانند کتاب صحف موسی (ع) و... در قرآن ذکر شده است. قرآن کریم تصریح دارد که خداوند تورات را به‌وسیله وحی بر موسی علیه‌السلام نازل کرده، سوره‌های آل‌عمران آیه ۳، سوره مائده
 آیه ۴۴ در قرآن گفته شده که حضرت عیسی مسیح (ع) و پیامبر اسلام (ص) تصدیق‌کننده آن هستند.
 سوره‌های مائده آیه ۴۶ و سوره صف آیه ۶۱ و
 در آیه ۵ سوره جمعه آمده است: کسانی که تورات بر آن‌ها
عرضه شده و سپس حق را چنان‌که باید و شاید به‌جای نمی‌آورند، مانند درازگوشی هستند که کتاب‌هائی حمل می‌کنند
 و نکته مهم که در قرآن اشاره شده این‌که یهودیان انتظار پیغمبر آخرالزمان
حضرت محمد (ص) را داشته و وصف او را در تورات داشتند. (سوره اعراف آیه ۱۵۷)
 • تحریف یا تغییر و در لغت به معنی گردانیدن سخن و خصوصاً درمورد تغییر دادن کتاب است.
تحریف در تورات، ریشه در قرآن کریم دارد که تأکید شده است که کتاب‌های آسمانی یهودیان و مسیحیان (تورات و انجیل) تحریف شده است.
 آیه ۷۵ سوره بقره: گروهی از یهودیان کلام خدا رامی‌شنوند و به‌رغم این‌که آن را می‌فهمند، تحریفش می‌کنند.
آیه ۷۹ سوره بقره، آیه ۷۸ سوره آل‌عمران، همین معنا را دارد که کسانی به دست خود، کتابی می‌نویسند و می‌گویند که از جانب خداست.
 آیه ۴۶ سوره نساء و آیه ۱۳ سوره مائده، به مسئله
 تحریف کلام از جانب اهل کتاب اشاره دارد.
آیه ۴۱ سوره مائده،باز همین نکته را با تعبیر دیگری آورده است. در مصادیق این تحریف به موضوعات مختلفی اشاره شده که باید در قسمت مربوطه مطالعه شود.
 فقط یک موضوع تحریف شده مهم را در اینجا بیان می‌کنیم و آن، وصف
پیغمبر اسلام (ص) و بشارت به پیامبری اوست. همچنان‌که در قرآن هم بیان شده، در تورات و انجیل هم آمده ولی یهود و نصارا،
آن را تحریف کردند. بنا به نظر علامه طباطبائی رحمةالله علیه:
 از آیه ۴۳ سوره آل‌عمران این‌طور برمی آید که توراتی که
 اینک در دست یهودیان است، شامل بخشی از تورات واقعی است که بر موسی (ع) نازل شده و بخشی از آن هم
 دچار تحریف و تغییر شده است.
*  درگذشت «ابو یعلی محمدبن حسن شریف جعفری» عالم نامی قرن پنجم(463 ق)
اشاره:
ابویعلی محمد بن حسن شریف جعفری، از نوادگان جعفر طیار
 بود که از متکلمان شیعه در بغداد به شمار می‏رفت. وی پس از تکمیل مقدمات نزد علمای خاندان خویش،
 به حوزه‏ی درس شیخ مفید ملحق گردید و از حواریین و اصحاب خاص استاد شد. جعفری پس از رحلت شیخ مفید،
 کرسی تدریس و فتوی و رهبری شیعیان را در بغداد
به دست گرفت. از این عالم ربانی آثار بسیاری بر جای مانده
 که نَزهةُ النّاظر و تنبیهُ الخاطر، اخبار المُختار و
 ایمان آباءُالنّبی(ص) و... از آن جمله‏اند.

*  رحلت فقیه جلیل
«حمزة بن عبدالعزیز دیلمی»
(463 ق)
اشاره:
ابویعلی حمزة بن عبدالعزیز دیلمی طبرستانی
 معروف به «سَلاَّر»، فقیه بزرگ شیعه و از شاگردان شیخ مفید
 و سید مرتضی علم الهدی است. شیخ ابوعلی طوسی فرزند شیخ الطائفه، ابوالمکرّم مبارک بن فاخرِ نحوی، ابوالصلاح حَلَبی و ابوالفتح کراجکی و دانشمندان دیگر، از جمله شاگردان این عالم بزرگ به شمار می‏آیند. او از طرف سیدمرتضی، منصب حکومت شرعیه و
 فصل خصومات و مرافعات دینی در حَلَب داشت.
 الابواب و الفصول، التَّقریب، المَراسِمُ العَلَویّه و الاحکامُ النَّبویَّه از اوست. مدفن سلاّر دیلمی در نزدیکی تبریز واقع است.

      * 23 ژانویه در گذر تاریخ

* وقوع اولین جنگ میان
نیروهای انگلیسی و هندی در بنگال (1757م)

* واگذاری بندر مهم اسکندرون سوریه به ترکیه توسط فرانسوی ‏ها (1939م)

* تأسیس اولین پارلمان جهان
در ایسلند (920م)

* آغاز قیام تاریخی «ژان کالون»
مصلح معروف مذهبی در ژنو (1536م)

* تولد «پیترو متاسْتازْیو» ادیب و نویسنده معروف ایتالیایی (1698م)

* روز ملی «لوکزامبورگ»