نتایج یک بررسی بی سابقه پزشکی نشان می دهد حضور طولانی مدت فضانوردان در فضا می تواند به ایجاد تغییراتی در ساختار مغز آنها منجر شود.
به گزارش خبرگزاری مهر، گرچه ۵۴ سال از اعزام نخستین فضانوردان به فضا می گذرد اما ناسا همچنان درحال یادگیری حقایقی علمی درخصوص تأثیر شرایط فضا بر سلامت انسان است.
هم اکنون آژانس فضانوردی آمریکا درحال بررسی دقیق تأثیر حضور طولانی مدت در فضا بر سیستم بینایی فضانوردان است و در فازی پیچیده تر این تأثیرگذاری را بر سیستم مغزی آنها نیز مورد بررسی قرار می دهد.
نتایج بررسیهایی که تاکنون بر روی موشهای آزمایشگاهی صورت گرفته نشان می دهد حضور طولانی مدت در جایی که جاذبه اندکی وجود داشته و همواره در معرض امواج کیهانی قرار دارد می تواند اثرات مخربی بر مغز داشته باشد.
بر این اساس مشخص شده موشهای آزمایشگاهی که در معرض پرتوهایی شبیه پرتوهای کیهانی قرار می گیرند در مقایسه با موشهای سالم کمتر حس کنجکاوی دارند که این مسأله می تواند متأثر از پرتوهای کیهانی باشد.
نتایج این بررسی گرچه تاحدودی نگران کننده است اما به گفته محققان ناسا که آن را انجام داده اند جای هیچگونه نگرانی درخصوص وضعیت سلامت ساکنان ایستگاه فضایی بین المللی نیست چون میدان مغناطیسی زمین همچون سپری در برابر این پرتوها عمل می کند.
با این حال نکته اصلی مربوط به آینده می شود، جایی که ناسا و سایر غولهای نوظهور در زمینه اکتشافات فضایی در نظر دارند تا با اعزام انسان به جایی فراتر از ایستگاه فضایی بین المللی خبرساز شوند.
محققان ناسا هشدار می دهند قرار گرفتن در معرض پرتوهای کیهانی آن هم برای مدتی طولانی (سفرهای طولانی مدت فضایی نظیر سفر به مریخ ممکن است سالها به طول انجامد) به ایجاد تغییراتی در ساختار مغز منجر شود.