اخترشناسان برای اولین بار توانستند تصاویری سه بعدی از سرنوشت یک ستاره پس از وقوع انفجار ستاره‌ای بزرگ یا ابرنواختر را به ثبت برسانند .
تیمی از اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ VLT در شیلی به مطالعه ابرنواختر 1987A در فاصله 168 هزار سال نوری از زمین پرداخته و تصاویری سه بعدی از آن را به ثبت رساندند.
به گزارش خبرگزاری مهر، تصاویر سه بعدی این ابرنواختر که اولین بار در سال 1987 رصد شده، نشان می‌دهد این انفجار ستاره‌ای در برخی از جهت‌ها نسبت به جهت‌های دیگر قوی‌تر و سریع‌تر بوده که این عدم تقارن شکلی غیر عادی برای ابرنواختر به وجود آورده و منجر به امتداد یافتن بیشتر بخشهایی از آن به سوی فضای خارج شده است.
این پدیده به واسطه برخی از مدلسازی‌های رایانه‌ای از این ابرنواختر پیش‌بینی شده بود که نشان می‌دادند طی این انفجار ستاره‌ای، ناپایداری عظیمی به وجود می‌آید.
رصدهای انجام شده بر روی SN 1987A با استفاده از ابزار SINFONI رصدخانه جنوبی اروپا در تلسکوپVLT در شیلی انجام گرفته است. اولین موادی که از این انفجار به سمت خارج پرتاب شد سرعتی برابر 100 میلیون کیلومتر بر ساعت داشته‌اند، سرعتی که نسبت به سرعت یک جت مسافربری صدهزار بار بیشتر است.
اما حتی در چنین سرعت خاق‌العاده ای نیز این مواد برای رسیدن به حلقه‌هایی از گازها و غبار که حین مرگ ستاره در اطراف آن به وجود آمده است 10 سال را سپری کرده‌اند.
تصاویر سه بعدی همچنین موجی درخشان و کوچک‌تر از مواد را نشان می‌دهد که با سرعتی 10 برابر کندتر در حرکت بوده و حرارت آن به واسطه عناصر رادیواکتیوی که از انفجار حاصل شده‌اند، در حال افزایش است.