*  26 اسفند در گذر تاریخ

* رحلت یادگار امام
حجت الاسلام و المسلمین
«حاج سیداحمد خمینی» (1373 ش)
اشاره:
حجت‏الاسلام و المسلمین حاج سیداحمد خمینی در 24 اسفند سال 1324 شمسی در بیت علم و عرفان و فضیلت و مجاهدت، در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. پس از پایان دوره دبیرستان و به هنگام تبعید والد معظمش حضرت امام خمینی(ره) به نجف اشرف، به تحصیل علوم اسلامی پرداخت و مدارج علمی را پیمود. حاج سید احمد پس از شهادت برادر بزرگوارش آیت‏الله سیدمصطفی خمینی، مسؤولیت اصلی ارتباط امام امت با یاران انقلاب را به عهده گرفت و تا پیروزی انقلاب اسلامی و پس از استقرار نظام اسلامی، این ارتباط را کاملاً حفظ نمود و در تمامی لحظات در کنار حضرت امام بود.
ایشان پس از ورود به کشور و پیروزی انقلاب اسلامی، به عنوان رئیس دفتر امام، بخشی از مسئولیت‏های خطیر ایشان را برعهده گرفت و در خلال این مدت، با قوت و به خوبی، از ایفای وظایف محوله برآمد. همچنین با شروع جنگ، کسب اطلاعات دقیق روزمره از آخرین وضعیت جنگ و آخرین اخبار از شرایط سیاسی و اجتماعی جامعه و موضع‏گیری افراد و گروه‏ها در قبال جنگ، تنظیم و جمع‏بندی اطلاعات و رساندن به موقع این اخبار به حضرت امام، مسئولیتی بود که مرحوم حاج احمد خمینی آن را با مدیریت عالی خود انجام می‏داد. ایشان پس از رحلت جانگداز
 امام خمینی(ره)، به عضویت مجلس خبرگان
رهبری و نمایندگی مقام معظم رهبری در شورای عالی امنیت ملی کشور برگزیده شد و تولیت مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی را برعهده گرفت. ارتباط حاج سیداحمد با
امام خامنه‌ای بسیار گرم و زبانزد همگان بود و از یاران صدّیق رهبر انقلاب و مورد احترام همه ملت ایران بود. این روحانی مجاهد سرانجام پس از چند روز بیماری حاد، در
 26 اسفند 73 در 49 سالگی دار فانی را وداع گفت و طی مراسم باشکوهی در جوار مزار پدر ارجمندش مدفون گردید.

* ارتحال آیت ‏الله «احمد پایانی اردبیلی» (1375 ش)
اشاره:
آیت‏الله احمد پایانی اردبیلی استاد برجسته و معروف حوزه علمیه قم و چهره شهیر علم و فضل و تقوا، در سال 1306 (1346 ق) در اردبیل به دنیا آمد.  در
20 سالگی راهی قم شد و از محضر
 آیات عظام بهره برد.
آیت‏الله پایانی از ابتدای شروع مبارزات ضدرژیم به رهبری حضرت امام خمینی (ره)، به پیکار با دستگاه پهلوی پرداخت.  ایشان پس از پیروزی انقلاب نیز از مدافعان انقلاب بود و از تأیید و پشتیبانی مواضع امام دریغ نمی‏کرد. از این عالم بزرگوار تألیفات متعددی بر جای مانده که حاشیه کفایةُالاصول، تقریرات آیت‏الله بروجردی و حجت کوه کمره‏ای و شرح مکاسب و... از آن جمله‏اند. سرانجام این عالم وارسته در
 26 اسفند 1375ش برابر با 6 ذیقعده 1417 ق در 69 سالگی دارفانی را وداع گفت و در کنار استاد خود، محقق داماد در حرم حضرت معصومه(س) آرمید.

*  26 جمادی الاولی در گذر تاریخ

* درگذشت «ابن طیفور» نویسنده و شاعر عرب(280 ق)
اشاره:
ابوالفضل احمدبن ابی طاهر طیفور بغدادی معروف به ابن طیفور، آثاری از خود به یادگار گذاشته که: القابُ الشُّعراء، تاریخ بغداد، الفُصُول المُختارَه و دیوان اشعار از آن جمله است. ابن‏طیفور سرانجام در 76 سالگی در بغداد وفات یافت و در مقبره‏ی باب الشامِ آن شهر مدفون گشت.

*قتل «تگودار احمد» ایلخان مسلمان مغول (683 ق)
اشاره:
تگودار پس از به سلطنت رسیدن در
سال 681 ق، بر اثر معاشرت با مسلمانان، به دین اسلام درآمد و خود را سلطان احمد خواند. تگودار چون متدین به دین اسلام بود، با پادشاه مصر صلح کرد، اما ارغون و دیگر شاهزادگانِ مغول، این امر را بهانه ساخته، توطئه‏ای علیه تگودار به راه انداختند و سر به طغیان برداشتند. این توطئه با شکست ارغون پایان یافت ولی چون تگودار هنوز از ارغون بیم داشت وی را به خدمت خواست و نوازش کرده و به حکومت خراسان باز گردانید. ارغون از پای ننشست و به کمک اُمرای مغول، در شبی که سلطان مست بود!!! به اردوی او ریختند و قصد جانِ او کردند. در این ماجرا تگودار احمد از مهلکه جانِ سالم به در بُرد و به آذربایجان گریخت. او در حین فرار دستگیر شد و به امر ارغون خان در
26 جمادی الاولی سال 683 ق، ستون فقرات او را شکسته و بدین ترتیب او را به قتل رساندند، زیرا طبق رسوم مغول، شاهزادگان را می‏بایست بدون این که خونشان ریخته شود اعدام نمایند.

* رحلت محقق کبیر و فقیه شهیر «میرزا محمد حسین نائینی» مرجع و زعیم حوزه و مجاهد دوران مشروطه (1355 ق)
اشاره:
آیت الله میرزا محمدحسین نائینی در
سال 1277 ق در شهر نائین به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى حوزوی خود را در زادگاه خویش گذراند و در هفده سالگی به شهر اصفهان هجرت کرد و سپس در سال 1303 ق به عراق رفت. میرزای نائینی در آغاز ورود به عتبات، پس از زیارت بارگاه ملکوتی
امام علی(ع) راهی سامرا شد و در محضر درس مرجع کبیر و فقیه جلیل، میرزا محمدحسن شیرازی حاضر گردید. او همچنین در درس آیات عظام سیدمحمد طباطبایى فشارکی و سیداسماعیل صدر حضور یافت و در نجف به حلقه‏ درس ملاحسینقلی همدانی پیوست. پس از مدتی، میرزای نائینی در کنار تدریس، در جلسه‏ علمی آخوند خراسانی حاضر شد و از محرمان اسرار وی گردید. میرزا با مقام والای علمی، سیاسی و معنوی خود، شاگردان فاضل و آگاهی را به عالم اسلام عرضه کرد که از آن جمله حضرات آیات: سیدمحسن طباطبایى حکیم، سیدجمال‏الدین گلپایگانی، سیدمحمد حجت کوه کمره‏ای، سیدمحمدهادی میلانی، شیخ محمدتقی آملی، سیدابوالقاسم خویى، علامه‏ی طباطبایى، میرزا هاشم آملی و
ده‏ها تن دیگر، از پرورش یافتگان درس مکتب این عالم برجسته می‏باشند. ایشان همچنین با حضور خود، نهضت مردمی مشروطه در ایران را تأییدکرد. آیت الله نائینی کتاب «تَنبیهُ الاُمّه» را در بحران انقلاب مشروطه در سال 1327 ق به زبان فارسی نوشت و از سوی آیت الله مازندرانی و آیت الله آخوند خراسانی مورد تأیید قرار گرفت. این کتاب درباره‏ی انواع استبداد و حکومت‏های خودکامه‏ی شاهان مستبد و هغممچنین وظایف علما و فقها در قبال دین و اوضاع ایران در دوران قاجاریه نگاشته شده است. سرانجام میرزا محمدحسین نائینی پس از عمری تلاش و خدمت، در 26 جمادی الاولی سال 1355 ق در 78 سالگی به جوار رحمت ایزدی پیوست و پس از تشییعی باشکوه و اقامه‏ی نماز توسط آیت‏الله سیدابوالحسن اصفهانی، در کنار حرم مطهر حضرت علی(ع) به خاک سپرده شد.

*  17 مارس  در گذر تاریخ

* فتح «بیت‏المقدس» توسط مسلمانان در زمان خلیفه دوم (636م)

* امضای «معاهده بروکسل» پس از پایان جنگ جهانی دوم (1948م)

* درگذشت «ایرن‏کوری» فرزند «ماری کوری» کاشف رادیواکتیویته مصنوعی (1956م)

* روز ملی «ایرلند»