درگذشت قاضى عبدالعزيز حلبى (ابن البراج ) در سال 481 هجري قمري
خلاصه ای از زندگی این بزرگ مرد عرصه دین و دانش:
ولادت: شيخ ابوالقاسم عبدالعزيز بن نحرير بن عبدالعزيز بن البراج، حدودا سال 401 هجری قمری در مصر متولد شد.
تحصيلات: تـحـصيلات خود را ابتدا در زادگاه خويش، سپس در بغداد ادامه داد تا اينكه يكى از فقهاى نامدار شيعه در عصر خويش گرديد او از علم وسيع و اطلاعات شايسته در زمـيـنـه فـقـه و عـلـوم اسـلامى بر خوردار بوده است.
اساتيد:
قـاضـى عـبدالعزيز حلبى معروف به ابن البراج شاگرد سيد مرتضى و شيخ طوسى است.
تأليفات: او تأالـيـفـات مـتـعدد و نوشته هاى پربارى در فروع فقهى دارد كه از آن ميان مى توان موارد زير را نام برد.
1 ـ جواهر الفقه : اين كتاب در چند جلد به نام (جوامع الفقه ) چاپ شده است.
2 ـ روضة النفس در احكام عبادات.
3 ـ شرحى بر جمل العلم و العمل علم الهدى (استاد خويش ).
4 ـ عماد المحتاج في مناسك الحج.
5 ـ الكامل.
6 ـ المعالم.
7 ـ المعتمد.
8 ـ المنهاج.
9 ـ الموجز.
10- المهذب.
11- المقرب.
12- حسن التصريف.

گفتار بزرگان: صـاحب ريحانة الادب درباره او مي گويد : شيخ عبدالعزيز بن براج شامى حلبى طرابلسى، كنيه اش ابـوالـقـاسم، ملقب به قاضى، موضوف به عزالدين و عزالمؤمنين، ازاكابر فقهاى اماميه اواخر قرن پـنـجـم هجرت، از وجوه و اعيان ايشان و از تلامذه سيد مرتضى علم الهدى بود، ماهى هشت دينار (طـلاى مـسكوك هيجده نخود) از طرف سيد شهريه داشت به جهت تلمذ و انسى كه با او داشته اسـت، او را خـلـيـفـة الـمـرتضى گفته اند ابن براج از اساتيد معظم خود، سيد مرتضى و ابوالفتح كـراجكى روايت كرده است و از راويان او شيخ عبدالجبار مفيد رازى است كه در ولايت رى، فقيه اماميه بوده است و جمعى از اكابر وقت نيز از او روايت مى كنند قضاوت او در طرابلس بيست يا سى سال ادامه داشته، به همين جهت به لقب قاضى شهرت يافته است.
وفات: او پـس از تلاش فراوان و مجاهدت خستگى ناپذير در راه تبليغ و اجراى احكام اسلام، شب جمعه 9 شعبان 481 هجری قمری در هشتاد سالگى در طرابلس در گذشت و با شكوه و احترام لازم مدفون گرديد.

درگذشت شيخ سَعْدالدّين اِبْن بَرّاج طرابلسي معروف به عِزُّالمؤمنين در سال 481هجري قمري
«شيخ سَعْد الدّين اِبْن بَرّاج طرابلسي» معروف به عِزُّالمؤمنين از علماي نامدار اماميه و مايه اعتبار شيعه در سال 481هجري قمري در طرابلس بدرود حيات گفت. او در مصر زاده شد و همانجا به تحصيل پرداخت و چون مدتي منصب قضاوت طرابلس شام را به عهده داشت به طرابلسي معروف شد. وي ازجمله برجسته‏ترين شاگردان سيّد مرتضي عَلَم الهُدي بود و پس از فوت وي در مجلس درس شيخ طوسي به شاگردي پرداخت. ابن براج از دانشمندان پرآوازه و معتبر شيعي است كه آراء و نظرات او پيوسته مورد توجه فقهاي بزرگ بود و غالباً به نظريات او اشاره شده است. وي ازجمله نويسندگاني است كه به نوشتن كتابهايي درفقه و كلام همت گماشت. كتاب الجَواهر او كه شامل 820 پرسش و پاسخ درباره مسائل فقهي است بسيار معتبر مي‏باشد. از ديگر آثار منسوب به اِبْن بَرّاج مي‏توان به «المَكامِل درفقه، المَعالِم، المِنْهاج و المُهَذّب» اشاره كرد.

درگذشت ابُوالْبَرَكات عَبْدُالرَّحمن بْن محمّد معروف به اِبْن اَنْباري در سال577 هجري قمري
« ابُوالْبَرَكات عَبْدُالرَّحمن بْن محمّد» معروف به «اِبْن اَنْباري» نحوي، محدث و لغت شناس بغدادي در سال577 هجري قمري ديده ازجهان فروبست. او تحصيلات خود را درمدرسه نظاميه بغداد به پايان رساند و به دليل كثرت معلومات و كسب مدارج عالي درهمان مدرسه به تدريس مشغول گشت. كتابها و رساله‎هاي بسياري را به ابوالبركات نسبت داده‎اند كه مي‎توان به سه گروه چاپي، خطي و كتابهايي كه مفقود شده‎اند تقسيم كرد. ازجمله آثار ابن انباري كتب «اسرارُالْعَرَبيَّه، هِدايَةُ الذاهِب في مَعْرفةِ الْمَذاهِب و الايضاحُ فِي النَّحْو» را مي‎توان نام برد.