در سال‏هاي بعد از جنگ جهاني دوم، فرانسه گرفتار بحران‏هاي سياسي گوناگوني بود. هيچ حزبي اكثريت مطلق پارلماني را نداشت تا بتواند دولتي با ثبات را تشكيل دهد. كابينه‏هاي ائتلافي نيز چنان متزلزل بودند كه قدرت گذراندن لوايح را در پارلمان فرانسه نداشتند. در ادامه اين جريان‏ها، زماني كه دولت وقت فرانسه سقوط كرد، ژنرال شارل دوگل، كه در زمان جنگ، رياست دولت آزاد فرانسه را در لندن برعهده داشت طي انتخاباتي كه در نوامبر 1958م صورت گرفت به رياست جمهوري آن كشور برگزيده شد. دوگل در زماني به قدرت رسيد كه اختلافات داخلي، فرانسه را به نابودي تهديد مي‏كرد. وي طرح قانون اساسي جديدي تهيه كرد كه به موجب آن، رئيس جمهور، قدرتي برابر قوه مقننه داشت. اين طرح مورد تاييد ملت فرانسه قرار گرفت و به اين ترتيب از هشتم ژانويه 1959، جمهوري پنجم فرانسه به رهبري دوگل آغاز به كار كرد.