به گزارش خبرگزاری مهر، ناسا در نظر دارد تا سال ۲۰۳۰ نخستین سفر همراه با بازگشت را به سوی مربخ انجام دهد. تاکید بر "با بازگشت" از این نظر انجام میگیرد چون شرکتهای خصوصی نظیر "مارس وان" در نظر دارند تا قبل از سال ۲۰۲۵ نخستین سری از انسانها را راهی سفری به این سیاره کنند که هیچ بازگشتی در کار نخواهد بود. درحقیقت این شرکت با اعلام اینکه بشر هنوز به فناوریهای لازم جهت پرتاب فضاپیما از جرم فضایی به سمت زمین دست نیافته است، بر اجرای پروژه سفر بیبازگشت به مریخ تاکید میکند.
پرتاب موفقیتامیز اوریون گرچه از هر حیث یک موفقیت تاریخی به شمار میآید اما به دلیل مشکلات مالی و محدودیتهای بودجهای، ناسا تا سال ۲۰۱۸ پرتاب دیگری نخواهد داشت. همچنین از هماکنون اعلام شده که پرتاب بعدی پس از سال ۲۰۱۸ در سال ۲۰۲۱ خواهد بود.
مقایسهای آماری گویای بسیاری از واقعیتهاست. در دهه ۶۰ میلادی و همزمان با اوج هنرنمایی آپولوها در رساندن انسان به ماه، چهار درصد کل بودجه فدرال آمریکا به ناسا تعلق داشت حال آنکه این رقم در حال حاضر یک دهم آن یعنی نزدیک به چهار دهم درصد کل بودجه سالانه آمریکاست.
انجام مقایسههای بیشتر گویای واقعیتهای تامل برانگیزتری است. نخستین پرتاب آزمایشی آپولو در سال ۱۹۶۶ انجام شد. در ادامه و تا پیش از نخستین پرتاب سرنشیندار آن در سال ۱۹۶۸، پنج پرتاب آزمایشی دیگر نیز انجام شد. در چهار سال اول آغاز برنامه پرتاب آپولوها در مجموع ۱۳ مأموریت صورت گرفت. به عصر شاتلها میرویم. آن موقع هم ناسا حال و روز نسبتا خوبی داشت بهطوریکه درحدفاصل سالهای ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۵، شاتلها ۲۳ بار زمین را به مقصد فضا ترک کردند. اما حالا که نوبت به اوریون رسیده، محدودیتهای مالی مدیران ارشد ناسا را در تنگنا قرار داده به طوریکه تنها دو پرتاب بدون سرنشین آزمایشی انجام خواهد شد.
شواهد حکایت از آن دارد که ناسا پولی برای توسعه سریع برنامه اوریون ندارد. گرچه نخستین پرتاب نسل آتی فضاپیماهای سرنشیندار ناسا با موفقیت صورت گرفت اما تا چهار سال دیگر اتفاق هیجان انگیز دیگری در برنامه اوریون روی نخواهد داد.