ترکی | فارسی | العربیة | English | اردو | Türkçe | Français | Deutsch
آخرین بروزرسانی : دوشنبه 1 دي 1404
دوشنبه 1 دي 1404
 لینک ورود به سایت
 
  جستجو در سایت
 
 لینکهای بالای آگهی متحرک سمت راست
 
 لینکهای پایین آگهی متحرک سمت راست
 
اوقات شرعی 
 
تاریخ : سه شنبه 4 آذر 1393     |     کد : 81106

چهارشنبه5آذر1393-3صفر 1436 -26نوامبر2014

شهید غلامرضا کارگر در 9 اسفند ۱۳۴۰ش در محله شهیدیه در جمع یک خانواده مذهبی و متدین در شهرستان میبد چشم به جهان هستی گشود.


* 5 آذر در دفاع مقدس

* شهادت شهید غلامرضا کارگر (1360ش)
اشاره:
شهید غلامرضا کارگر در 9 اسفند ۱۳۴۰ش در محله شهیدیه در جمع یک خانواده مذهبی و متدین در شهرستان میبد چشم به جهان هستی گشود.
غلامرضا، دوران کودکی خود را در دامن مادری مهربان و پدری باایمان سپری کرد و از همان کودکی آراسته
به اخلاق حسنه شد.
کارگر وقتی‌که به سن قانونی می‌رسد، جهت یادگیری علم راهی تنها دبستان شهیدیه می‌شود. او دوران دبستان را
در مدرسه دهستانی سابق سپری می‌کند و پس از آن، مجبور می‌شود درس را‌‌ رها نموده و به کسب درآمد بپردازد. غلامرضا چندی به زیلوبافی مشغول می‌شود و بدین‌وسیله به اقتصاد خانواده خود کمک می‌‌کند و
پس از آن، به یک کوره آجرپزی می‌رود و در آنجا
به کار مشغول می‌شود.
مدتی نیز به کار بنایی روی می‌آورد. از خصوصیات اخلاقی شهید کارگر می‌توان به این اشاره کرد که وی
بسیار مهربان بود و به والدین و اقوام و دیگران
احترام فراوان می‌گذاشت.
هنگامی‌که پسرخاله‌اش (شهید حسین کارگر)
به شهادت رسید، هروقت از خدمت مرخصی می‌گرفت، اول به دیدار خانواده پسرخاله‌ شهیدش می‌رفت.
 غلامرضا بسیار صبور بود و مشکلات و
سختی‌‌های زندگی را با صبر و مقاومت تحمل می‌کرد و خم به ابرو نمی‌آورد.
از لحاظ مذهبی می‌توان گفت که او نمونه یک انسان باایمان بود.
نمازهای خود را به‌موقع به‌جا می‌آورد و از انجام فرائض دینی غافل نمی‌شد.
او عاشق امام خمینی (ره) بود و عکس و اعلامیه‌های امام (ره) را نگه می‌داشت و درصورت امکان، توزیع می‌کرد. در جریان
به پیروزی رسیدن انقلاب شکوهمند اسلامی نیز در حد توان حاضر بود و در راهپیمایی‌ها و
تظاهرات شرکتی فعالانه داشت.
هنگامی‌که شهید کارگر به سن هیجده سالگی رسید، جهت انجام خدمت مقدس سربازی به عضویت ارتش جمهوری اسلامی ایران درآمد.
ورود او به خدمت مصادف با اولین ماه‌های تجاوز رژیم بعثی عراق به خاک عزیز ایران‌زمین بود.
شهید کارگر، دوره آموزش نظامی را چندی در کرمان و مدتی در مشهد گذراند و سپس
به عضویت لشکر ۷۷ خراسان درآمد.
او با عضویت در این لشکر، به جبهه‌های‌غرب و جنوب می‌رود و به نبرد با دشمنان اسلام و انقلاب می‌پردازد تا این‌که بالأخره در تاریخ پنجم آذرماه سال ۱۳۶۰ در
منطقه عملیاتی فتح «بستان» در حالت پدافندی
بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سن بیست سالگی
به فیض عظیم شهادت نائل می‌گردد.
پیکر پاک و مطهر شهید غلامرضا کارگر،    این سرباز
امام زمان (عج) چندی بعد به شهر میبد منتقل می‌شود و در یک روز پائیزی تا زادگاهش شهیدیه تشییع و به‌عنوان ششمین شهید این دیار به خاک سپرده می‌شود.

* 5 آذر در گذر تاریخ

* مرگ «محمدعلی فروغی» سیاستمدار و نخست وزیر
رژیم پهلوی (1321ش)
اشاره:
محمدعلی فروغی در سال 1254ش
به دنیا آمد و پس از مرگ پدر به «ذکاءالملک» ملقب گردید.
جد اعلای این خانواده از یهودیان بغداد بود که برای تجارت به ایران آمد و در اصفهان سکنی گرفت و مسلمان شد.
پدر فروغی از معاریف فرهنگی زمان خود به شمار می‏رفت که تحت تأثیر میرزا ملکم خان از پیشکسوتان ترویج فرهنگ غربی و فراماسونری در ایران
به شمار می‏رود. محمدعلی فروغی مشوّق احمدشاه قاجار برای استعفاء بود و در به قدرت رسیدن رضاخان و تأسیس
سلسله پهلوی، نقشی اساسی ایفاء کرد.
او نخستین رئیس الوزرای رضاخان بود که شانزده سال بعد نیز برای اولین بار
تاج پادشاهی را بر سر محمدرضا پهلوی نهاد.
فروغی معتمدترین شخصیت سیاسی ایران از نظر دربار لندن جهت پیشبرد
سیاست‏های استعماری بریتانیا در ایران محسوب می‏شد. او در تمام مراحل سیاست‏های ضداسلامی خود و رضاخان،
مورد حمایت مستقیم انگلیس قرار داشت.
فروغی همچنین در چندین دوره مجلس شورای ملی به نمایندگی برگزیده شد و
یک بار به ریاست آن رسید.
پس از فرار رضاخان، ذکاءُالملک،
عامل مهمی در کنترل اوضاع داخلی و
روی کار آوردن و تثبیت محمدرضا بود و توانست با وعده‏های توخالی، مردم را فریب دهد.
فروغی پنج بار وزیر امور خارجه، چهاربار وزیر دارائی، سه بار وزیر دادگستری، چهار بار وزیر جنگ، یک بار وزیر اقتصاد، یک بار کفیل نخست وزیر، یک بار رئیس مجلس شورای ملی و سه بار نخست وزیر شد.
محمدعلی فروغی سرانجام در
5 آذر 1321 ش، در 67 سالگی، هنگامی که وزیر دربار محمدرضا پهلوی بود، بر اثر
 سکته قلبی درگذشت. فروغی دارای دو چهره متضاد است. یکی سیاستمدار و دیگری دانشمند،
ادیب و فیلسوف.
وی علاوه بر اینکه آثار متعددی را پدید آورده است ولی در بعد سیاسی، از
افراد ذی نفوذ و مؤثر در تثبیت سلطنت استبدای پهلوی اول و دوم به شمار می‏رود.

* ورود پاپ پل ششم
رهبر کاتولیک های جهان
به تهران(1349ش)

* سربازان انگلیسی
خلیج فارس را تخلیه کردند.(1349ش)

* اوتانت دبیر کل سازمان ملل متحد بر اثر بیماری سرطان
در 67 سالگی درگذشت(1353ش)

* تشکیل بسیج مستضعفین
به فرمان «امام خمینی»(ره)
و روز بسیج (1358ش)
اشاره:
به دنبال پیروزی انقلاب، دست غارتگران استعمارگر از ایران قطع شد و منافع آنان
به خطر افتاد.
آنان از آن پس برای حفظ منافع خود به فکر مقابله با انقلاب افتاده و علیه آن
توطئه کردند.
یکی از خطراتی که انقلاب نوپای اسلامی را تهدید می‏کرد، حمله نظامی بود.
بنابراین حضرت امام خمینی(ره) در
پنجم آذرماه 1358 فرمان تشکیل
بسیج مستضعفین را صادر کردند و همگان را به تشکیل ارتش بیست میلیونی فرا خواندند.
این نهاد مردمی با داشتن نیروهای با ایمان، فداکار و پرتلاش که از متن جامعه برخاسته‏اند،
در تمام صحنه‏های انقلاب اسلامی به ویژه
در طول 8 سال دفاع مقدس ملت ایران، نقشی تعیین کننده داشته است.
در طول هشت سال دفاع مقدس، بسیج آن‏چنان درخشید که دشمنان اعتراف کردند قدرتی که در بسیج نهفته است، توان مقابله با ارتش‏های کلاسیک جهان را دارد.
بسیج، وظیفه جذب، آموزش و سازمان‏دهی نیروهای مردمی و اعزام آنها به جبهه‏های نبرد را برعهده داشت و توانست با سامان دادن
به نیروهای مؤمن و ارزشی، ارتشی مردمی را پی ریزی کند.
بسیج، اکنون نیز در عرصه‏های اجتماعی، فرهنگی و نظامی ایران اسلامی، با همان شور و نشاط اولیه، حضوری فعال دارد.

* 3 صفر در گذر تاریخ

* ولادت امام «محمد باقر(ع)» (57 ق)
اشاره:
حضرت امام محمد باقر(ع) امام پنجم شیعیان در مدینه به دنیا آمد. مادرش، فاطمه معروف به ام عبدالله، دختر امام حسن(ع) می‏باشد و
این امام از پدر و مادر علوی و هاشمی است.
ابوجعفر کنیه‏ی ایشان و باقر و باقرالعلوم نیز
از القاب آن حضرت می‏باشند.
ولید بن عبدالملک، سلیمان بن عبدالملک، عمر بن عبدالعزیز و هشام ابن عبدالملک
در زمان حیات آن امام همام حکومت می‏کردند.
اولاد بزرگوار آن حضرت را پنج پسر و دو دختر نقل کرده‏اند.
در زمان امام باقر(ع) علی‏رغم
هرج و مرج موجود به جهت تغییر
حاکمیت اموی به عباسی، زمینه‏ای برای
قیام علیه دستگاه جور فراهم نبود. با این حال
در این میان، قیام عِلمی، ممکن بود.
این حرکت علمی امام در حالی صورت گرفت که مُلاّهای درباری که متکی به زر و زور سلاطین بودند،
هر یک مذهبی از خود تراشیده، سبب انحراف
شده بودند.
امام باقر(ع) در آن دوران، مطالب علمی و اسلامی را بازگو می‏کرد و چنان در بسط علوم متبحّر بود که به باقرالعلوم یعنی
شکافنده‏ی دانش‏ها، معروف گردید.
این تلاش مقدس به حدی بود که
شیخ مفید آن را منحصر به فرد می‏داند و میزان ظهور علوم دین، آثار و سنت و
علوم قرآن، تاریخ و فنون آداب را در
این زمان، بی‏نظیر توصیف می‏کند.
اگر به روایات شیعه رجوع کنیم، خواهیم دید
که بیشترِ آنها از امام محمد باقر و
امام صادق علیهماالسلام است، زیرا امامانِ دیگر، مانند آن دو بزرگوار، برای
نشر حقائق مجال نیافته‏اند.

* وفات «سیده نفیسه»
عالمه‏ ی بزرگ اسلامی
(208 ق)
اشاره:
سیده نفیسه، دختر حسن بن زید
بن حسن بن علی بن ابی‏طالب همسر اسحاق مُؤْتَمَن و از زنان محدّثه می‏باشد. او در سال 145 ق درمکه متولد شد و
در مصر اقامت گزید.
پس از وفات شافعی، عالم بزرگ مسلمان،
جنازه‏اش را به خانه‏ی آن بانوی مجلّله برده و در آن‏جا نماز خواندند.
سیده نفیسه در مصر دار فانی را وداع گفت و مقبره‏اش زیارتگاه گردید.

* تولد «شیخ الرئیس ابوعلی سینا» فیلسوف و دانشمند
شهیر ایرانی در بخارا (370 ق)
اشاره:
فیلسوف و پزشک نابغه‏ی مسلمان ایرانی ابوعلی سینا ملقب به شیخ الرئیس،
حجة الحق و استاد استادان در بلخ به دنیا آمد.
وی با کمک هوش سرشار خود، به سرعت،
تعلیمات مقدماتی را آموخت و در ده سالگی کل قرآن را حفظ نمود. ابن سینا پس از فراگیری منطق، هندسه و نجوم، به فلسفه روی آورد و در علوم زمان خود، سرآمد عصر خود گردید. ابوعلی سینابه خاطر درمان نوح
بن منصور،پادشاه سلسله‏ی سامانی، توانست به کتابخانه‏ی دربار او راه یابد واز آن بهره ببرد.
ابن سینا مدتی را نیز به مشاغل دیوانی
از جمله وزارت گذراند. با این حال، مطالعه و تألیف کتاب از هر کاری برای
ابن سینا مطلوب‏تر بود. او نگارش کتاب را از
21 سالگی شروع کرد و در مدت 58 سال زندگی خود، آثار پر ارزشی بر جای گذارد که هنوز
مورد استفاده‏ی مجامع علمی واقع می‏شود.
از جمله کتاب‏های ابن سینا، قانون و شفا و اشارات است. این دانشمند در سال 428 ق وفات یافت و در همدان مدفون گشت.
* درگذشت
«محمد بن عبدالله» معروف به حاکم نیشابوری محدث
و فقیه مسلمان (405 ق)
اشاره:
محمد بن عبدالله مشهور به حاکم نیشابوری از
بزرگان محدثین و فقها و مورخین اسلام است. معروف است که وی با دو هزارتن از مشایخ در بلاد مختلف دیدار و مباحثه کرده و از آنان حدیث شنیده است.
ابوعبدالله در سال 359 ق قاضی نیشابور شد و در نزد شاهان آل‏بویه و سامانی حرمت و تقرب داشت.
کتاب معروف او در حدیث «المُسْتَدْرَکُ بَیْنَ الصحیحین» است. کتاب تاریخ نیشابور یا تاریخ
علمای نیشابور از تألیفات دیگر اوست.

* 26 نوامبر در گذر تاریخ

* زادروز ژان شاردن ،
ایران‏شناس مشهور (1643م)

* درگذشت
«آدام میتس‏ کیویچ»
شاعر و نویسنده برجسته لهستانی (1855م)

* درگذشت «هنری هِرْتْزْ» فیزیکدان و ریاضی‏دان
معروف آلمانی (1894م)

* سال‏روز تأسیس
جمهوری خلق مغولستان (1924م)

* درگذشت
دکتر جوزف یی مورای ،
مبتکر پیوند کلیه در جهان (2012م)


نوشته شده در   سه شنبه 4 آذر 1393  توسط   مدیر پرتال   
PDF چاپ چاپ بازگشت
نظرات شما :
Refresh
SecurityCode