زباله ، مشکل بسیاری از کشورهای جهان است و در ایران این مشکل از آن جا بیشتر می شود که دو ریختنی های زندگی انسان در سطح خیابان ها ، جوی آب ، معابر و کوچه ها توسط بسیاری از ما در نهایت بی توجهی رها می شود .

استاد مجید رضاییان مدرس روزنامه نگاری در حاشیه نشست آموزش مدیریت خبر در ایرنا در زمینه موفقیت های رفتارسازی گفت: در بسیاری از مدارس ژاپن فردی به عنوان بابای مدرسه وجود ندارد که پس از تعطیلی کلاس ها، وظیفه انجام نظافت را داشته باشد، بلکه این افتخاری برای دانش آموزان است که در این کار مشارکت کنند.

رضاییان اظهار کرد: در پایان ساعت کاری مدارس، آموزگاران و مربیان همراه دانش آموزان در یک مشارکت عمومی و غیرنمایشی با دستکش نظافت مدرسه را انجام می دهند تا روز بعد را با پاکی محیط آغاز کنند.

وی اظهار کرد: این رفتار و همگرایی افزون بر اینکه سبب می شود دانش آموزان ژاپنی بیشترین تلاش را برای تمیز نگهداشتن مدارس داشته باشند، یکی از بدترین برخوردها با یک دانش آموز خاطی یا کمتر فعال در امور درسی، محروم کردن از مشارکت در نظافت روزانه مدرسه است که همه سعی می کنند از آن پرهیز کنند.

این رویکرد ژاپنی ها وقتی معنا و ارزش بیشتری می یابد که هر روزه شاهد تلاش رفتگران سختکوش در تهران و شهرهای مختلف هستیم که مجبورند زباله های رها شده توسط ما را در معابر جمع کنند.

از سوی دیگر همیشه شاهدیم که مسیرهای آب رو شهری براثر انباشت زباله های رها شده توسط ما بویژه بطری های پلاستیکی آب و نوشابه، مسدود می شود و آن هنگام تازه سختکوشی رفتگران است که پس از ساعت ها این زباله ها را از زیر پل ها بیرون می کشند ولی ما باز هم همچنان زباله ها را رها می کنیم.

نکته سنجی استاد رضاییان می تواند بسیاری از ما را که هر روز خود زباله ساز و عامل رها کردن زباله در کوچه، خیابان ها، جوی ها و همچنین پرتاب کردن آن از داخل خودرو هستیم هوشیار کند.

از: هادی مولوی نیا