علم پزشكي آثار غذاهاي مختلف بر بدن را ارزيابي و سپس با توجه به اصالت تن در طبّ ظاهري، به كارها و غذاهاي مفيد براي بدن توصيه و از اعمال و خوراكي مضرّ نهي مي‏كند.
در طبّ باطني نيز با توجه به اصالت روح ملكوتي گفته مي‏شود كه رعايت تقواي الهي براي اين اصل اوّلي سودمند و سبب شكوفايي آن است و اين اصل اصيل، انسان را در فرق‏گذاري بين حق و باطل توانا مي‏كند: ﴿اِن تَتَّقوا اللّهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا﴾.(1) همان‏گونه كه در بُعد منفي گفته مي‏شود «ظلم و ستم، جفا به روح الهي است»، در بُعد مثبت نيز تقوا سبب بصيرت است.
در آيه ﴿واتَّقوا اللّهَ ويُعَلِّمُكُمُ اللّهُ﴾(2) نيز گرچه «يعلّمكم» جواب «إتّقوا» نيست، وگرنه مجزوم مي‏شد؛ امّا سياق نشان مي‏دهد كه تقوا با تعليم الهي رابطه دارد، بنابراين تعليم الهي و بصيرت ديني، هر دو نتيجه تقوا و نمودي از شكوفايي فطرت انساني در پرتو تعليم ديني است.

1.سوره انفال، آيه 29.
2.سوره بقره، آيه 282.
تفسير انسان به انسان، ص186