يک فيلم مستند انگليسي که در سال 1922 ساخته شده و به تازگي کشف شده است نشان مي دهد که تلفن همراه پيرتر از آن چيزي است که تاکنون تصور مي شد.
به گزارش مهر، به تازگي يک فيلم صامت قديمي در آرشيو شرکت فيلمسازي انگليسي "پثه" پيدا شده است که نشان مي دهد تلفن همراه برخلاف آن چيزي که تاکنون تصور مي شد حدود 90 سال قبل اختراع شده است.
اين شرکت فيلمسازي از نخستين سالهاي قرن بيستم و همزمان با اختراع صنعت سينما فيلمهاي خبري توليد مي کند.
در اين فيلم کوتاه صامت، نوشته هايي وجود دارند که نشان مي دهند شخصيت فيلم که زني به نام "اوا" است همراه با دوست خود "دنياي بي سيم را کشف مي کند".
اين زن با عبور از خيابان (به نظر مي رسد اين تصاوير در يک شهر آمريکايي گرفته شده باشند) به يک شير آتشنشاني مي رسد و يک دستگاه تلفن همراه بزرگ را که به شکل يک جعبه است با يک سيم به سر شير آتشنشاني متصل مي کند. طرف ديگر اين سيم به چتر متصل است که زن آن را باز مي کند و به نظر مي رسد به جاي آنتن عمل مي کند.
سپس به تلفخانه زنگ مي زند و از تلفنچي يک آهنگ درخواست مي کند. تلفنچي نيز در آن سوي خط گوشي خود را به بلندگوي يک دستگاه گرامافون نزديک مي کند و به اين ترتيب "اوا" به آهنگ مورد علاقه خود گوش مي دهد.
در حقيقت اين فيلم کوتاه نشان مي دهد که اولين دستگاه تلفن همراه دنيا نه تنها يک تلفن همراه ويژه برقراري تماس در حال حرکت بوده بلکه به نوعي بيانگر مفهوم دستگاههاي پخش کننده قابل حمل موسيقي نيز بوده است.
براساس گزارش تلگراف، مارک هريس سخنگوي اين شرکت فيلمسازي در اين خصوص گفت: "واقعا شگفت انگيز است که حدود 90 سال قبل نه تنها به فناوري تلفن همراه و موسيقي موبايل فکر شده بلکه اين انديشه مورد آزمايش نيز قرار گرفته است."
اعتقاد بر اين است که بين سالهاي 1910 و 1920 با اين نوع از فناوري اوليه بي سيم آزمايشاتي انجام شده است.
سري "سينه ژورنالهايي" که محتوي اين فيلمهاي خبري بودند Evés Film Review نام داشتند که به جامعه زنان اخبار و شگفتيهاي دنيا را نشان مي دادند. اين مجموعه فيلمها بين سالهاي 1921 تا 1933 در سينماهاي انگليس پخش مي شدند. داستان "تلفن همراه" چهل و يکمين فيلم خبري است که از اين مجموعه به نمايش درآمده است.
در زماني که هنوز تلويزيون اختراع نشده بود فيلمهاي خبري ساخته مي شدند و در سينماهاي خاصي به نمايش در مي آمدند. به اين فيلمهاي خبري "سينه ژورنال" (سينما- روزنامه) گفته مي شد. علاقه مندان اخبار تصويري نيز به اين سالنها مي رفتند و از تازه ترين اخبار روز (به ويژه اخبار مربوط به جنگهاي جهاني اول و دوم) آگاه مي شدند. بعدها با ورود تلويزيون، اخبار تلويزيوني (تله ژورنال) به خانه ها راه يافت.