چاقي يكي از معضلات زندگي‌هاي شهرنشيني شده است. استفاده از غذاهاي آماده يا همان فست فودها، نشستن پاي تلويزيون و رايانه براي زمان‌هاي طولاني و انجام بازي‌هاي كامپيوتري به جاي فعاليت منجر به چاقي در سنين پايين بسيار بيشتر از گذشته شده است.
براي برآورد چاقي از روش‌هاي متفاوتي استفاده مي‌شود. يكي از اين روش‌ها استفاده از (BMI (Body Mass Index است. در اين روش وزن فرد تقسيم بر قد به توان 2 مي‌شود. عدد به دست آمده براي برآورد ميزان چاقي و ميزان خطر بروز بيماري‌ها به كار مي‌رود.
بسياري از كودكان و نوجوانان دچار چاقي مفرط هستند. به بسياري از آنها ورزش و براي عده‌اي مصرف دارو و در جزئي از آنها جراحي به عنوان درمان يا كنترل چاقي توصيه مي‌شود. استفاده از تصحيح روش زندگي، روال رايج است. به علت وزن زياد انجام بسياري از فعاليت‌هاي بدني براي اين افراد دشوار است.
تعديل تغذيه روشي كارآمد به نظر مي‌رسد. با كاهش كالري روزانه مي‌توان از چربي‌هاي ذخيره شده در بدن استفاده كرد. اما در تحقيقاتي كه در ونكوور در سال‌هاي 2001 تا 2006 انجام شده بود، مشاهده شد كه نوجوانان چاق كمتر از افراد با وزن طبيعي و همسن با آنها مصرف كالري داشتند. با اين اوصاف، گاهي تنها روش پيشگيري و درماني براي كنترل چاقي رويكرد فعاليتي است.
استفاده از داروهاي كاهنده اشتها يكي از روش‌هاي ديگر مرسوم است كه در ايران جاي پايي پيدا كرده است. بسياري از كانال‌هاي ماهواره‌اي با داشتن نمايندگي فروش در ايران يا از طريق پيك‌هاي تلفني اقدام به فروش اين داروها مي‌كنند اما تحقيقات نشان مي‌دهد كه دارو بندرت در كنترل چاقي در سنين قبل از اتمام بلوغ، مفيد است.
از بين رفتن اشتها نه تنها مصرف كالري روزانه را كاهش مي‌دهد بلكه مي‌تواند با ايجاد اختلال در مصرف مواد پايه‌اي و ضروري كه قابل برداشت از بافت چربي بدن و ذخيره بدني نيست، منجر به سوء تغذيه در فرد شود.
همين اختلال در مواد پايه‌اي بدن در افرادي كه رژيم غير اصولي مي‌گيرند، صحت دارد. عده‌اي معتقد هستند اگر پس از تغيير در شيوه زندگي توسط فعاليت بدني و رژيم غذايي، كاهشي متناسب با سن ديده نشد، مي‌توان از روش‌هاي دارويي استفاده كرد.
جراحي از روش‌هايي است كه در برخي بيماران توصيه مي‌شود. جراحي مي‌تواند زمان توقف غذا را در معده يا حجم ذخيره غذا را كاهش دهد. جراحي به واسطه تداخل در جذب مواد غذايي مي‌تواند در جذب بعضي ازمواد مغذي و لازم در بدن اختلال ايجاد كند. از اين مواد غذايي مي‌توان به كلسيم اشاره كرد كه در سنين نوجواني براي ايجاد تراكم استخواني ارزشمند است.
جراحي براي نوجواناني توصيه مي‌شود كه BMI آنها 40 يا بيشتر بوده و داراي 2 يا بيشتر بيماري همزمان شديد وابسته به چاقي مانند ديابت يا آپنه (توقف تنفس) در خواب، باشند. اگر بيماري‌هاي همزمان بيمار شديد نباشد يا بيماري همزماني نداشته باشد، لازم است كه BMI بيمار بالاي 50 باشد. توصيه پزشكان انجام جراحي قبل از بروز عوارض است.
در بالغين با BMI بيش از 35 اقدام به انجام جراحي مي‌كنند؛ درحالي كه اين سطح از چاقي بندرت در نوجوانان براي انجام جراحي پذيرفته شده، هر چند ممكن است به دليل بيماري‌هاي شديد همزمان، انجام جراحي در سطح پايين‌تري از چاقي ضروري باشد.