قيام 15 خرداد، نقطه عطفي در تاريخ مبارزات ملت ايران به رهبري حضرت امام خميني (ره) مي‌باشد.
در سحرگاه 15 خرداد 1342، عوامل رژيم شاه به خانه ساده و بي‌آلايش حضرت امام در قم يورش بردند و امام خميني (ره) كه روز پيش از آن در روز عاشوراي حسيني در مدرسه فيضيه قم، طي سخنان كوبنده‌اي پرده از جنايات شاه و اربابان آمريكايي و اسرائيلي او برداشته بودند، ‌دستگير و به زنداني در تهران منتقل شدند. هنوز چند ساعتي از اين حادثه نگذشته بود كه خيابان‌هاي شهر قم زير پاي مردان و زنان مسلمان و انقلابي كه به قصد اعتراض از خانه‌هايشان بيرون آمده و به حمايت از رهبرشان فرياد برآورده بودند، به لرزه درآمد. همين صحنه در تهران و چند شهر ديگر به وجود آمد تظاهرات مردم رژيم را سخت به وحشت افكند و براي سركوب اين قيام تاريخي به اسلحه روي آورد. در اين روز حدود 15 هزار نفر مسلمان انقلابي به خاك و خون كشيده شدند و بدين ترتيب تاريخ ايران اسلامي در روز 15 خرداد ورق خورد و فصل جديدي در رويارويي مستضعفان با مستكبران گشوده شد.
پس از اين واقعه در تهران و قم و ساير شهرها دولت به دستگيري و محاكمه روحانيون و مردم ادامه داد.
زندان‌ها از روحانيون و بازاري‌ها و كسبه پر شد و عده‌اي نيز محاكمه و اعدام شدند.
جريان 15 خرداد هر چند ظاهرا با سركوب خونين به نفع شاه تمام شد اما در حقيقت ماهيت رژيم ستمشاهي را بيش از پيش براي همگان آشكار كرد و نقطه آغازي براي توفان عظيم انقلاب اسلامي گرديد كه ظرف 15 سال با مجاهدت و ايثار و جانبازي عده زيادي از حق طلبان و مجاهدان راه خدا به پيروزي رسيد و تاروپود رژيمي كه اقتدار خود را در وابستگي به ابرقدرت‌ها و نيروي نظامي مي‌دانست مانند تار عنكبوت از هم گسست.