بلاو خبرنگار روزنامه هاآرتص از تصميم گابي اشكنازي مبني بر نشان دادن چراغ سبز به سربازان صهيونيست جهت كشتن فعالان فلسطيني پرده برداشت، و اين تصميمي بر خلاف حكم صادره توسط دادگاه عالي عدل مبني بر بازداشت اين فعالان شمرده ميشد
به گزارش فارس، پايگاه اطلاع رساني المشهد الاسرائيلي در مقالهاي به موضوعي پرداخته كه اين اواخر رسانههاي رژيم صهيونيستي را به سختي به خود مشغول داشته و به قضيه "كام-بلاو " معروف شده است، قضيهاي كه رسانهها و مطبوعات صهيونيستي مدتها از نشر آن ممنوع شده بودند؛ ماجرا از اين قرار است كه دختر جواني به نام "عنات كام " وقتي سه سال پيش خدمت نظامي خود را در ارتش رژيم صهيونيستي سپري ميكرد، اطلاعات نظامي و سري دفتر ژنرال "يائير نافيه " فرمانده منطقه نظامي مركزي را در اختيار "اوري بلاو " خبرنگار روزنامه هاآرتص قرار ميدهد.
المشهد ادامه ميدهد: بلاو با استناد به اين اسناد نظامي گزارشاتي را در روزنامه هاآرتص منتشر كرد كه بارزترين و مهمترين آنها گزارش 28 اكتبر 2008 بود كه پرده از تصميم گابي اشكنازي (رئيس ستاد مشترك ارتش رژيم صهيونيستي) و نافيه مبني بر نشان دادن چراغ سبز به سربازان صهيونيست جهت كشتن فعالان فلسطيني، ولو در صورت امكان بازداشت آنها برداشت و اين تصميمي بر خلاف حكم صادره توسط دادگاه عالي عدل مبني بر بازداشت اين فعالان شمرده ميشد.
المشهد ميافزايد: فرداي روزي كه دادگاه رژيم صهيونيستي مجوز انتشار اين قضيه را ميدهد، يكي از افسران بلند پايه ارتش در گفتگويي تاكيد ميكند، به محض درز پيدا كردن خبر تصميم ارتش مبني بر حمله به غزه در آستانه سال گذشته به مطبوعات فرماندههان بلند پايه در نشستي فوق العاده مجبور ميشوند، تغييرات گستردهاي در برنامه ريخته شده انجام دهند، چون اين خبر نيز جزو اسنادي بود كه توسط كام به بلاو درز پيدا كرده بود.
در ادامه اين مقاله ميخوانيم: راديو اسرائيل نيز روز 9/4/2010 به نقل از همين افسر اعلام كرد كه "ارتش رژيم صهيونيستي درپي اقدام عنات كام به سرقت اسناد تغييراتي در فرمان نظامي سرب گداخته بوجود آورد "، و افزود: "بعد از اين كه ارتش رژيم صهيونيستي از درز پيدا كردن اسناد اطلاع حاصل كرد، جلساتي در سطوح مختلف عالي نظامي برگزار نمود و به موجب آن تغييراتي با هدف حفظ سلامت نظاميان خود در برنامه گذشته بوجود آورد ".
و روزنامه يديعوت آحارونوت در اين باره نوشت: بلاو در ابتدا خبر تصميم حمله اسرائيل به نوار غزه در 27 دسامبر 2008 را منتشر كرده بود، اما دايره نظارت و كنترل نظامي از انتشار آن ممانعت بعمل آورده بود؛ و بر اساس مطالب منتشره توسط همين روزنامه دايره نظارت و كنترل نظامي در ابتدا با درج خبر موافقت كرده بود، اما نيمه شب در تماسي تلفني با داوو الوون (ناظر كل و سردبير روزنامه هاآرتص) تصميم به منع انتشار خبر نمود، اين درحالي بود كه برخي از نسخ روزنامه هم چاپ شده بود، به همين دليل دستور داده شد، اين نسخهها از بين بروند.
المشهد در ادامه به حكم صادره توسط دادگاه عالي رژيم صهيونيستي در 8/4/2010 مبني بر لغو ممنوعيت درج قضيه در روزنامهها اشاره ميكند و مينويسد: يوفال ديسكين (رئيس سازمان امنيت عمومي رژيم صهيونيستي) (شاباك) شخصا با روزنامهنگاراني ديدار كرد كه اين قضيه را تحت پوشش قرار ميدادند تا با آنها از "حساسيت قضيه " صحبت كند و در اين باره تمام اتهامات وارده به شاباك را رد كرد، از جمله تحت فشار قراردادن بلاو جهت فهم منبعي كه از آن اين اطلاعات را دريافت كرده بود، ديسكين ضمن مهم برشمردن اسنادي كه توسط كام به بيرون درز پيدا كرده بود، تاكيد كرد: " اين آرزوي هر دستگاه اطلاعاتي است كه به چنين اطلاعاتي دست يابد ".
المشهد با اشاره به اين كه تحليگران نظامي صهيونيست ديدي غير از ديد ديسكين به موضوع دارند و به قضيه از بعد ديگري مينگرند، ميافزايد: راديو ارتش رژيم صهيونيستي درپي اين ماجرا گفت كه تحليلگران نظامي تاكيد دارند، مسئله مهم در اين جا درز پيدا كردن خبر توسط يك خبرنگار نظامي نيست، آنچه اهميت دارد صدور اوامري بر خلاف احكام صادره توسط دادگاه عالي عدل توسط فرماندههان عالي رتبه ارتش است و جالب اين كه براي جلوگيري از برملا نشدن موضوع مهر بسيار سري بر آنها زده ميشود.
و همين امر است كه خشم و غضب وزارت دادگستري رژيم صهيونيستي را برانگيخته است، پايگاه اطلاع رساني يديعوت آحارونوت به نقل از وزارت دادگستري رژيم صهيونيستي در اين باره نوشت: "تمام راهكارهاي قانوني توسط اين وزارت براي احضار بلاو به اسرائيل بكار برده خواهد شد ".
گفتني است بر اساس اتهامات وارده به كام توسط شاباك وي بر 2000 سند سري نظامي دست يافته كه بخشي از آنها هماكنون در دست بلاو است كه سه ماه پيش به انگليس پناهنده شده و تاكنون حاضر نشده به اسرائيل بازگردد ".
اما دني ياتوم (رئيس پيشين موساد) در اظهار نظري به راديو ارتش اسرائيل گفت كه "براي حفظ سري بودن اسناد بايد اقدامات لازم را بعمل آورد و تحقيقاتي جدي در اين باره انجام داد چون اين يك قضيه ساده نيست ".
المشهد الاسرائيلي با اشاره به اين كه هماكنون بحث بر سر اين امر كه چرا اين اقدام كام "تجسس خطرناك " ناميده شده چون اين اسناد و مدارك به دشمنان اسرائيل تسليم نشدهاند، مينويسد: پيش از اين "شاي نيتسان " معاون دادستان كل رژيم صهيونيستي به راديو اسرائيل گفته بود كه كام به جاسوسي متهم است "چون با توجه با ادله موجود وي اسناد و مداركي سري را جمع آوري كرده و به طرفي غيرمجاز ارائه داده و در اين زمينه قصد داشته به امنيت اسرائيل آسيب برساند "، وي تاكيد دارد: "اتهام كام ارتباطي به بندي ندارد كه عنوان ميكند، اين اطلاعات درصورت قرار گرفتن در اختيار دشمنان اسرائيل جاسوسي تلقي ميشود و تعريف ارائه شده در اين باره از تجسس كافي به نظر نميرسد "، نيتسان در مورد بلاو گفت كه "اسرائيل به كسي اجازه نميدهد قانون را زير پا بگذارد و درصورتي كه بلاو به اسرائيل بازنگردد، اقدامات لازم دراين باره اتخاذ خواهد شد ".
از سوي ديگر بلاو نيز با انتشار مقالهاي در هاآرتص نوشت كه " هيچ گاه نميتواند به جايي برگردد كه در آن احساس آزادي نكند " و افزود: "من نه از خود و آزاديم كه از جوهره و ماهيت اسرائيل دفاع ميكنم "! وي تاكيد كرد: "صحنههايي كه در كتابهاي پليسي خوانده بودم اكنون به واقعيت تبديل شدهاند و حالا ميفهمم هستند كساني كه اصلا معناي آزادي را نميفهمند، من ميدانم به محض ورودم به اسرائيل حتما سر به نيست خواهم شد، به همين دليل تصميم به مبارزه گرفتم ".
بلاو تاكيد كرد: "هر روزنامه نگاري ميداند كه امكان نشر خبر بدون تاكيد از صحت آن وجود ندارد، اما هيچ روزنامهنگاري تا به امروز نديده كه به دليل درج مطالب مستند دشمن كشور خويش خوانده و به زندان محكوم شود ".
اين درحالي است كه مادر كام در چندين مصاحبه مطبوعاتي خود سخنان ديسكين مبني بر تندرو بودن دخترش را رد و دراين باره تاكيد كرده كه كام هيچگاه در فعاليتهاي سياسي مشاركت نداشته و به جناح تندرو چپ منتسب نبوده است.
همچنين روزنامه هاآرتص به نقل از دوستان كام نوشت كه وي هيچگاه افكار و انديشههاي چپگرايانه نداشته و هميشه در مقالات خود چپگرايان تندرو را محكوم كرده است.