کسی که منتظر مصلح است، خود باید صالح باشد، مجرم نمی‌تواند منتظر صلح باشد.
به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، در قرآن، آیاتی وجود دارد که ویژگی‌های برشمرده آنها را، می‌توان بر یاران خاص حضرت مهدی(عج) تطبیق داد و در بعضی از روایات نیز ویژگی‌هایی درباره یاران حضرت مهدی(عج) ذکر شده است.
خداوند در آیه 54 سوره مائده می‌فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هرکس از شما که از دین خود برگردد (به خدا ضرری نمی‌زند، چون) خداوند در آینده قومی را خواهد آورد که آنان را دوست دارد و آنان نیز خدا را دوست دارند. آنان نسبت به مومنان، نرم و فروتن، و در برابر کافران، سرسخت و قاطع‌اند، در راه خدا جهاد می‌کنند و از ملامت هیچ ملامت‌کننده‌ای نمی‌هراسند. این فضل خداست که به هرکه بخواهد (و شایسته ببیند) می‌دهد و خداوند وسعت‌بخش و بسیار داناست.1
همچنین احادیثی از امامان معصوم نیز درباره ویژگی‌های اصحاب امام زمان مطرح شده که به آنها اشاره می‌شود:
امام صادق(ع) می‌فرماید: «همانا یاران صاحب امر، برای او نگهداری شده‌اند؛ اگر همه مردم نیز از بین بروند، خداوند یارانش را به او می‌رساند، و آنان همان کسانی هستند که خدای عزوجل فرموده: اگر اینان بدان کافر شوند، پس به تحقیق، ما گروهی را که بدان کافر نیستند بر آن موکّل کرده‌ایم.2
و آنان همان کسانی هستند که خداوند درباره آنان فرموده است: خداوند به زودی گروهی را خواهد آورد که آنان را دوست می‌دارد و آنان نیز او را دوست می‌دارند، در برابر مومنان، فروتن، و در برابر کافران با عزت و درشت‌خو و سخت‌گیر هستند3».
امام صادق(ع) در برخی از اوصاف یاران امام زمان(عج) فرمودند: «آنان مردانی هستند که دل‌هایشان مانند پاره‌های آهن است، شکی در ایمان به خدا در آن راه نیافته و در طریق ایمان، از سنگ محکم‌تر هستند. اگر آنها را وادارند که کوه‌ها را از جای بکنند، از جای کنده و از میان برمی‌دارند.
لشکر آنها قصد هیچ شهری نمی‌کند، جز اینکه آن را خراب می‌نمایند. اسب‌های آنها زین‌های زرین دارند و خود آنها برای تبرک، بدن خود را به زین اسب امام می‌سایند. آنها در جنگ‌ها امام را در میان گرفته و با جان خود از وی دفاع می‌کنند و هر کاری داشته باشند برایش انجام می‌دهند.
مردانی در میان آنها هستند که شب‌ها نمی‌خوابند؛ زمزمه آنها در حال عبادت، همچون زمزمه زنبور عسل است. تمام شب را به عبادت مشغول‌اند و روزها سواره به دشمن حمله می‌کنند. آنها در وقت شب، راهب، و هنگام روز، شیرند.
فرمانبرداری آنها از امام، بیش از فرمانبرداری کنیز از آقایش است. آنها مانند چراغ‌های درخشنده‌اند و دل‌هایشان همچون قندیل‌های چراغ است. آنها ادعای شهادت دارند و تمنا می‌کنند که در راه خداوند کشته شوند. شعار آنان این است: «ای خون‌خواهان حسین!» از هرجا می‌گذرند، رعب آنها پیشاپیش آنان به اندازه یک ماه راه، در دل‌ها جای می‌گیرد و بدین گونه به پیش می‌روند. خداوند هم پیشرو به سوی حق و حقیقت را پیروز می‌گرداند4».
امام صادق(ع) در حدیثی دیگر فرمودند: هرکس که بودن در شمار یاران قائم (عج) شادمانش می‌سازد، باید در انتظار باشد و با حال انتظار به پرهیزگاری و خلق نیکو رفتار کند. پس اگر اجلش برسد و امام قائم(عج) پس از درگذشت او قیام کند، بهره او همچون بهره کسی است که آن حضرت را دریافته باشد. پس بکوشید و منتظر باشید5».
امام سجاد(ع) نیز در این باره فرمودند: هنگامی که قائم ما قیام کند، خدای عزوجل از شیعه ما آفت را برطرف سازد و دل‌هایشان را همچون پاره‌های آهن کند و نیروی هر مرد از آنان را به اندازه نیروی 40 مرد قرار دهد و ایشان در آن زمان، فرمانروایان و بزرگان روی زمین خواهند بود6».
ترسوها یار امام زمان(عج) نیستند. اگر چیزی را بخواهید بدوزید، به نخ محکم نیاز دارید نه نخ‌های وا رفته! کسانی که دو لیتر برای امام زمان(عج) گریه می‌کنند، ولی حاضر نیستند که برایش یک سیلی بخورند، یار امام زمان(عج) نیستند. بیاید آن گونه باشیم که وقتی امام زمان(عج) به ما نگاه می‌کند، لذت ببرد.
امام سجاد(ع) نیز فرمودند: «کسانی که منتظر امام زمان(عج) هستند، برای دین خدا علنی و مخفیانه تلاش، و برای دینشان تبلیغ می‌کنند7». این همان معنای انتظار است.
امام باقر(ع) خطاب به شیعیان فرمودند: قوی‌ها، ضعیف‌ها را کمک کنند، غنی به فقیر محبت کند، همانگونه که برای خودتان خیرخواهی می‌کنید، برای مردم خیرخواهی کنید و اسرار ما را حفظ کنید8». ایشان بعد از جملاتی، در آخر می‌فرمایند: اگر این چنین بودید و یکی از شما قبل از قیام قائم آل محمد(ع) از دنیا رفت یعنی شهید از دنیا رفته است.
یاران امام زمان(عج) علاوه بر تعهد، تخصص هم دارند. شخصی از امام صادق(ع) پرسید: «آیا در هنگام ظهور، مومنی غیر از آن 313 نفر نیست؟» ایشان فرمود: «بله، ولی این عده‌ای که حضرت قائم(عج) با آنها قیام می‌کند، از نجیبان و قاضیان و حاکمان و فقیهان دین هستند9».
مدیریت و حکومت، نیاز به لیاقت و صلاحیت‌های خاصی دارد. قرآن می‌فرماید: وارثان زمین دو ویژگی دارند: یکی، بنده خدا بودن و داشتن تقوای الهی (عبادی) و دیگری برخورداری از صلاحیت که همان لیاقت، تخصص و مدیریت لازم است10.
پی‌نوشت:
1- سوره مائده، آیه 54
2- سوره انعام، آیه 89
3- الغیبه، نعمانی، ص 316
4- بحارالانوار، ج 25، ص308
5- الغیبه، نعمانی، ص 200
6- الخصال، ج 2، ص 541
7- بحارالانوار، ج 52، ص 122
8- همان، ج 2، ص 235
9- دلائل الامامة، ص 562
10- سوره انبیاء آیه 105.
منبع:
پرتوی از آیه‌های مهدوی، محسن قرائتی