عباس ابن عبدالمطلب، عموی پیامبر(ص) و یكی از بزرگان قریش بود. مورخان معتقدند كه وی قبل از هجرت پیامبر به مدینه، پنهانی مسلمان شد. عباس پس از هجرت نیز در مكه ماند و اخبار فعالیتهای مشركان بر ضد مسلمانان را به پیامبر اطلاع میداد. وی در جنگ حنین در سال هشتم هجری به مسلمانان پیوست و شجاعانه جنگید. عباس پس از فتح مكه از جانب رسول خدا عهده دار تامین آب برای زائران خانه ی خدا گردید. پیامبر در وصف عموی خود عباس، چنین فرمودهاند: "او بخشندهترین مرد قریش بود. با خویشاوندان خود، خوش رفتار بود و در عقل و ذكاوت شهرت داشت. با بردگی و بردهداری مخالفت میكرد و شمار زیادی از بردگان را آزاد ساخت". عباس ابن عبدالمطلب در زمان خلافت عثمان، خلیفهی سوم درگذشت و در بقیع مدفون گشت.