* 14 جمادی الثانی در کذر تاریخ

* رحلت «امام محمد غزالی طوسی» فیلسوف و دانشمند شهیر مسلمان
 در طوس(505 ق)
اشاره:
ابوحامد محمد غزالی در سال 450 قمری در روستای «طابران»
طوس دیده به جهان گشود. وی پس از تحصیل مقدّمات،
 برای تکمیل تحصیلات و بهره‏وری از محضر استادان دیگر
 رهسپار جرجان(گرگان) شد. در بیست و سه سالگی از طوس به نیشابور عزیمت و از محضر استادش
 امام الحرمین جوینی کسب فیض نمود.
 در سی و چهار سالگی چنان اوج گرفت که بر کرسی تدریس
 نظامیه بغداد، بزرگ‏ترین دانشگاه دورانش تکیه زد.
 در مدرسه‏ی نظامیه‏ی بغداد، سیصد تن از افاضل وقت از درس او استفاده می‏کردند.
 در اندک زمانی، علاوه بر آن مقام علمی بزرگ،
 در امور سیاسی نیز، نفوذ فوق العاده‏ای کسب نمود. غزالی پس از آگاهی از آرای فرقه‏های گوناگون دورانِ خود،
 طریقه‏ی صوفیه را برگزید. به تمام علائق دنیوی
پشت پا زد و رهسپار دیار عشق و حقیقت و انزوا شد.
 امام محمد غزالی در سال 488 قمری به سبب بحران روحی
 و فکری شدید، تدریس را رها کرد و بغداد را به قصد حج
 ترک نمود. از آن پس عزلت را بر آن همه عزّت ظاهری
 ترجیح داد و قدم به دایره‏ی زهد و انقطاع از دنیا و تصوف گذاشت. وی پس از بازگشت از حج
 در بیت‏المقدس مسکن گزید و در همین ایام
کتاب «احیاءالعلوم‏الدین» را به رشته تحریر در آورد.
 از کتاب‏های دیگر ایشان می‏توان کیمیای سعادت،
 نصیحه الملوک، معیارالعلم و یاقوت التاویل فی تفسیر التنزیل
 در 40 جلد را نام برد. هرچند تعداد تألیفات غزالی
 بیش از 60 عنوان می‏باشد. سرانجام این عارف و حکیم بزرگ
 در 55 سالگی در زادگاهش وفات یافت و در همان‏جا مدفون گشت.

* رحلت عالم ربانی آیت الله
«میرزا احمد آشتیانی» (1395 ق)
اشاره:
آیت‏الله میرزا احمد آشتیانی در سال 1300 ق در تهران
 به دنیا آمد و در اوان عمر به فراگیری علوم اسلامی پرداخت. در 40 سالگی به نجف اشرف رفت و پس از ده سال به تهران
 بازگشت و به ارشاد و راهنمائى مردم همت ورزید. حاصل جد و جهد میرزا احمد آشتیانی در کسب علم، تبحر در رشته‏های علمی بسیاری از قبیل فقه، ادبیات، هیئت، ریاضیات، طبّ، فلسفه و اصول بود که تألیفاتی نیز
 در این زمینه‏ها نگاشت. تأکید وی بر دعا و خضوع و خشوع در آن، نشانگر روح لطیف و الهی اوست.
 نقش میرزا احمد در مقابله با اشاعه‏ی فرهنگ غربی
 و لائیک در اوج قدرت رضاخان، قابل توجه است. سرانجام این عالم ربانی در 95 سالگی بدرود حیات گفت
 و در صحن حرم حضرت شاه عبدالعظیم به خاک سپرده شد.
* 14 آوریل در گذر تاریخ

* تولد «مانی» یکی از مدعیان پیامبری در ایران (216م)
اشاره:
مانی، یکی از مدعیان پیامبری در 14 آوریل سال 216م
 در همدان به دنیا آمد. وی در ابتدا به آموختن حکمت و علوم و مطالعه در ادیان زرتشتی، مسیحیت و
 دیگر مذاهب زمان خود پرداخت و در 24 سالگی ادعای پیامبری کرد. مانی کتابی به نام ارژنگ داشت که نقاشی‏های متنوعی داشت و حاوی دستورات او بود. وی آئین خود را در منطقه بین النهرین عرضه کرد و
 به تبلیغ آن پرداخت.
 آئین مانوی در ابتدا مقبول شاپور اول پادشاه ساسانی بود ولی این مقبولیت دیری نیافت و مانی سرانجام
 در 26 فوریه سال 276م به تحریک موبدان زرتشتی
 در 60 سالگی به دار آویخته شد. کیش مانوی، دستگاهی فلسفی است که بر اساس عناصر زرتشتی و مسیحی بنیان نهاده شده است. اساس تعلیمات مانی این بود که فضیلت، اصلی است ویژه روح، و شرارت، اصلی است سرشته در جسم و ماده. مانی، دنیا را
 به مثابه رزمگاه میان نور و تاریکی، فضیلت و شرارت و یا اهورا مزدا و اهریمن می‏دانست. مانی بر این عقیده
 بود که روان آدمی از ملکوت نور است و در پی آن است که از کشور ظلمت یعنی جسم فرار کند و
 به زادگاه خود برگردد. از عواملی که به این فرار کمک می‏کرد به عقیده او، پرهیز از خوردن گوشت و دوری
 از ازدواج بود. عقائد مانی به ویژه در میان مسیحیان یونانی،
 تا چندین قرن پس از مرگش رواج داشت.

*  تولد «کریستین هویْگِنْسْ» فیزیکدان و ریاضیدان بزرگ هلندی
در سال(1629م)

* درگذشت «چارلز پیرس»
 فیلسوف آمریکائی و مؤسس
 مکتب اصالت عمل (1914م)

* مرگ «ولادیمیر مایاکوفْسْکی» شاعر و ادیب مشهور روسی (1930م)

*  توافق ارتش سرخ شوروی برای خروج از خاک کشور افغانستان (1988م)

 * شکست کودتای امریکا در ونزوئلا پس از 48 ساعت از وقوع آن (2002م)