21 فروردین درگذر تاریخ

  *  موضع‏گیری «امام خمینی»(ره)  در مورد روحانیت و سیاست  پس از آزادی از زندان (1343 ش)
اشاره:
پس از سخنرانی امام خمینی(ره) در سیزدهم خرداد 42و
 دستگیری ایشان توسط رژیم طاغوت و
 وقوع قیام پانزدهم خرداد، رژیم، آن حضرت را
 نزدیک به ده ماه درحبس نگاه داشت و سپس در خانه‏ای
 تحت نظر گرفت. اما عکس‏العمل شدید مردم در مورد این محاصره،
 بازهم رژیم را به عقب‏نشینی وادار کرد تا آن‏که امام خمینی(ره)را
 در هجدهم فروردین 1343 آزاد کردند.
 پس از آزادی امام خمینی(ره)، رژیم وانمود کرد که امام با نظام پهلوی به تفاهم رسیده است. روزنامه اطلاعات
 در این‏باره نوشت: «چقدر جای خوشوقتی است
که جامعه روحانیت نیز اکنون با همه مردم، همگام
در اجرای برنامه‏های انقلاب شاه و مردم شده است». این خبر با واکنش تند آن بزرگوار مواجه شد. از این رو
 حضرت امام سه روز پس از آزادی، در بیست و یکم فروردین 43،
 طی نطقی، طوفانی از خشم و نفرت علیه رژیم ستمشاهی
 به پا کردند و رژیم را وادار ساختند که دست به عقب‏نشینی
 فضاحت باری بزند. ایشان در این نطق فرمودند:
«در این روزنامه، تحت عنوان اتحاد مقدس در سرمقاله نوشته بودند که با روحانیت تفاهم شده و روحانیان
با انقلاب سفید شاه و ملت موافق هستند. کدام انقلاب؟
 کدام ملت؟ آیااین انقلاب مربوط به روحانیت و مردم است؟!
 آقایان که در دانشگاه هستید، برسانید به همه که روحانیت با این انقلاب موافق نیست. خمینی را اگر
 دار بزنند تفاهم نخواهد کرد.» این سخنرانی باعث شد
 که رژیم با دستپاچگی نماینده‏ای به محضر امام بفرستد
 و رسماً عذرخواهی کند. در گام بعدی، رژیم، امام را
از دخالت در سیاست برحذر داشت و سیاست را حیله و
 دروغ معرفی کرد. ولی امام ضمن رسوا کردن چهره طاغوت،
 لزوم دخالت روحانیت در سیاست را یادآور شده و سیاست را از دیانت جدا ندانستند.

   * ترور نافرجام «محمدرضا پهلوی»
  در کاخ مرمر(1344 ش)
اشاره:
در ساعت 9 صبح 21 فروردین 1344، هنگامی که محمدرضا پهلوی عازم دفتر کار خود در کاخ مرمر بود، سرباز وظیفه رضا شمس‏آبادی او را به مسلسل بست، ولی گلوله‏ها به شاه اصابت نکرد و دو نفر از محافظین محمدرضا
 کشته و دو نفر نیز زخمی شدند. پس از این تیراندازی بلافاصله شمس‏آبادی توسط گارد محافظ به شهادت رسید. شاه برای نشان دادن سلامتی خود، در اتومبیلی رو باز
 به گردش پرداخت و روزنامه‏ها نوشتند: بین چند نفر سرباز
 در کاخ مرمر نزاع در گرفت که به تیراندازی و کشته و
مجروح شدن چند سرباز منجر گردید.
 علی‏رغم سرکوب انقلاب مردم در 15 خرداد 42 و تبعید رهبر این نهضت، این ترور نشان داد که مخالفان شاه
 حتی در کاخ وی نیز رسوخ کرده‏اند و حرکت انقلابی همچنان ادامه دارد.

   * سالروز زمین لرزه پرتلفات
در فارس (1351 ش)
اشاره:
بامداد21فروردین 1351 (دهم آوریل 1972)
 زمین لرزه‌ای به‌شدت 7 و یک دهم در مقیاس ریشتر
 در استان فارس روی داد که ضمن آن بیش از 5هزار و 300 نفر
 از هموطنان کشته شدند. کانون زلزله منطقه «قیر» و «کازرین» بود که تا شیراز همه جا را تکان داده بود. منوچهر پیروز، استاندار وقت تلفات منطقه جهرم را بیش از نقاط دیگر گزارش کرده بود.
 این زلزله 3شهر و بیش از 70 روستا را ویران ساخته بود. بیشتر مقتولان این رویداد، زنان و کودکان بودند زیرا مردها
در ساعت وقوع زلزله برای کار از خانه خارج شده بودند. این زمین لرزه 4 سال پس از زلزله خراسان
 روی داده بود که در زلزله خراسان بیش از 20‌هزار تن جان خود را
 از دست داده بودند. اسناد مرکز جهانی جمع‌آوری تلفات
 و زیان‌های زمین لرزه‌ها نشان می‌دهد که در طول 30 سال
 منتهی به 1992، در ایران 13 زمین لرزه بسیار شدید روی داده که جمع تلفات آنها 90‌هزار کشته بوده است. چند روز پس از زلزله دهم آوریل 1972‌‌فارس،
 چنان زلزله‌ای در ایتالیا روی داد که ضمن آن
بیش از 600نفر جان سپردند. ششم آوریل‌2009 نیز
یک زمین‌لرزه بیش از 270نفر را در ایتالیا بی  کشته شدند.




 * رحلت حکیم، عارف و عالم گرانقدر «میرزا ابوالحسن جلوه» (1276 ش)
اشاره:
حکیم میرزا ابوالحسن بن محمد جلوه، عارف، فیلسوف و متکلم شیعی ایرانی معروف به میرزای جلوه
 در حدود سال 1202ش در احمدآباد گُجُراتِ هند
 متولد گردید. در 7 سالگی به اتفاق خانواده به زَواره اصفهان،
 زادگاه اجدادش بازگشت و در 14 سالگی پدرش را
 از دست داد. چون پدران و نیاکان میرزا ابوالحسن، اهل علم
و فضل بودند، او نیز تحت تأثیر فضای موروثی خانواده واقع شد و تصمیم گرفت کسب دانش را تا پای جان دنبال کند. پس در زمره طالبان علم درآمد و با وجود سختی‏های زندگی، مقدمات دانش‏های گوناگون دینی آن زمان مانند: زبان و ادبیات عرب، منطق، کلام، تفسیر، حدیث و فلسفه را فرا گرفت و به ویژه در حکمت الهی و
 طبیعی به مقامی در خور توجه رسید.
 ایشان در این میان با شاعران بزرگ اصفهان هم دوستی داشت و به محافل ادبی رفت و آمد می‏کرد، چندان که ذوق شاعری در او پدید آمد و با پژوهش و
 کار علمی و هنری بسیاری که در این زمینه کرد و تمرین‏هائی که بدان دست یازید، سخنوری چیره دست و
توانا گردید و «جلوه» تخلص نمود. میرزا ابوالحسن جلوه
 پس از سالیانی توقف در اصفهان و کسب مدارج والای علمی،
در 35 سالگی به تهران عزیمت کرد و در مدرسه دارالشفا
 اقامت گزید. وی به مدت، چهل سال در این مدرسه
 به تدریس و تحقیق و تألیف روزگار گذراند.
  و معیشت خود را از املاک اجدادی تأمین می‏کرد. مجلس درس او میعادگاه دانش‏پژوهان و بزرگان و دانشمندانی بود که از هر کران برای بهره‏گیری
 از دریای دانش او به آنجا می‏شتافتند. ناصرالدین شاه قاجار
 چندین بار به دیدار او رفت و در حجره محقر او نشست
 و درباره مسائل گوناگون علمی و فلسفی به گفتگو
 با او پرداخت و مشکلات خود را در میان نهاد و
پاسخ شایان شنید. پادشاه او را بسی گرامی می‏داشت اما میرزای جلوه هیچ بهره مادی از نزدیکی به دربار و شاه برنگرفت و خواستار هیچ نعمتی غیر از خدای منعم فیاض نگشت. میرزای جلوه از بزرگترین دانشمندان فلسفه
 و حکمت به شمار می‏آمد. وی آثار متعددی
 همچون حواشی بر اسفار ملاصدرا و شفای ابن‏سینا دارد و همچنین رساله‏هائی در وجود و اقسام آن، ترکیب و احکام آن و
 نیز بیان استجابت دعا و دیوان اشعار نغز و زیبائی از ایشان
 به جای مانده است. این حکیم بزرگ در طول
 بیش از ده‏ها سال تدریس، شخصیت‏های فرهیخته‏ای
 همچون: میرزا طاهر تنکابنی، سیدحسین بادکوبه‏ای، میرزا حسن کرمانشاهی، میرزا مهدی آشتیانی،
 شیخ عبدالنبی نوری، میرزا علی اکبر حکیم یزدی، میرزا محمدعلی شاه‏آبادی، آخوند ملامحمد کاشانی و جهانگیرخان قشقایی و... تربیت نمود. میرزا ابوالحسن جلوه
 سرانجام در 21 فروردین 1276ش برابر با 6 ذی‏قعده 1314ق
 در 74 سالگی بدرود حیات گفت و در جوار مقبره ابن‏بابویه
 در شهر ری به خاک سپرده شد.

 * شهادت امیر سپهبد
 «علی صیادشیرازی» جانشین ستاد کل نیروهای مسلح (1378 ش)
اشاره:
امیرسپهبد علی صیاد شیرازی در سال 1323ش
 در شهرستان درگز در استان خراسان به دنیا آمد و پس از تحصیلات دبیرستان، وارد دانشگاه افسری شد. وی در سال 1346 موفق به اخذ درجه کارشناسی
 از دانشگاه افسری گردید و پس از طی دوره تخصصی توپخانه،
 به عنوان استاد در مرکز آموزش توپخانه اصفهان مشغول به تدریس شد. او از مخالفان رژیم شاه بود
 تا جایی که توسط عوامل آن رژیم دستگیر و زندانی شد
 و در آستانه پیروزی انقلاب، در بهمن 57 آزاد گردید. وی از این زمان، خود را در اختیار انقلاب اسلامی قرار داد و در صحنه‏های سرنوشت‏ساز پیکار با دشمنان انقلاب،
 شرکتی فعالانه داشت، شهید صیاد شیرازی در بحبوحه غائله
 ضدانقلاب در کردستان در سال 1358، به فرماندهی عملیات
 شمال غرب کشور برگزیده شد و به همراه شهید چمران و دیگر رزمندگان اسلام، نقش مهمی در پاکسازی منطقه
 از لوث عناصر ضد انقلاب ایفاء کرد. این امیر ارتش اسلام،
 پس از خلع بنی‏صدر، برای پایان دادن به ناهماهنگی ارتش
 و سپاه، قرارگاه مشترک عملیاتی سپاه و ارتش را راه‏اندازی کرد و به عنوان فرمانده ارتش در همانجا مشغول فعالیت گردید. ایشان در 9 مهر 1360
به پیشنهاد شورای عالی دفاع و با حکم حضرت امام خمینی(ره)،
 به فرماندهی نیروی زمینی ارتش منصوب شد که
 در سلسله عملیات پیروزمند ثامن‏الائمه، طریق القدس، فتح المبین،
 بیت‏المقدس، رمضان، مسلم بن عقیل، مطلع الفجر،
 محرم، والفجر 3 2 1، خیبر و بدر فرماندهی نیروهای ارتش را
 بر عهده داشت.
شهید صیاد شیرازی نقش حساسی در آزادسازی خرمشهر
 ایفاء نمود و حضور او در هشت سال دفاع مقدس، پیروزی‏های متعددی را برای کشور اسلامی به همراه داشت.
 وی در تیرماه 65 به فرمان امام به عضویت شورای عالی دفاع
 منصوب شد و در اردیبهشت 1366، به درجه سرتیپی ارتقاء یافت. امیر شجاع اسلام، در سال 1368
 به سمت معاونت بازرسی ستاد ارتش، در شهریور 72
به سمت جانشین رئیس ستاد کل ارتش و در فروردین 1378،
 از طرف مقام معظم رهبری به درجه سرلشکری نائل آمد که این درجه با افتخار شهادت به سپهبدی ارتقاء یافت. سرانجام امیر سپهبد صیاد شیرازی، جانشین ستاد کل
 نیروهای مسلح در بامداد بیست و یکم فروردین 1378
به دست عوامل گروهک منافقین در تهران به شهادت رسید
 و در تشییعی باشکوه، با حضور رهبر معظم انقلاب و انبوه مردم در بهشت‏زهرا به خاک سپرده شد.

 * تأسیس «بنیاد مسکن انقلاب اسلامی «به فرمان» امام خمینی(ره) (1358)
اشاره:
قبل از پیروزی انقلاب، با تبعیض‏های فراوانی که
در جامعه وجود داشت قشر عظیمی از مستضعفان
 از داشتن خانه محروم بودند. با پیروزی انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (ره)، در جهت احقاق حقوق محرومان،
 طی حکمی، اولین نهاد سازندگی برای رفع مشکل مسکن را
 تأسیس کردند. امام در این فرمان، حساب 100 را
 در تمامی شعب بانک ملی افتتاح فرمودند و پایه و
 اساس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی را بنا نهادند. حضرت امام
در پیام خود فرمودند: «هیچ کس در هیچ گوشه مملکت
 نباید از داشتن خانه محروم باشد. بر دولت اسلامی است
 که برای این مسئله مهم چاره‏ای بیاندیشد و بر همه مردم ست
 که در این مورد همکاری کنند». بنیاد مسکن انقلاب اسلامی،
 بنا به اقتضای زمان، در اول انقلاب شروع به توزیع زمین
 در بین محرومان کرد. بعد از شهریور سال 1372 و
تشکیل شورای عالی اداری، کار اصلی بنیاد که در آغاز در شهرها
 تمرکز یافته بود به روستاها منتقل شد و کار بازسازی مناطق آسیب دیده از حوادث به این بنیاد محول گردید.

* 10 جمادی الثانی در گذر تاریخ

 * درگذشت ادیب شهیر و عارف بزرگ ایرانی «شیخ فریدالدین عطار نیشابوری»

اشاره:
شیخ فریدالدین محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری از بزرگان عُرفا و مشاهیر مشایخ صوفیه و شعراء، در سال 513 هجری قمری در نیشابور به دنیا آمد. وی در ابتداء شغل عطاری داشت و صاحب ثروت شده بود. بعدها بر اثر حادثه‏ای، قدم به دایره‏ی سیر و
 سلوک گذاشت و تا آخر عمر در این وادی پَر گشود.
 عطار، به حقّ، از شاعران بزرگ مُتِصّوفه بود
که کلام ساده و گیرنده‏ی او با عشق و شوقی سوزان همراه است. زبان نرم و گفتار دل انگیزش که از دلی سوخته و عاشق و شیدا برمی‏آید، حقایق عرفانی رابه نَحوی خاص
 در دل ها جایگزین می‏سازد. عطار از تمثیلات گوناگون
 و بیان حکایت‏های مختلف در هنگام طرح
 یک موضوع عرفانی استفاده می‏کند تا مقاصد مُعتکِفان خانقاه‏ها
 و نکات عرفانی را برای مردم عادی، بیشتر و بهتر روشن
 و آشکار سازد. عطار به داشتن آثار متعدد در میان شاعران متصوف ممتاز است. در آثار نظمی و نثری عطار،
 نکات دقیقی درباره‏ی توحید و معارف الهی یافت می‏شود.
 اِخوانُ‏الصَّفا، اسرار نامه، الهی نامه، بلبل نامه، پند نامه، دیوان اشعار، مَنطِقُ الطّیر، تَذکرةُالاولیاء و جواهر نامه از آن جمله‏اند. عطار به سال 627 یا 628 هجری در فتنه‏ی مغول در سن 114 سالگی وفات یافت و بعضی او را مقتول می‏دانند. آرامگاه عطار نیشابوری درنزدیکی شهر نیشابور در استان خراسان واقع است و محفلِ دوستداران زبان و ادب فارسی می‏باشد.

* 10 آوریل در گذر تاریخ

*  وقوع قحطی مخوف پاریس
 در جریان انقلاب کبیر فرانسه (1793م)

*  آغاز خروج
 سربازان فرانسوی از لبنان (1946م)

*  آغاز جنگ دریائی امپراتوری عثمانی و جمهوری ونیز (1645م)

*  مرگ «کنت لویی دو لاگْرانْژْ» ریاضیدان معروف اروپائی (1813م)

*  درگذشت «جَبران خلیل جَبران» نویسنده، شاعر و
 نقاش معروف عرب (1931م)

*  ترور «عصام سرطاوی»
 نظریه‏ پرداز فلسطینی
 توسط رژیم صهیونیستی (1983م)

*  آغاز تهاجم نظامی ارتش
رژیم صهیونیستی به ضد لبنان (1996م)