فرانکو زفیرلی فیلمساز تحسین‌شده و نماد فرهنگی ایتالیا کتاب جدید خود را رونمایی کرد.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، رفیرلی در 91 سالگی همچنان فعال است. او در حرکتی دور از انتظار پنجشنبه هفته قبل چند روزنامه‌نگار را به ویلای خود در رم دعوت کرد تا کتاب جدیدش «فرانچسکو» را به آن‌ها معرفی کند.

این کتاب بر مبنای عکس‌های خیره‌کننده از فیلم کلاسیک او «برادر خورشید، خواهر ماه» گردآوری شده که سال 1972 ساخته شد و روایتی دراماتیک از زندگی سینت فرانسیس است. «فرانچسکو» از سویی یک ادای احترام به خورخه ماریو برگولیو کاردینال سابق است که نام خود را از قدیس قرن سیزدهم گرفته و سال گذشته پاپ فرانسیس شد. زفیرلی گفت یک نسخه از کتابش را به رهبر کاتولیک‌های جهان خواهد کرد.

او گفت: «این پاپ جدید تاثیر عمیقی بر من گذاشت.»    
    
زفیرلی خارج از ایتالیا بیش از همه با فیلم «رومئو و ژولیت» (1968) شهرت دارد که با در نظر گرفتن نرخ تورم موفق‌ترین اقتباس سینمایی از یکی از نمایشنامه‌های ویلیام شکسپیر است. او برای این فیلم نامزد اسکار بهترین کارگردانی شد و فیلمش نامزد اسکار بهترین طراحی هنری هم بود.

از دیگر ساخته‌های معروف زفیرلی می‌توان به فیلم «رام کردن زن سرکش» (1967) با بازی الیزابت تیلور و ریچارد برتن در نقش‌های اصلی و سریال کوتاه «عیسای ناصری» تولید 1977 اشاره کرد که همچنان در ایام کریسمس در بسیاری کشورها روی آنتن می‌رود. «هملت» (1990) با بازی مل گیبسن در نقش اصلی یکی دیگر از فیلم‌های مطرح اوست.

«چای با موسولینی» (1999)، فیلم یکی مانده به آخر زفیرلی به نوعی یک زندگی‌نامه شخصی درباره دوران جوانی او در سال‌های ظهور فاشیسم در ایتالیاست.


ریچارد برتن، فرانکو زفیرلی و الیزابت تیلور در پشت صحنه فیلم «رام کردن زن سرکش»

زفیرلی جدا از کارگردانی به عنوان تهیه‌کننده فیلم، کارگردان و طراح اپرا، نویسنده و منتقد هم فعال بوده و هشت سال نیز سناتور بوده است. او در یک ویلای بزرگ به سبکی بی‌شباهت با بسیاری از چهره‌های صنعت فیلمسازی ایتالیا زندگی می‌کند.

اطراف او مملو از گنجینه‌های هنری و ده‌ها عکس قاب‌شده از دوستان و آشنایان معروف از بازیگران افسانه‌ای چون سوفیا لورن، تیلور، لیزا مینه‌لی و آنا مانیانی و رهبران سیاسی مانند سیلویو برلوسکونی و ولادیمیر پوتین است.

زفیرلی کمی درباره کتاب و فیلم‌هایش حرف می‌زند و بعد خبرنگاران نظرش را درباره مسائل مختلف می‌پرسند. زفیرلی که هیچ‌گاه ابایی از بیان دیدگاه‌های خود نداشته، با رضایت به پرسش‌ها پاسخ می‌دهد:

«چه نظری درباره فیلم برنده اسکار «زیبایی بزرگ» به کارگردانی پائولو سورنتینو دارید؟
این فیلم را ندیده‌ام و علاقه‌ای هم ندارم که ببینم.

اگر بتوانید یک فیلم دیگر بسازید، موضوعش چه خواهد بود؟
همیشه دوست داشتم فیلمی درباره بزرگ‌ترین مقطع تاریخ فلورانس در سال‌های 1500 بسازم.

نظرتان درباره مشکلات سیاسی و اقتصادی ایتالیا چیست؟
درمورد این مسئله چیزی از من نپرسید. از حال می‌روم.

درباره اپراخانه پست مدرن جدید فلورانس زادگاه‌تان چه نظری دارید؟
زشت است.

در این اتاق میزبان چه کسانی بوده‌اید؟
خیلی‌ها. باربارا استرایسند، میک جگر...

هالیوود ریپورتر / 5 آوریل / ترجمه: علی افتخاری